אַרבעט
/10:1 מײַן זעל איז מיד פֿון מײַן לעבן; איך וועל איבערלאָזן מיין טענה אויף זיך; איך
וועט רעדן אין דער ביטערקייט פון מיין נשמה.
/10:2 איך װעל זאָגן צו גאָט: פֿאַרמשפּט מיך ניט; װײַז מיר װאָס דו
קעניגסט זיך מיט מיר.
/10:3 איז דיר גוט אַז דו זאָלסט דריקן, אַז דו זאָלסט?
פֿאַראַכט דאָס אַרבעט פֿון דײַנע הענט, און שײַנט אױף דער עצה פֿון דעם
שלעכט?
/10:4 האָסט אױגן פֿלײש? אָדער זעסטו ווי אַ מענטש זעט?
/10:5 זײַנען דײַנע טעג װי די טעג פֿון מענטשן? זענען דיין יאָרן ווי מענטשן ס טעג,
/10:6 אַז דו פֿרעגסט מײַן זינד, און זעסט מײַן זינד?
/10:7 דו װײסט, אַז איך בין ניט שלעכט; און עס איז קיינער וואָס קען מציל זיין
פֿון דײַן האַנט.
/10:8 דײַנע הענט האָבן מיך געמאַכט, און מיך געמאַכט רונד אַרום; נאָך דו
זאָלסט מיך פֿאַרטיליקן.
/10:9 געדענק, איך בעט דיך, אַז דו האָסט מיך געמאַכט װי אַ לײם; און װילט
ברענגסטו מיך װידער אין שטױב?
/10:10 האָסט מיך ניט אױסגעגאָסן װי מילך, און מיך געקאָכט װי קעז?
/10:11 האָסט מיך אָנגעטאָן מיט הויט און מיט פֿלײש, און האָסט מיך באַהאַלטן מיט בײנער.
און סינעס.
/10:12 האָסט מיר געגעבן לעבן און חן, און דײַן באַזוכונג האָט געהיט.
מיין גייסט.
/10:13 און די דאָזיקע זאַכן האָסטו באַהאַלטן אין דײַן האַרצן:איך װײס אַז דאָס איז מיט
דיר.
/10:14 אַז איך זינדיק, װעסטו מיך קלײַבן, און װעסט מיך ניט באַפֿרײַען פֿון מײַנער.
אומרעכט.
/10:15 אױב איך בין שלעכט, װײ מיר; און אויב איך בין צדיק, וועל איך דאך נישט הייבן
אַרויף מיין קאָפּ. איך בין פול מיט צעמישונג; דעריבער זע דו מיינע צרות;
/10:16 װאָרום עס גרײט זיך. דו יאגסט מיך ווי אַ צאָרנדיק לייב: און ווידער דו
הערט דיך וואונדערליך אויף מיר.
/10:17 װעסט באַנײַען דײַנע עדות אױף מיר, און דײַן גרימצאָרן פֿאַרמערט.
אויף מיר; ענדערונגען און מלחמה זענען קעגן מיר.
/10:18 פֿאַר װאָס האָסטו מיך אַרױסגעצױגן פֿון לײַב? אוי וואס איך האב געהאט
געגעבן דעם גייסט, און קיין אויג האט געזען מיר!
/10:19 איך זאָל זײַן אַזױ װי איך װאָלט ניט געװען; מ׳זאל מיך טראגן
פון טראכט ביז קבר.
/10:20 זײַנען ניט מײַנע טעג ווייניק? הערט דעמאלט אויף, און לאז מיך אליין, איך זאל נעמען
טרייסט אַ ביסל,
/10:21 אײדער איך גײ פֿון װאַנען איך װעל זיך ניט אומקערן, און אין לאַנד פֿון פֿינצטערניש און
דער שאָטן פון טויט;
/10:22 אַ לאַנד פֿון פֿינצטערניש, װי פֿינצטערניש; און פון דעם שאָטן פון טויט,
אָן קיין סדר, און ווו די ליכט איז ווי פינצטערניש.
