ירמיהו
/50:1 דאָס װאָרט װאָס גאָט האָט גערעדט אױף בבֿל און אױף דעם לאַנד פֿון דעם
                           כַּשׂדים דורך ירמיהו הנביא.
/50:2 דערצײלט צװישן די פֿעלקער, און דערצײלט, און שטעלט אױף אַ פֿאָן;
פֿאַרעפֿנטלעכט, און ניט באַהאַלטן: זאָגן, בבל איז גענומען, בל איז שאַנד,
מעראָדך איז צעבראכן אין ברעקלעך; אירע אָפּגעטער זײַנען פֿאַרשעמט, אירע בילדער
                                        צעבראכן אין ברעקלעך.
/50:3 װאָרום פֿון צפֿון קומט אַרױף אַ פֿאָלק אַקעגן איר, װאָס װעט
מאַכן איר לאַנד וויסט, און קיינער וועט ניט וואוינען אין איר;
      זײ װעלן אַװעקגײן, אי מענטשן און אי בהמה.
/50:4 אין יענע טעג און אין יענער צײַט, זאָגט גאָט, די קינדער פֿון ישׂראל
וועלן קומען, זיי און די קינדער פון יהודה צוזאַמען, גייען און וויינען.
             זײ װעלן גײן און זוכן יהוה זײער גאָט.
/50:5 זײ װעלן פֿרעגן דעם װעג קײן צִיון מיט זײערע פּנימער אַהין, אַזױ צו זאָגן:
קום, לאָמיר זיך אַרײַנטאָן צו גאָט אין אַן אײביקן בונד װאָס
                                 זאָל ניט פֿאַרגעסן װערן.
/50:6 פֿאַרלוירענע שאָף איז מײַן פֿאָלק געװען, זײערע פּאַסטוכער האָבן זײ געמאַכט
פארבלאנדזשעט, זײ האבן זײ אפגעקערט אויף די בערג;
באַרג צו בערגל, זיי האָבן פֿאַרגעסן זייער רו.
/50:7 אַלע װאָס האָבן זײ געפֿונען, האָבן זײ פֿאַרצערט, און זײערע פֿײַנט האָבן געזאָגט: מיר!
זאָלסט ניט באַליידיקן, װײַל זײ האָבן געזינדיקט צו גאָט, דעם װױנונג פֿון
גערעכטיקײט, יהוה, די האָפענונג פֿון זײערע עלטערן.
/50:8 גײ אַװעק פֿון צװישן בבֿל, און גײ אַרױס פֿון לאַנד פֿון דעם
כַּשְׂדִּים, און זייט ווי די ציג פאַר די שאָף.
/50:9 װאָרום זע, איך װעל אױפֿשטעלן און מאַכן אַרױפֿגײן אױף בבֿל אַ עדה
פֿון גרױסע פֿעלקער פֿון צפֿון לאַנד: און זײ װעלן זיך שטעלן
אין מענגע קעגן איר; פֿון דאָרטן װעט זי גענומען װערן: זײערע פֿײַלן װעלן
זייט ווי פון אַ גוואַלדיק מומחה; אומזיסט װעט קײנער ניט אומקערן.
/50:10 און כַּשׂדים װעט זײַן אַ רױב;אַלע װאָס רױבט װעט זיך זאַט װערן.
                                                         זאָגט גאָט.
/50:11 װײַל איר האָט זיך געפֿרײט, װײַל איר האָט זיך געפֿרײט, מײַנע פֿאַרברעכערס
אַ ירושה, װײַל איר זײַט פֿעט װי אַ קוך אין גראָז, און ברענט װי
                                                                  בוללס;
/50:12 אײַער מוטער װעט זיך שטאַרק פֿאַרשעמט; די װאָס האָט דיך געבאָרן, װעט זײַן
שעמט זיך: זע, די הינטערשטע פון די פֿעלקער װעלן זײַן אַ מדבר, אַ
                                 טרוקן לאַנד, און אַ מדבר.
/50:13 פֿון װעגן דעם גרימצאָרן פֿון גאָט װעט ער ניט באַװױנט װערן, נאָר ער װעט
זייט אינגאַנצן וויסט: איטלעכער וואָס גייט דורך בבל וועט זיך דערשטוינט ווערן,
                         און שיסן פֿון אַלע אירע מכות.
/50:14 שטעלט זיך אַרױס אַקעגן בבֿל רונד אַרום, אַלע װאָס בײגן זיך
דער בױגן, שיסן אױף איר, ניט שפּאַנען קײן פֿײַלן, װאָרום זי האָט געזינדיקט קעגן דער
                                                                      האר.
/50:15 שרײַ אױף איר רונד אַרום, איר האַנט האָט זי געגעבן, אירע יסודות
זײַנען געפֿאַלן, אירע װענט זײַנען אַראָפּגעװאָרפֿן, װאָרום דאָס איז די נקמה פֿון די
ה\': נקמה אויף איר; אַזױ װי זי האָט געטאָן, מאַכט צו איר.
