ירמיהו
/51:1 אַזױ האָט געזאָגט גאָט; זע, איך וועל אויפשטיין קעגן בבל, און
קעגן די וואס וואוינען צווישן די וואס שטייען אויף מיר, א
דיסטרויינג ווינט;
/51:2 און ער װעט שיקן קײן בבֿל פֿײַנער, װאָס װעלן זי פֿאַלן און לײדיקן
איר לאַנד, װאָרום אין טאָג פֿון צרה װעלן זײ זײַן קעגן איר רונד
וועגן.
/51:3 אַקעגן דעם װאָס בײגט זיך זאָל דער בױגן בױגן זײַן בױגן, און אַקעגן אים.
װאָס הײבט זיך אױף אין זײַן רױט, און איר זאָלט ניט שװערן איר יונג
מענער; פֿאַרטיליקט איר גאַנצן מחנה.
/51:4 אַזױ װעלן פֿאַלן די דערשלאָגענע אין לאַנד פֿון די כַּשׂדים, און די װאָס
זענען דורכגעשטופט אין אירע גאסן.
/51:5 װאָרום ניט פֿאַרלאָזן איז ישׂראל, און יהודה פֿון זײַן גאָט, פֿון יהוה פֿון
מחנות; כאָטש זייער לאַנד איז געווען פול מיט זינד קעגן דעם הייליקן פון
ישראל.
/51:6 אַנטלױפֿט פֿון צװישן בבֿל, און מציל איטלעכער זײַן זעל;
פֿאַרשניטן אין איר זינד; װאָרום דאָס איז די צײַט פֿון נקמה פֿון גאָט;
ער װעט איר געבן א שכר.
/51:7 אַ גילדערנעם בעכער איז בבֿל געװען אין גאָטס האַנט, װאָס האָט געמאַכט די גאַנצע
ערד שיכור: די פֿעלקער האָבן געטרונקען פֿון איר ווייַן; דעריבער די
פעלקער זענען משוגע.
/51:8 פּלוצים איז בבֿל געפֿאַלן און פֿאַרטיליקט; נעמען באַלזאַם פֿאַר
איר ווייטיק, אויב אַזוי, זי קען זיין געזונט.
/51:9 מיר װאָלטן געהיילט בבֿל, אָבער זי איז ניט געהיילט; פֿאַרלאָזן זי, און
לאָמיר גײן איטלעכער אין זײַן לאַנד, װאָרום איר משפּט רײַסט
הימל, און איז אויפגעהויבן ביז די הימלען.
/51:10 גאָט האָט אַרױסגעצױגן אונדזער גערעכטיקײט: קום לאָמיר זאָגן.
אין צִיון דאָס ווערק פֿון יהוה אונדזער גאָט.
/51:11 מאַכט ליכטיק די פֿײַלן; קלייַבן די שילדז: גאָט האָט אויפגעהויבן די
גײַסט פֿון די מלכים פֿון מדין, װאָרום זײַן כוונה איז קעגן בבֿל, צו
צעשטערן עס; װײַל דאָס איז די נקמה פֿון גאָט, די נקמה פֿון
זײ ן היכל .
/51:12 שטעל אַ פֿאַנדער אױף די מױערן פֿון בבֿל, מאַכט שטאַרק די וואַך,
שטעלן די וועכטער, גרייטן די אַמבושעס, פֿאַר גאָט האט ביידע
האָט אױסגעטראַכט און געטאָן װאָס ער האָט גערעדט אױף די באַװױנער פֿון בבֿל.
/51:13 דו װאָס זיצט אױף פֿיל װאַסערן, פֿיל אין אוצרות, דײַן סוף
איז געקומען, און די מאָס פֿון דײַן תּפֿיסה.
/51:14 גאָט פֿון צבֿאות האָט געשװאָרן בײַ זיך אַלײן, אַזױ צו זאָגן: פֿאַרװאָס װעל איך דיך אָנפֿילן.
מיט מענטשן, ווי מיט רויפּע; און זײ װעלן אױפֿהײבן אַ געשרײ אַקעגן
דיר.
/51:15 ער האָט געמאַכט די ערד מיט זײַן מאַכט, ער האָט באַפֿעסטיקט די װעלט דורך
זײַן חכמה, און האָט אױסגעשטרעקט דעם הימל מיט זײַן פֿאַרשטאַנד.
/51:16 אַז ער הערט זײַן קָול, איז אַ פֿיל װאַסער אין דעם
הימלען; און ער האָט געמאַכט אַרױפֿגײן די פּאַרע פֿון די עקן פֿון דער ערד
ערד: ער מאכט בליץ מיט רעגן, און ברענגט ארויס דעם ווינט
פון זיינע אוצרות.
