אַרבעט
/11:1 האָט געענטפֿערט צפֿר דער נַעֲמָתִי, און האָט געזאָגט:
/11:2 זאָל ניט געענטפֿערט װערן די פֿיל װערטער? און זאָל אַ מענטש פול פון
רעדן זיין גערעכט?
/11:3 זאָלן דײַנע ליגן מאַכן שװײַגן מענטשן? און אַז דו שפּאָט, זאָלסטו
קיינער שעמט דיך נישט?
/11:4 װאָרום דו האָסט געזאָגט: רײן איז מײַן לערנונג, און איך בין רײן אין דײַנע אױגן.
/11:5 אָבער אַלײן זאָל גאָט רעדן, און עפֿענען אױף דיר זײַנע ליפּן;
/11:6 און ער זאָל דיר װײַזן די סודות פֿון חכמה, אַז זײ זײַנען טאָפּל
צו דעם וואָס איז! דע ר װײם ט אזו י גא ט װײניקע ר פו ן דיר
דיין זינד איז ווערט.
/11:7 קענסטו דורך זוכנדיק געפֿינען גאָט? קענסטו דערוויסן דעם אייבערשטן
צו שלימות?
/11:8 הױך װי הימל איז ער; װאָס קענסטו טאָן? טיפער פון גיהנום; וואס
קענט איר וויסן?
/11:9 איר מאָס איז לענגער פֿון דער ערד, און ברייט פֿון דער ים.
/11:10 אַז ער פֿאַרשניטן, און פֿאַרשװײַגן, אָדער אײַנזאַמלען, װער קען אים שטערן?
/11:11 װאָרום ער קען נישטיקע מענטשן, ער זעט אױך רשעות; װעט ער דען ניט
באַטראַכטן עס?
/11:12 װאָרום אַ חכם װאָלט געװען אַ חכם, כאָטש אַ מענטש װערט געבאָרן װי אַ אײזל אײזל.
/11:13 אױב דו װעסט גרײטן דײַן האַרץ, און אױסשטרעקן דײַנע הענט צו אים;
/11:14 אױב זינד איז אין דײַן האַנט, מאַכט זי װײַט, און לאָז ניט קײן שלעכטס.
וואוינט אין דיין סוכות.
/11:15 װאָרום דענצמאָל װעסטו אױפֿהײבן דײַן פּנים אָן אַ פלעק; יאָ, דו וועסט זיין
פעסט און זאָלסט ניט מורא האָבן:
/11:16 װײַל דו װעסט פֿאַרגעסן דײַן צרה, און זי געדענקט װי װאַסער װאָס
אוועק:
/11:17 און דײַן עלטער װעט זײַן קלאָרער פֿון מיטאָגטאָג;דו װעסט שײַנען,
װעסט זײן װי דער מאָרגן.
/11:18 און װעסט זיכער זײַן, װאָרום עס איז האָפענונג; יאָ, זאָלסטו גראָבן
אַרום דיר, און זאָלסט רוען אין זיכערקייט.
/11:19 און װעסט זיך ליגן, און קײנער װעט דיך ניט שרעקן; יאָ, פילע
װעט דיך קלאגן.
/11:20 אָבער די אױגן פֿון די רשָעים װעלן פֿאַרלאָזן, און זײ װעלן ניט אַנטלױפֿן, און
זייער האָפענונג וועט זיין ווי די אָפּגעבן פון דעם גייסט.
