ירמיהו
/52:1 צװאַנציק יאָר איז צדקיהו אַלט געװען, װען ער איז געװאָרן מלך, און ער
האָט געקיניגט עלף יאָר אין ירושלים. און דער נאָמען פֿון זײַן מוטער איז געװען חמוטל דער
                            טאכטער פון ירמיה פון ליבנה.
/52:2 און ער האָט געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט, אַזױ װי אַלע
                               װאָס יהויקים האָט געטאָן.
/52:3 װאָרום דורך דעם כּעס פֿון גאָט איז עס געװען אין ירושלים און
יהודה, ביז ער האָט זיי אַרויסגעוואָרפן פון זיין פּנים, דעם צדיקיהו
האָט װידערשפּעניקט קעגן דעם מלך פֿון בבֿל.
/52:4 און עס איז געװען אין נײַנטן יאָר פֿון זײַן מלוכה, אין צענטן חודש;
אין צענטן טאָג פֿון חודש, איז געקומען נבוכדראצאַר דער מלך פֿון בבֿל.
ער מיט זײַן גאַנצן חיל אַקעגן ירושלים, און האָט געטאָן אַקעגן איר, און
          רונד ארום האט געבויעט פארטן קעגן איר.
/52:5 און די שטאָט איז באַלעגערט געװאָרן ביזן עלפֿטן יאָר פֿון מלך צִדקִיָהון.
/52:6 און אין פֿערטן חודש, אין נײַנטן טאָג פֿון חודש, איז געװען דער הונגער
שװער אין דער שטאָט, און עס איז ניט געװען קײן ברױט פֿאַרן פֿאָלק פֿון לאַנד.
/52:7 און די שטאָט איז צעבראָכן געװאָרן, און אַלע קריגס-מענער זײַנען אַנטלאָפֿן, און זײַנען אַרױסגעגאַנגען
אַרויס פֿון שטאָט בײַ נאַכט בײַם וועג פֿון טױער צװישן די צװײ װענט,
וואָס איז געווען ביי דעם מלך ס גאָרטן; (איצט די כַּשדים זענען געווען ביי דער שטאָט
רונד ארום:) און זײ זײנען געגאַנגען דורכן װעג פֿון פּלױן.
/52:8 און דאָס מחנה פֿון די כַּשׂדים האָט נאָכגעיאָגט דעם מלך, און האָט אָנגענומען
צדקיהו אין די פּלױנען פֿון יריחו; און זײַן גאַנצער חיל איז צעשפּרײט געװאָרן
                                                                      אים.
/52:9 האָבן זײ גענומען דעם מלך, און האָבן אים אַרױפֿגעפֿירט צום מלך פֿון בבֿל צו
רִבְלָה אין אֶרֶץ חָמָת; װוּ ער האָט אים געמאַכט אַ משפּט.
/52:10 און דער מלך פֿון בבֿל האָט געטײט די קינדער פֿון צִדקִיָהון פֿאַר זײַנע אױגן;
און אַלע פֿירשטן פֿון יהודה אין רִבלָה האָבן געשלאָגן.
/52:11 און ער האָט אױסגעטאָן די אױגן פֿון צִדקִיָהון; און דער מלך פֿון בבֿל האָט אים געבונדן
אין קייטן, און אים געבראכט קיין בבל, און שטעלן אים אין טורמע ביז די
                                           טאָג פון זיין טויט.
/52:12 און אין פֿינפֿטן חודש, אױפֿן צענטן טאָג פֿון חודש, װאָס איז געװען דער
ניינצנטן יאָר פון נבוכדראצאַר דעם מלך פון בבל, איז געקומען נבוזאראדן,
הױפּטמאַן פֿון דער װאַך װאָס האָט געדינט דעם מלך פֿון בבֿל קײן ירושלים,
/52:13 און האָט פֿאַרברענט דאָס הױז פֿון גאָט, און דעם מלכס הױז; און אַלע די
הײַזער פֿון ירושלים, און אַלע הײַזער פֿון די גרױסע מענטשן, האָט ער פֿאַרברענט
                                                                  פייער:
/52:14 און דאָס גאַנצע מחנה פֿון די כַּשׂדים װאָס מיט דעם הױפּטמאַן פֿון די כַּשׂדים
היטן, צעבראכן אַלע מויערן פון ירושלים רונד אַרום.
/52:15 האָט נבֿוזראדן דער הױפּטמאַן פֿון װאַרט אַף געפֿאַנגענשאַפֿט
פֿון די אָרעמע פֿון דעם פֿאָלק, און דאָס איבעריקע פֿון דעם פֿאָלק װאָס איז געבליבן
אין שטאָט, און די אַװעקגעפֿאַלן, װאָס זײַנען געפֿאַלן צום מלך פֿון בבֿל,
                   און דאָס איבעריקע פֿון דעם המון.
/52:16 אָבער נבֿוזראדן דער הױפּטמאַן פֿון דער װאַרט האָט איבערגעלאָזט עטלעכע פֿון די אָרעמע פֿון די
לאַנד פֿאַר ווייַנגאָרטן און פֿאַר בויערס.
/52:17 און די קופּערנע זײַלן װאָס אין הױז פֿון גאָט, און די
די באַזען, און דער קופּערנע ים װאָס אין הױז פֿון גאָט, דער
די כַּשׂדים האָבן זיך צעבראָכן, און זיי האָבן געבראַכט אַלע קופּער קיין בבל.