/51:17 ברוגז איז איטלעכער מיט זײַן וויסן; יעדער גרינדער איז קאַנפאַונדיד דורך
דאָס געשניצטע געשטאַלט: װאָרום זײַן געגאָסענער בילד איז שקר, און עס איז ניטא
אָטעם אין זיי.
/51:18 נישטיקײט זײַנען זײ, די װערק פֿון פֿעלערן, אין דער צײַט פֿון זײער באַזוכונג
זײ װעלן אומקומען.
/51:19 ניט אַזױ װי זײ איז דער חלק פֿון יעקבֿ; װאָרום ער איז דער ערשטער פֿון אַלע
און ישׂראל איז דער רוט פֿון זײַן נחלה: יהוה פֿון צבֿאות איז
זייַן נאָמען.
/51:20 דו ביסט מײַנע מלחמה האַק און מלחמה געװער, װאָרום מיט דיר װעל איך אַרײַנברעכן
צעטײלט די פֿעלקער, און מיט דיר װעל איך פֿאַרטיליקן קיניגרײַכן;
/51:21 און מיט דיר װעל איך צעברעכן דאָס פֿערד און זײַן רײַטער; און מיט
די רײַטװאָגן און זײַן רײַטער װעל איך צעברעכן;
/51:22 און מיט דיר װעל איך צעברעכן מאַן און פֿרױ; און מיט דיר וועט
איך צעברעכן אין שטיקלעך אַלט און יונג; און מיט דיר וועל איך צעברעכן
דער יונגערמאַן און די דינסט;
/51:23 און איך װעל צעברעכן מיט דיר דעם פּאַסטעך און זײַנע שאָף; און
מיט דיר וועל איך צעברעכן דעם בעל הבית און זיין יאָך רינדער;
און מיט דיר וועל איך צעברעכן שרים און שרים.
/51:24 און איך װעל געבן צו בבֿל און צו אַלע באַװױנער פֿון כַּשׂדים אַלע
זײער בײז װאָס זײ האָבן געטאָן אין צִיון אין אײַערע אױגן, זאָגט גאָט.
/51:25 זע, איך קום אַקעגן דיר, פֿאַרטיליקער באַרג, זאָגט גאָט, װאָס
צעשטערן די גאנצע ערד, און איך וועל אויסשטרעקן מיין האַנט אויף דיר,
און דיך ראָולד אַראָפּ פון די פעלז, און וועט מאַכן דיך פֿאַר אַ פאַרברענט באַרג.
/51:26 און מע זאָל ניט נעמען פֿון דיר אַ שטײן פֿאַר אַ װינקל, און קײן שטײן פֿאַר
יסודות; אָבער דו װעסט זײַן װיסט אױף אײביק, זאָגט גאָט.
/51:27 מאַכט אַ פֿאָן אין לאַנד, בלאָזן אין שוֹפֿר צװישן די פֿעלקער,
גרייט די פֿעלקער אויף איר, רוף זיך צונויף קעגן איר די מלכות
פון אראט, מיני, און אשכנז; באַשטימט אַ קאַפּיטאַן קעגן איר; גרונט
די פערד קומען אַרויף ווי די גראָב קאַטערפּיללערס.
/51:28 ברײט אױף איר די פֿעלקער מיט די מלכים פֿון מַדי, די
איר הױפּטמאַן, און אַלע אירע פֿירשטן, און זײַן גאַנצן לאַנד
ממשלה.
/51:29 און דאָס לאַנד װעט ציטערן און טרויעריק, פֿון אַלץ פֿון גאָט
וועט געטאָן ווערן קעגן בבל, צו מאַכן דאָס לאַנד פון בבל אַ
וויסטעניש אן איינוואוינער.
/51:30 די גבורים פֿון בבֿל האָבן פֿאַרלאָזן מלחמה, זײ זײַנען געבליבן אין
זייער שטאַרקייט איז געראָטן; זיי זענען געווארן ווי פרויען: זיי האבן
פארברענט אירע וואוינונגען; אירע ריגלען זײַנען צעבראָכן.
/51:31 אײן שטעל זאָל לױפֿן דעם אַנדערן אַנטקעגן, און אײן שליח דעם אַנדערן אַנטקעגן,
צו זאָגן דעם מלך פון בבל אַז זיין שטאָט איז גענומען אין איין עק,
/51:32 און די דורכגײען זײַנען פֿאַרשטאָפּט, און די שטאַנגען האָבן זײ פֿאַרברענט
פֿײַער, און די מלחמה־לײַט זײַנען דערשראָקן.
