ירמיהו
/48:1 אַקעגן מואָב אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; וויי צו
נעבאָ! װאָרום עס איז פֿאַררובֿ געװאָרן: קריתַיִם איז פֿאַרשעמט און פֿאַרכאַפּט געװאָרן;
צעמישט און דערשראקן.
/48:2 קײן לױב פֿון מואָבֿ װעט מער ניט זײַן;אין חשבון האָבן זײ אױסגעטראַכט שלעכטס.
קעגן אים; קום, און לאָמיר זי פֿאַרשניטן פֿון זײַן אַ פֿאָלק. אויך דו
זאָלסט פֿאַרשניטן װערן, משוגעים; די שװערד װעט דיך נאָכיאָגן.
/48:3 אַ קָול פֿון געשרײ װעט זײַן פֿון חוֹרוֹנַיִם, צעשטערנדיק און גרױס
צעשטערונג.
/48:4 חרוב איז מואָבֿ; אירע קלײנע קינדער האָבן געמאַכט אַ געשרײ.
/48:5 װאָרום בײַם אַרױפֿגײן פֿון לוהית װעט אַרױפֿגײן שטענדיק געװײן; פֿאַר אין די
אַראָפּגיין פֿון חוֹרוֹנַיִם, האָבן די שונאים געהערט אַ געשריי פון אומקום.
/48:6 אַנטלױפֿט, ראַטעװעט אײַער לעבנס, און זײַ װי די הײד אין דער מדבר.
/48:7 װאָרום װײַל דו האָסט זיך פֿאַרזיכערט אױף דײַנע װערק און אױף דײַנע אוצרות,
און כמאָש זאָל אַרױסגײן אין געפֿאַנגענשאַפֿט מיט זײַן האַנט
כֹּהנים און זײַנע פֿירשטן צוזאַמען.
/48:8 און דער רױבער װעט קומען אױף איטלעכער שטאָט, און קײן שטאָט װעט ניט אַנטלױפֿן;
און דער טאָל װעט אומקומען, און דער פּלױן װעט פֿאַרטיליקט װערן, אַזױ װי דער
גאָט האָט גערעדט.
/48:9 גיב פֿליגלען צו מואָבֿ, ער זאָל אַנטלױפֿן און אַװעקגײן;פֿאַר די שטעט.
דערפֿון װעט װערן װיסט, אָן װאָס צו װױנען אין איר.
/48:10 פֿאַרשאָלטן דער װאָס טוט די װערק פֿון גאָט מיט אַ נאַר, און פֿאַרשאָלטן זײַן.
דער װאָס היט זײַן שװערד פֿון בלוט.
/48:11 פֿון זײַן יוגנט איז מואָבֿ געװען רויִק, און ער האָט זיך באַזעצט אױף זײַנע לײַער;
און ער איז ניט אויסגעלײדיקט געװאָרן פֿון כּלי צו כּלי, און ער איז ניט געגאַנגען
אין געפֿאַנגענשאַפֿט: דרום איז זײַן טעם געבליבן אין אים, און זײַן ריח איז
ניט געביטן.
/48:12 דרום זע, די טעג קומען, זאָגט גאָט, װאָס איך װעל שיקן צו
די וואנדערער וואס זאלן אים וואנדערן, און זיינע ליידיג
כלים, און צעברעכן זייערע לאגלען.
/48:13 און מואָבֿ װעט זיך שעמען פֿון כּמוֹש, אַזױ װי דאָס הױז פֿון ישׂראל האָט זיך געשעמט.
פֿון בֵּית־אֵל זײער בטחון.
/48:14 װי זאָגט איר: גבורים און שטאַרקע לײַט זײַנען מיר אין מלחמה?
/48:15 רױבט איז מואָבֿ, און ער איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון אירע שטעט, און זײַנע אױסדערװײלטע יונגען.
זײַנען אַראָפּגעגאַנגען צו דער שחיטה, זאָגט דער מלך, װאָס זײַן נאָמען איז יהוה
פון מחנות.
/48:16 די אומגליק פֿון מואָבֿ איז נאָענט צו קומען, און זײַן פּײַן איז שנעל.