/52:18 אױך די קעסלען, און די שעפּלעך, און די שמעקעס, און די בעקן, און
די לעפֿלעך, און אַלע קופּערנע כּלים, מיט װאָס מע האָט געדינט, האָבן גענומען
                                                         זיי אַוועק.
/52:19 און די בעקן, און די פֿײַערפֿעלן, און די בעקן, און די קעסטלען, און
די מנורות, און די לעפֿלעך, און די בעכער; דאָס װאָס איז געװען פֿון גאָלד
אין גאָלד, און דאָס וואָס איז געווען פון זילבער אין זילבער, האָט גענומען דעם קאַפּיטל פון דעם
                                                       היטן אַוועק.
/52:20 די צװײ זײַלן, אײן ים, און צװעלף קופּערנע אָקסן װאָס אונטערן
די באַזען װאָס דער מלך שלמה האָט געמאַכט אין הױז פֿון גאָט: די קופּער
               פון די אלע כלים איז געווען אן וואג.
/52:21 און װעגן די זײַלן איז די הײך פֿון אײן זײַל געװען אַכצן
אײלן; און אַ פֿײַל פֿון צוועלף אײלן האָט אים אַרומגערינגלט; און די גרעב
   פֿיר פֿינגער דערפֿון: ער איז געװען פּוסט.
/52:22 און אַ קאַפּיטל פֿון קופּער איז געװען אױף אים; און די הײך פֿון אײן קאַפּיטל איז געװען
פֿינף אײלן, מיט נעץ און מילגרומען אױף די קאַפּיטל רונד אַרום
וועגן, אַלע פון מעש. אויך די צווייטע זייַל און די מילגרוים זענען געווען
                                                  ווי די דאָזיקע.
/52:23 און זעקס און נײַנציק מילגרוים זײַנען געװען אױף דער זײַט; און אַלע די
מילגרוים אויף דער נעץ זענען געווען הונדערט רונד ארום.
/52:24 און דער הױפּטמאַן פֿון דער װאַרט האָט גענומען שרַיָהו דעם כהן-ראשי, און
צפניה דער צווייטער כהן, און די דריי שומרים פון דער טיר:
/52:25 און ער האָט אַרױסגענומען פֿון שטאָט אַ סריס, װאָס האָט געהאַט די באַפֿױלן פֿון די מענער
פון מלחמה; און זיבן מאַן פֿון די װאָס זײַנען געװען נאָענט צום מלך װאָס
מע ן הא ט זי ך געפונע ן אי ן שטאט ; און דער הויפט סופר פון דער חיל, וואס
האָט צוזאַמענגעשטעלט דאָס פֿאָלק פֿון לאַנד; און זעכציק מאַן פֿון דעם פֿאָלק
לאַנד װאָס האָט זיך געפֿונען אין מיטן שטאָט.
/52:26 האָט נבֿוזראדן דער הױפּט פֿון די װאַרט זײ גענומען, און האָט זײ געבראַכט
                             דער מלך פֿון בבל צו רִבלָה.
/52:27 און דער מלך פֿון בבֿל האָט זײ געשלאָגן, און האָט זײ געטײט אין רִבלָה אין
דאָס לאַנד חַמת. אַזױ איז יהודה אַרױסגעטראָגן געװאָרן פֿון זײַן אײגענעם
                                                                  לאַנד.
/52:28 דאָס איז דאָס פֿאָלק װאָס נבוכדראצאַר האָט אַװעקגעפֿירט אין געפֿאַנגענשאַפֿט: אין דער
זיבעטן יאָר דריי טויזנט אידן און דריי און צוואַנציק:
/52:29 אין אַכצנטן יאָר פֿון נבוכדראצרן האָט ער אַװעקגעפֿירט פֿון געפֿאַנגענשאַפֿט
ירושלים אַכט הונדערט צוויי און דרייסיק מענטשן:
/52:30 אין דרײַ און צװאַנציקסטן יאָר פֿון נבוכַדרֶאצַר נבֿוזראדן דעם
די קאַפּיטאַן פון די וועכטער האָט אַוועקגעפירט זיבן הונדערט פון די אידן אין געפאַנגענער
פֿינף און פֿערציק נפשות: אַלע פָּנים זײַנען געװען פֿיר טױזנט און זעקס
                                                              הונדערט.
/52:31 און עס איז געװען אין זיבן און דרײַסיקסטן יאָר פֿון דער געפֿאַנגענשאַפֿט
יהויכין דער מלך פון יהודה, אין דעם צוועלף חודש, אין די פינף און
צוואַנציקסטן טאָג פון חודש, אַז עווילמראָדך מלך פון בבל אין די
דאָס ערשטע יאָר פֿון זײַן מלוכה האָט אױפֿגעהױבן דעם קאָפּ פֿון יהויכין דעם מלך פֿון יהודה,
       און האָט אים אַרױסגעצױגן פֿון תּפֿיסה,
/52:32 און ער האָט ליב גערעדט צו אים, און האָט אױפֿגעשטעלט זײַן טראָן איבערן טראָן פֿון דעם
   מלכים וואָס זענען געווען מיט אים אין בבל,
/52:33 און ער האָט פֿאַרביטן זײַנע תּפֿיסה־קלײדער, און ער האָט תּמיד פֿריִער געגעסן ברױט
                           אים אַלע טעג פֿון זײַן לעבן.
/52:34 און פֿאַר זײַן שפּײַז איז אים געגעבן געװאָרן אַ שטענדיקע שפּײַז פֿון דעם מלך פֿון
בבל, יעדן טאָג אַ חלק ביז דעם טאָג פון זיין טויט, אַלע טעג פון
                                                           זײַן לעבן.