אַרבעט
/4:1 האָט געענטפֿערט אליפֿז דער תמני, און האָט געזאָגט:
/4:2 אױב מיר פֿרעגן זיך צו רעדן מיט דיר, װעסטו מצער זײַן? אבער ווער קען
האלט זיך אפ פון רעדן?
/4:3 זע, דו האָסט געלערנט אַ סך, און האָסט געשטערט די שװאַכע
הענט.
/4:4 דײַנע װערטער האָבן געשטיצט דעם געפֿאַלן, און האָסט געשטאַרקט
די שוואכע קני.
/4:5 אָבער אַצונד איז עס געקומען אױף דיר, און דו ביסט פֿאַרשװעכט; עס רירט דיר, און
דו ביסט דערשראקן.
/4:6 איז דאָס ניט דײַן מורא, דײַן בטחון, דײַן האָפענונג, און די גערעכטיקײט פֿון
דיינע וועגן?
/4:7 געדענקט, איך בעט דיך, װער אומשולדיק איז אומגעקומען? אָדער ווו געווען
די צדיקים פֿאַרשניטן?
/4:8 אַזױ װי איך האָב געזען, שנײַדן די װאָס אַקערן אומרעכט און זײען שלעכטס.
די זעלבע.
/4:9 דורך דעם פּלאַצן פֿון גאָט גײען זײ אונטער, און דורך דעם אָטעם פֿון זײַנע נאָזלעך זײַנען זײ
ז ײ האב ן פארנוצט .
/4:10 דאָס ברום פֿון לײב, און דאָס קָול פֿון דעם צאָרנדיקן לײב, און די צײן.
פֿון די יונגע לײבן, זײַנען צעבראָכן.
/4:11 דער אַלטער לײב גײט אונטער פֿון פֿעלן פֿון רויב, און די װײַבער פֿון דעם שטאַרקן לײב זײַנען
צעשפרייט אין אויסלאנד.
/4:12 און אַ זאַך איז מיר געבראַכט געוואָרן אין געהיים, און מײַן אויער האָט באַקומען אַ ביסל
דערפון.
/4:13 אין מחשבות פֿון די זעונגען פֿון דער נאַכט, װען אַ טיפֿער שלאָף פֿאַלט
מענער,
/4:14 איז געקומען אױף מיר אַ פחד און אַ ציטערניש, װאָס האָט געציטערט אַלע מײַנע בײנער.
/4:15 און אַ גײַסט איז דורכגעגאַנגען פֿאַר מײַן פּנים; די האָר פֿון מײַן פֿלײש האָבן זיך אױפֿגעשטעלט:
/4:16 עס איז געשטאַנען, אָבער איך האָב ניט געקענט דערקענען זײַן געשטאַלט: אַ בילד איז געװען
פאר מיינע אויגן איז געווען א שטילקייט, און איך האב געהערט א קול, זאגן:
/4:17 זאָל דער שטאַרביק זײַן גערעכטער פֿון גאָט? זאָל אַ מענטש זײַן רײןער װי
זײ ן מאכער ?
/4:18 זע, ער האָט זיך ניט פֿאַרטרוי אין זײַנע קנעכט; און מיט זײַנע מלאכים האָט ער אָנגעזאָגט
נארישקייט:
/4:19 װיפֿל ווייניקער אין די װאָס װױנען אין לײם־הייזער, װאָס זײער פֿונדאַמענט איז
אין שטױב, װאָס װערן צעטרעטן פֿאַרן מאָל?
/4:20 פֿאַרטיליקט װערן זײ פֿון מאָרגן ביז אָװנט;
קיין וועגן עס.
/4:21 איז ניט אַװעק זײער גײַסטיק װאָס אין זײ? זיי שטאַרבן אַפֿילו
אָן חכמה.