/50:16 פֿאַרשניטן דעם זײַער פֿון בבֿל, און דעם װאָס האַנדלט דעם סערפּ אין דער
צייט פון שניט: פון מורא פֿאַר די דריקנדיק שווערד וועלן זיי קער יעדער
אײנער צו זײַן פֿאָלק, און זײ װעלן אַנטלאָפֿן איטלעכער צו זײַן לאַנד.
/50:17 אַ צעשפּרײטער שאָף איז ישׂראל; די לײבן האָבן אים אַװעקגעטריבן: ערשט די
דער מלך פֿון אשור האָט אים פֿאַרצערט; און לעצטענס דער דאָזיקער נבוכדרצר מלך
                    בבל האָט צעבראָכן זײַנע ביינער.
/50:18 דרום האָט אַזױ געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; זע, איך
וועט באַשטראָפן דעם מלך פון בבל און זיין לאַנד, אַזוי ווי איך האָב באַשטראָפט דעם
                                                      מלך פון אשור.
/50:19 און איך װעל אומקערן ישׂראל צו זײַן װױנונג, און ער װעט פֿיטערן
כרמל און בשן, און זײַן זעל װעט זיך זאַט װערן אױפֿן באַרג אפֿרים
                                                             און גלעד.
/50:20 אין יענע טעג און אין יענער צײַט, זאָגט גאָט, די זינד פֿון ישׂראל.
מע ן װע ט זוכ ן או ן ניש ט זײ ן ; און די זינד פון יהודה, און
זײ װעלן ניט געפֿונען װערן, װאָרום איך װעל שענקען די װאָס איך רעזערװ.
/50:21 גײ אַרױף אַקעגן דעם לאַנד מרַתַיִם, אַקעגן איר, און אַקעגן דעם
די באַװױנער פֿון פָקוֹד: פֿאַרװיסט און פֿאַרטיליקט נאָך זײ, זאָגט דער
גאָט, און טאָן אַזױ װי אַלץ װאָס איך האָב דיר באַפֿױלן.
/50:22 אַ קָול פֿון מלחמה איז אין לאַנד, און פֿון אַ גרױסער אומקום.
/50:23 װי איז דער האַמער פֿון דער גאַנצער ערד צעהאַקן און צעבראָכן! ווי אזוי איז
בבל איז געוואָרן אַ וויסטקייט צווישן די פֿעלקער!
/50:24 איך האָב געלײגט פֿאַר דיר אַ שלאַנג, און דו ביסט אױך געכאַפּט, בבֿל, און
האָסט ניט געוווּסט: דו ביסט געפֿונען געוואָרן, און אויך געכאַפּט, ווײַל דו האָסט
                                            געקריגט קעגן גאָט.
/50:25 גאָט האָט געעפֿנט זײַן װאַפֿנט, און אַרױסגעצױגן די געװער פֿון
זײַן גרימצאָרן: װאָרום דאָס איז די אַרבעט פֿון גאָט דער האַר פֿון צבֿאות אין דעם
                                   לאַנד פֿון די כַּשׂדים.
/50:26 קום אַקעגן איר פֿון דעם עקםטן געמאַרק, עפֿנט אירע שפּאַצירן, װאַרפֿט זי
שטײט אױף װי הױפֿן, און פֿאַרטיליקט זי פֿאַרגײן; זאָל פֿון איר גאָרנישט איבערלאָזן.
/50:27 הרגעט אַלע אירע אָקסן; זאָלן זיי אַראָפּנידערן צו דער שחיטה: וויי זיי!
ווארים זייער טאָג איז געקומען, די צייט פון זייער וויזיט.
/50:28 דער קָול פֿון אַנטלאָפֿן און אַנטלױפֿן פֿון לאַנד בבֿל, צו
דערצײלט אין צִיון די נקמה פֿון יהוה אונדזער גאָט, זײַן נקמה
                                                         בית - המקדש.
/50:29 רופֿט צונױף די בױגן אַקעגן בבֿל: אַלע װאָס בױגן בױגן,
לאַגער קעגן אים רונד אַרום; לאָז גאָרניט דערפֿון אַנטלױפֿן: פֿאַרגמל איר
לויט איר אַרבעט; אַזױ װי אַלץ װאָס זי האָט געטאָן, טוט איר.
װאָרום זי איז שטאָלץ געװען אױף גאָט, אױף דעם הײליקן
                                                                  ישראל.
/50:30 דרום װעלן פֿאַלן אירע יונגע לײַט אין די גאַסן, און אַלע אירע מענער פֿון
מלחמה װעט פֿאַרשניטן װערן אין יענעם טאָג, זאָגט גאָט.
/50:31 זע, איך קום אַקעגן דיר, דו שטאָלצע, זאָגט גאָט דער האַר פֿון
צבָאות: ווארים דיין טאָג איז געקומען, די צייט וואָס איך וועל באַזוכן דיר.