/51:33 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; די טאכטער פון
בָּבָל איז ווי אַ שֵׁבֶל, עס איז צייט איר צו דרעשן: נאָך אַ ביסל
בשעת, און די צייט פון איר שניט וועט קומען.
/51:34 נבוכדראצאַר דער מלך פֿון בבֿל האָט מיך פֿאַרצערט, ער האָט מיך צעטרעטן.
ער האָט מיך געמאַכט פֿאַר אַ לײדיקן כּלי, ער האָט מיך אײַנשלינגען װי אַ שלאנג,
ער האָט אָנגעפילט זײַן בויך מיט מײַנע זאַכן, ער האָט מיך אַרויסגעטריבן.
/51:35 די גוואַלד געטאָן צו מיר און צו מײַן לײַב זאָל זײַן אױף בבֿל, זאָל דער
איינוואוינער פון ציון זאָגן; און מײַן בלוט אױף די באַװױנער פֿון כַּשׂדים,
וועט ירושלים זאָגן.
/51:36 דרום האָט גאָט אַזױ געזאָגט; הִנֵּה, איך וועל טענה דייַן ענין, און נעם
נקמה פאר דיר; און איך װעל פֿאַרטריקן איר ים, און מאַכן אירע קװאַלן טרוקן.
/51:37 און בבֿל װעט װערן צו הויפנס, אַ װױנונג פֿאַר שלאנגן
אַ חידוש, און אַ שיסן, אָן אַן אײַנוווינער.
/51:38 װי לײבן װעלן זײ ברוימען, װי לײבן װעלן זײ שרײען.
/51:39 אין זײער היץ װעל איך מאַכן זײערע יום־טובֿים, און װעל זײ שיכּורן,
כּדי זײ זאָלן זיך פֿרײען, און שלאָפֿן אַן אײביקן שלאָף, און ניט אױפֿװעקן, זאָגט
דער האר.
/51:40 איך װעל זײ אַראָפּנידערן װי שעפּסן צום שעכטן, װי װידערס מיט אים
ציגן.
/51:41 װי איז שֶשַך גענומען געװאָרן! און װי איז דער שבח פֿון דער גאַנצער ערד
איבעראשונג! װי איז בבֿל געװאָרן אַ װוּנדער צװישן די פֿעלקער!
/51:42 דער ים איז אַרױפֿגעגאַנגען אױף בבֿל, זי איז פֿאַרדעקט מיט דער המון
די כוואליעס דערפון.
/51:43 אירע שטעט זײַנען אַ װיסטעניש, אַ טריקעניש, און אַ מדבר אַ לאַנד
אין וואָס קיין מענטש וואוינט, און קיין מענטשנקינד גייט נישט דורך.
/51:44 און איך װעל באַשטראָפֿן בעלן אין בבֿל, און װעל אַרױסגײן פֿון זײַן
מױל װאָס ער האָט אײַנגעשלונגען, און די פֿעלקער װעלן ניט שטראָמען
מער צוזאַמען צו אים: יאָ, די וואַנט פון בבל וועט פאַלן.
/51:45 מײַן פֿאָלק, גײט אַרױס פֿון איר, און מציל איטלעכער זײַן
נשמה פֿון דעם צאָרן פֿון גאָט.
/51:46 און אײַער האַרצן זאָל ניט פֿאַרשװעכן, און איר זאָלט מורא האָבן פֿאַר דעם קלאַנג װאָס װעט זײַן
געהערט אין לאַנד; א קלאנגען זאל קומען ביי איין יאר, און נאכדעם אריין
נאָך אַ יאָר וועט קומען אַ קלאַנג, און גוואַלד אין דעם לאַנד, הערשער
קעגן הערשער.
/51:47 דרום זע, די טעג קומען, איך װעל טאָן אַ משפּט אױף דעם
געשניצטע בילדער פֿון בבֿל: און איר גאַנץ לאַנד וועט זיך שעמען, און
אַלע אירע דערשלאָגענע װעלן פֿאַלן אין איר מיט.
/51:48 און דער הימל און די ערד און אַלץ װאָס אין איר װעט זינגען
בבל: װאָרום די רױבער װעלן קומען צו איר פֿון צפֿון, זאָגט דער
האר.
/51:49 אַזױ װי בבֿל האָט געמאַכט פֿאַלן די דערשלאָגענע פֿון ישׂראל, אַזױ װעט אין בבֿל פֿאַלן
פֿאַלן די דערשלאָגענע פֿון דער גאַנצער ערד.