/48:17 אַלע אירע װאָס אַרום אים, קלאָגט אױף אים; און אַלע איר וואָס וויסן זיין נאָמען,
זאָגט: װי צעבראָכן װערט דער שטאַרקער שטעקן, און דער שײן רוט!
/48:18 דו טאָכטער װאָס באַװױנט דיבֿון, קום אַראָפּ פֿון דײַן פּראַכט, און זיצט
אין דאָרשט; װאָרום דער רױבער פֿון מואָב װעט קומען אױף דיר, און ער װעט
פאַרניכטן דיין שטאַרקייט.
/48:19 שטײ בײַם װעג, איר באַװױנער פֿון ערוער, און שפּירט; פרעג דעם אנטלויפט,
און די אַנטלױפֿן, און זאָגן: װאָס איז געשען?
/48:20 מואָבֿ האָט זיך פֿאַרשעמט; װאָרום עס איז צעבראָכן: װײל און שרײַ; זאָגן איר עס אין
ארנון, אז מואב איז פארבונדן,
/48:21 און אַ משפּט איז געקומען אױף דעם גלײַכן לאַנד; אויף חולון און אויף
יַחֲזָאָה, וּמִפַּעַת,
/48:22 און אױף דיבוֹן, און אױף נבֿוֹן, און אױף בית-דיבלַתַיִם;
/48:23 און אױף קִריַתַיִם, און אױף בית-גמול, און אױף בית-מעון;
/48:24 און אױף קריות, און אױף בוֹצרָה, און אױף אַלע שטעט פֿון לאַנד
פֿון מואב, װײַטן אָדער נאָענט.
/48:25 דער האָרן פֿון מואָב איז פֿאַרשניטן, און זײַן אָרעם איז צעבראָכן, זאָגט גאָט.
/48:26 מאַכט אים שיכּור, װאָרום ער האָט זיך געגרײסט אַקעגן גאָט: מואָב
אוי ך װע ט זי ך װאלגער ן אי ן זײ ן באק , או ן ע ר װע ט אוי ך געשלאכטן .
/48:27 װאָרום איז ישׂראל ניט געװען אַ שפּײַז צו דיר? איז ער געפונען געווארן צווישן גנבים? פֿאַר
װאָרום דו האָסט גערעדט פֿון אים, ביסטו אָפּגעשלאָגן פֿון פֿרײד.
/48:28 איר װאָס װױנט אין מואָב, פֿאַרלאָזט די שטעט, און זיצט אין פֿעלדז, און זײט.
װי די טױב װאָס מאַכט איר נעסט אין די זײַטן פֿון דעם לאָך.
/48:29 מיר האָבן געהערט דעם שטאָלץ פֿון מואָבֿ, זײַן הױכקײט איז ער זײער שטאָלץ;
און זײַן חוצפּה, און זײַן שטאָלץ, און די גבורה פֿון זײַן האַרצן.
/48:30 איך װײס זײַן גרימצאָרן, זאָגט גאָט; אָבער עס זאָל ניט זײַן; זיינע שקרים וועלן
ניט אַזוי ווירקונג עס.
/48:31 דרום װעל איך װײנען אױף מואָבֿ, און װעל שרײַען אױף גאַנץ מואָבֿ; מייַן
דאָס האַרץ זאָל טרויערן איבער די מענער פֿון קירהרס.
/48:32 װײַנשטאָק פֿון סִבמָה, איך װעל דיך װײנען מיטן געװײן פֿון יעזערן;
פלאנצן זײנען אװעק איבערן ים, זײ דערגרײכן ביזן ים פון יעזר: דער
פאַרברעכער איז געפאלן אויף דיין זומער פרוכט און אויף דיין ווינטידזש.
/48:33 און פֿרײד און פֿרײד װערט אַװעקגענומען פֿון פֿיל פֿעלד, און פֿון דעם
לאַנד מואב; און איך האָב געמאַכט װײַן פֿון די װײַנפּרעסס; גאָרניט
וועט טרעטן מיט געשריי; זײער געשרײ זאָל ניט זײַן קײן געשרײ.
