אַרבעט
/6:1 האָט געענטפֿערט איוב און געזאָגט:
/6:2 װאָרום מײַן צער איז געװאָרן געװאָרן, און מײַן אומגליק איז געלעגן אין דער
באַלאַנסאַז צוזאַמען!
/6:3 װאָרום אַצונד װאָלט ער געװען שװערער פֿון דעם זאַמד פֿון ים, דרום מײַנע װערטער
זענען איינגעשלונגען.
/6:4 װאָרום די פֿײַלן פֿון גאָט זײַנען אין מיר, זײַן סם
טרינקט מײַן גײַסט: די שרעק פֿון גאָט שטעלען זיך צו
קעגן מיר.
/6:5 צי האָט דער װילדער אײזל, אַז ער האָט גראָז? אָדער דער אָקס לאָזט אַראָפּ איבער זײַן
פוטער?
/6:6 קען מען עסן אָן זאַלץ? אָדער איז עס קיין טעם
אין די ווייַס פון אַ יי?
/6:7 די זאַכן װאָס מײַן זעל האָט ניט געװאָלט אָנרירן, זײַנען װי מײַן טרויעריק פֿלײש.
/6:8 זאָל איך האָבן מײַן בקשה; און אַז גאָט זאָל מיר געבן די זאַך
אַז איך בענק זיך!
/6:9 אַפֿילו כּדי גאָט זאָל מיך פֿאַרטיליקן; אַז ער וואָלט לאָזן זיין
האַנט, און שנייַדן מיר אַוועק!
/6:10 דענצמאָל זאָל איך נאָך טרייסטן; יאָ, איך וואָלט פאַרגליווערט זיך אין צער:
זאָל ער ניט שערן; װאָרום איך האָב ניט באַהאַלטן די װערטער פֿון דעם הײליקן.
/6:11 װאָס איז מײַן שטאַרקײט, אַז איך זאָל האָפֿן? און וואָס איז מיין סוף, אַז איך
זאָל פאַרלענגערן מיין לעבן?
/6:12 איז מײַן שטאַרקײט די שטאַרקײט פֿון שטײנער? אָדער איז מײַן פֿלײש פֿון קופּער?
/6:13 איז ניט מײַן הילף אין מיר? און איז די חכמה גאָר פֿאַרטריבן פֿון מיר?
/6:14 צו דעם פּנימער זאָל דערבאַרימען װערן פֿון זײַן פֿרײַנט; אָבער ער
פארלאזט די מורא פון דעם אייבערשטן.
/6:15 מײַנע ברידער האָבן געטאָן אַ שנאה װי אַ טײַך, און װי אַ טײַך פֿון
טײַכן פֿאַרגײען זײ;
/6:16 װאָס זײַנען שװאַרצלעך פֿון װעגן אײז, און װאָס דער שניי איז באַהאַלטן אין זײ;
/6:17 װען זײ װערן װאַרעמען, פֿאַרשװינדן זײ;אַז עס װערט הײס, װערן זײ פֿאַרצערט
אויס פון זייער אָרט.
/6:18 די שטעגן פֿון זײער װעג זײַנען אָפּגעקערט; זיי גיין צו גאָרנישט, און אומקומען.
/6:19 די זעלנער פֿון תימה האָבן געקוקט, די מחנות פֿון שבֿא האָבן אױף זײ געװאַרט.
/6:20 זײ האָבן זיך פֿאַרשעמט, װײַל זײ האָבן געמאַכט; זיי זענען געקומען אַהין, און זענען געווען
פאַרשעמט.
/6:21 װאָרום איר זײַט גאָרנישט; איר זעט מײַן אַראָפּוואַרפן, און איר האָט מורא.
/6:22 האָב איך געזאָגט: ברענג צו מיר? אָדער: גיב מיר אַ שכר פֿון אײַער זאַכן?
/6:23 אָדער: מציל מיך פֿון דעם פֿײַנטס האַנט? אָדער: אױסלייז מיך פֿון דער האַנט פֿון דעם
שטאַרק?
/6:24 לערן מיך, און איך װעל האַלטן מײַן צונג, און מיך פֿאַרשטײן מיט װאָס
איך האב א טעות.
6:25 ווי געצווונגען זענען רעכט ווערטער! אָבער וואָס טוט דיין אַרגומענט באַשטראָפן?
/6:26 ציט איר זיך פֿאָר צו באַשטראָפן װערטער, און די רײד פֿון אײנעם
פאַרצווייפלט, וואָס זענען ווי ווינט?
/6:27 יאָ, דעם יתום האַלט איר איבער, און איר גראבט אַ גרוב פֿאַר אײַער פֿרײַנט.
/6:28 און אַצונד, זײַט צופֿרידן, קוק אױף מיר; ווארים עס איז קענטיק צו איר אויב איך
ליגן.
/6:29 קער זיך אום, איך בעט דיך, זאָל ניט זײַן קיין זינד; יאָ, קער זיך ווידער, מיין
גערעכטיקייט איז אין אים.
/6:30 איז פֿאַראַן זינד אין מײַן צונג? קען מיין געשמאַק ניט דערקענען פאַרקריפּלט זאכן?