/50:32 און דער שטױפֿער װעט שטראָפֿן און פֿאַלן, און קײנער װעט אים ניט אױפֿהײבן;
און איך װעל אָנצינדן אַ פֿײַער אין זײַנע שטעט, און עס װעט פֿאַרצערן רונד אַרום
                                                           וועגן אים.
/50:33 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; די קינדער פֿון ישׂראל און די קינדער פֿון
יהוּדה איז אינאײנעם געדריקט געװאָרן, און אַלע װאָס האָבן זײ געפֿאַנגען, האָבן זײ געהאַלטן
           שנעל; ז ײ האב ן ז ײ אפגעזאג ט צ ו לאזן .
/50:34 שטאַרק איז זײער אױסלײזער; יהוה פֿון צבֿאות איז זײַן נאָמען: ער זאָל
טהוט זייער טענה, ער זאל געבן מנוחה צו דער ערד, און
                דערשראקן די איינוואוינער פון בבל.
/50:35 אַ שװערד איז אױף די כַּשׂדים, זאָגט גאָט, און אױף די באַװױנער.
פֿון בבֿל, און אױף אירע האַרן, און אױף אירע חכמים.
/50:36 אַ שװערד איז אױף די ליגנער; און זײ װעלן גערן: אַ שװערד איז אױף איר
גוואַלדיקע מענטשן; און זײ װעלן דערשראקן װערן.
/50:37 אַ שװערד איז אױף זײערע פֿערד, און אױף זײערע רײַטװעגן, און אױף אַלע
אויסגעמישט מענטשן וואס זענען אין איר; און זיי וועלן ווערן ווי
פרויען: אַ שווערד איז אויף אירע אוצרות; און זײ װעלן גזלן װערן.
/50:38 אַ טריקעניש איז אױף אירע װאַסערן; און זײ װעלן פֿאַרטריקנט װערן, װאָרום דאָס איז דער
לאַנד פֿון געשניצטע בילדער, און זײ זײַנען משוגע אױף זײערע אָפּגעטער.
/50:39 דעריבער די װילדע חיה פֿון דער מדבר מיט די װילדע חיה פֿון דער מדבר
אינזלען וועלן וואוינען דאָרטן, און די אַולז וועט וואוינען אין איר: און עס
וועט מער ניט באַוווינען אויף אייביק; און עס זאָל ניט וואוינען פון
                                                          דור צו דור.
/50:40 אַזױ װי {dn גאָט} האָט איבערגעקערט סדום און עמורה, און אירע שכנות־שטעט,
זאָגט גאָט; און קײן מאַן זאָל דאָרטן ניט בלײַבן, און קײן זון פֿון
                                 דער מענטש וואוינט דערין.
/50:41 זע, פֿון צפֿון װעט קומען אַ פֿאָלק, און אַ גרױסער פֿאָלק, און אַ סך
מלכים וועלן אויפשטיין פון די ברעגן פון דער ערד.
/50:42 זײ װעלן האַלטן דעם בױגן און דעם לאַנס, גרויזאַם זײַנען זײ און װעלן ניט באַװײַזן
רחמנות: זייער קָול וועט ברום ווי דער ים, און זיי וועלן פאָרן אויף
פֿערד, איטלעכער אַרײַנגעשטעלט, ווי אַ מענטש אין דער מלחמה, קעגן דיר,
                                           אָ טאָכטער פון בבל.
/50:43 דער מלך פֿון בבֿל האָט געהערט דעם באַריכט פֿון זײ, און זײַנע הענט האָבן זיך געװאַקסן
שװאַך: פּײַן האָט אים אָנגענומען, און פּײַן װי פֿון אַ װײַב.
/50:44 זע, ער װעט אַרױפֿגײן װי אַ לײב פֿון דער געשוואָלן ירדן ביז
די װוינונג פֿון די שטאַרקע, אָבער איך װעל זײ פּלוצים אַנטלױפֿן
פֿון איר, און װער איז אַ אױסדערװײלט, אַז איך זאָל באַשטעלן איבער איר? פאר וועמען
איז ווי מיר? און ווער וועט מיר באַשטימן די צייט? און ווער איז דער פּאַסטעך
                            וואָס וועט שטיין פֿאַר מיר?
/50:45 דרום הערט איר דעם עצה פֿון גאָט, װאָס ער האָט געטאָן אַקעגן
בבל; אוּן זייַנע מַשְׂכִּים, וואָס ער האָט שׂכל אויף אֶרֶץ הָאָרֶץ
כַּשׂדים: פֿאַר װאָר, דער קלענסטער פֿון די שאָף װעלן זײ אַרױסציען;
וועט מאַכן זייער וווינאָרט מיט זיי אַ וויסט.
/50:46 פֿון דעם גערודער פֿון דער אָנכאַפּונג פֿון בבֿל רוקט זיך די ערד, און דאָס געשרײ איז
                                   געהערט צװישן די פעלקער.