/48:34 פֿון דעם געשרײ פֿון חשבון און ביז אֵלעָלָהן, און ביז יַחָז, האָבן
זײ האָבן געזאָגט זײער קָול, פֿון צוֹעַר און ביז חוֹרוֹנַיִם, װי אַ קוה פֿון
דרײַ יאָר אַלט, װאָרום אױך די װאַסערן פֿון נִמרים װעלן װיסט װערן.
/48:35 און איך װעל מאַכן אױפֿהערן אין מואָבֿ, זאָגט גאָט, דער װאָס
מקריבט אויף די בָמות, און דער וואָס קטורת צו זייַנע געטער.
/48:36 דרום װעט קלינגען מײַן האַרץ צו מואָבֿ װי רערן, און מײַן האַרץ
וועט קלינגען ווי רערן פאר די מענער פון קירהרס, ווארים די עשירות וואס
ער האט באקומען זענען אומגעקומען.
/48:37 װאָרום יעטװעדער קאָפּ װעט זײַן ליסע, און יעטװעדער באָרד איז אָפּגעשניטן, אױף אַלע
הענט זאָלן זײַן אַ שנײַדער, און אױף די לענדן אַ זאַק.
/48:38 אױף אַלע הײזער פֿון מואָבֿ װעט זײַן אַ קלאָג
אין אירע גאַסן, װאָרום איך האָב צעבראָכן מואָב װי אַ כּלי װאָס אין אים
ניט קיין פאַרגעניגן, זאָגט גאָט.
/48:39 זײ װעלן װײנען, אַזױ צו זאָגן: װי איז עס צעבראָכן! װי האָט מוֹאָב זיך אָפּגעקערט
צוריק מיט בושה! אַזױ װעט מואָבֿ זײַן פֿאַר זײ אַלע פֿאַר אַ לײַט און פֿאַר אַ שרעק
וועגן אים.
/48:40 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט; זע, ער וועט פליען ווי אַן אָדלער, און וועט
צעשפּרײט זײַנע פֿליגלען איבער מואָב.
/48:41 קֶריוֹת װערט געכאַפּט, און די פֿעסטונגען װערן איבערראַשט, און די שטאַרקע
די הערצער פון מענטשן אין מואב אין יענעם טאָג וועלן זיין ווי דאָס האַרץ פון אַ פרוי אין איר
יסורים.
/48:42 און מואָבֿ װעט פֿאַרטיליקט װערן פֿון זײַן פֿאָלק, װײַל ער האָט
האָט זיך געגרײסט קעגן גאָט.
/48:43 אַ פחד און די גרוב און דער שטראַל װעט זײַן אױף דיר, באַװױנער פֿון
מואב, אמר ה\'.
/48:44 דער װאָס אַנטלױפֿט פֿון דער מורא, װעט פֿאַלן אין גרוב; און ער אַז
שטײט אױף פֿון דער גרוב, װעט געכאַפּט װערן אין דער שנײַדער, װאָרום איך װעל ברענגען
אויף אים, אויף מואב, דאָס יאָר פֿון זייער וויזיט, זאָגט גאָט.
/48:45 זײַנען אַנטלאָפֿן געשטאַנען אונטערן שאָטן פֿון חשבון פֿון װעגן דעם חיל;
אָבער אַ פֿײַער װעט אַרױסגײן פֿון חשבון, און אַ פֿלאַם פֿון צװישן
פוּן סיחון, און וועט אכל דעם ווינקל פוּן מואב, אוּן די קֶרֶן פוּן קאָפּ
פון די טומלדיקע.
/48:46 װײ דיר, מואָב! אומגעקומען איז דאָס פֿאָלק פֿון כָמוֹש, פֿאַר דײַנע זין
זענען געכאפט געווארן, און דיינע טעכטער געפאנגענע.
/48:47 אָבער איך װעל אומקערן די געפֿאַנגענשאַפֿט פֿון מואָבֿ אין די לעצטע טעג, זאָגט
דער האר. ביז איצט איז דער משפט פון מואב.