/51:50 איר װאָס זײַנען אַנטלױפֿן פֿון שװערד, גײ אַװעק, שטײ ניט שטיל; געדענק דעם
גאָט פֿון דער װײַטן, און זאָל קומען ירושלים אין דײַן זינען.
/51:51 מיר האָבן זיך פֿאַרשעמט, װײַל מיר האָבן געהערט שאַנד;שאַנד האָט פֿאַרדעקט
אונדזערע פּנימער, װאָרום פֿרעמדע זײַנען געקומען אין די הײליקטום פֿון גאָט
הויז.
/51:52 דרום זע, די טעג קומען, זאָגט גאָט, װאָס איך װעל טאָן
אַ משפּט אויף אירע געשניצטע בילדער, און אין איר גאַנצן לאַנד די פאַרוואונדעטע
וועט קרעכצן.
/51:53 כאָטש בבֿל זאָל זיך אױפֿגײן צום הימל, און כאָטש זי זאָל באַפֿעסטיקן
די הײך פֿון איר שטאַרקײט, אָבער פֿון מיר װעלן קומען צו איר רױבער,
זאָגט גאָט.
/51:54 אַ קָול פֿון אַ געשרײ קומט פֿון בבֿל, און אַ גרױסע פֿאַרניכטונג פֿון דעם
לאַנד פון די כאַלדעאַן:
/51:55 װײַל גאָט האָט רױבט בבֿל, און פֿאַרטיליקט פֿון איר די
גרויס קול; ווען אירע כוואליעס ברוםען ווי גרויסע וואסערן, א רעש פון זייערע
א קול ווערט געזאגט:
/51:56 װאָרום דער רױבער איז געקומען אױף איר, אױף בבֿל, און איר שטאַרקײט
מענטשן זענען געכאפט, איטלעכער פון זייער בויגן איז צעבראכן: פֿאַר יהוה דער גאָט פון
גמילות זאָלן אַוודאי באַצאָלן.
/51:57 און איך װעל שיכּור זײַן אירע האַרן, און אירע חכמים, אירע האַרן, און
אירע הערשער און אירע גבורים, און זיי וועלן שלאָפֿן אַן אייביקן שלאָף.
און זאָלסט ניט וועקן זיך, זאָגט דער מלך, וועמענס נאָמען איז יהוה פֿון צבֿאות.
/51:58 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; די ברייטע ווענט פון בבל וועלן זיין
פֿאַרברענט װערן, און אירע הױכע טױערן װעלן פֿאַרברענט װערן מיט פֿײַער; און די
אומזיסט װעלן מען זיך ארבייטן, און דאָס פאלק אין פֿײַער, און זײ װעלן זײַן
מיד.
/51:59 דאָס װאָרט װאָס יִרמיָהו דער נבֿיא האָט באַפֿױלן שָרַיָהו דעם זון פֿון נריהן;
דער זון פֿון מַעֲשִיָהן, װען ער איז אַרײַן מיט צִדקִיָהון דעם מלך פֿון יהודה
בבל אין פֿערטן יאָר פֿון זײַן מלוכה. און דער דאָזיקער שָׂרַיָה איז געװען אַ שטילער
פּרינץ.
/51:60 און יִרמיָהו האָט פֿאַרשריבן אין אַ בוך דאָס גאַנצע בײז װאָס זאָל קומען אױף בבֿל,
אפילו די אלע רייד וואס זענען געשריבן קעגן בבל.
/51:61 און יִרמיָהו האָט געזאָגט צו שָׂרַיָהון: װען דו קומסט קײן בבֿל, און װעסט
זע, און זאָלסט לייענען אַלע די ווערטער;
/51:62 דענצמאָל זאָלסטו זאָגן: גאָט, דו האָסט גערעדט אױף דעם דאָזיקן אָרט, צו שנײַדן.
עס איז אַוועק, אַז קיינער זאָל נישט בלייבן אין אים, ניט מענטש און ניט בהמה, נאָר אַז עס
וועט זיין וויסט אויף אייביק.
/51:63 און עס װעט זײַן, אַז דו װעסט פֿאַרענדיקן דעם דאָזיקן בוך, אַזױ
זאָלסט צובינדן אַ שטיין צו אים, און אים וואַרפן אין מיטן פרת.
/51:64 און זאָלסט זאָגן: אַזױ װעט זינקען בבֿל, און װעט ניט אױפֿשטײן פֿון דעם.
דאָס בײז װאָס איך װעל ברענגען אױף איר, און זײ װעלן מיד װערן. אזוי ווייט זענען
די װערטער פֿון ירמיהו.
