ירמיהו
/46:1 דאָס װאָרט פֿון גאָט װאָס איז געקומען צו יִרמיָהון דעם נבֿיא אױף דעם
גויים;
/46:2 אַקעגן מִצרַיִם, אַקעגן דעם חיל פֿון פַּרעהן דעם מלך פֿון מִצרַיִם, װאָס איז געװען
בײם טײך פרת אין קארכמיש, װאם נבוכדראצאר דער מלך פון
בבֿל האָט געשלאָגן אין פֿערטן יאָר פֿון יהויקים דעם זון פֿון יאשיהו דעם מלך פֿון
יהודה.
/46:3 באַשטעלט דעם שײַקל און דעם שילד, און גענענט צו מלחמה.
/46:4 שפּאַנצט די פֿערד; און שטײט אױף, איר רײַטער, און שטײט אַרױס מיט אײַערע
העלמעץ; באַצירט די שפּיזן, און לײגט אױף די בריגאַנדינס.
/46:5 פֿאַר װאָס האָב איך זײ געזען דערשראָקן און זיך אומגעקערט צוריק? און זייער
גוואַלדיקע זענען אַראָפּגעשלאָגן, און זענען אנטלאפן אין גיך, און קוק ניט צוריק: פֿאַר
א פחד איז געװען רונד אַרום, זאָגט גאָט.
/46:6 זאָלן ניט אַנטלױפֿן דער גיך, און דער גיבור זאָל ניט אַנטלױפֿן; זיי וועלן
שטאָמפּלט זיך, און פֿאַלן צו צפון בײַם טײַך פרת.
/46:7 װער איז דער װאָס גײט אַרױף װי אַ מבול, װאָס זײערע װאַסערן רוקט זיך װי אַ מבול?
טייכן?
/46:8 מצרַיִם גײט אױפֿן װי אַ מבול, און זײַנע װאַסערן גײען װי די טײַכן;
און ער האָט געזאָגט: איך װעל אַרױפֿגײן, און װעל פֿאַרדעקן די ערד; איך וועל צעשטערן די
שטאָט און איר איינוואוינער.
/46:9 גײט אַרױף, פֿערד; און צאָרן, איר רײַטװאָגן; און די גבורים זאָלן קומען
אַרויס; די עטיאפיער און די ליביאנער וואס באהאנדלען דעם שילד; און די
לידיאַן, אַז שעפּן און בייגן די בויגן.
/46:10 װאָרום דאָס איז דער טאָג פֿון גאָט דער האַר פֿון צבֿאות, אַ טאָג פֿון נקמה.
ער זאל זיך נוקם זיין אויף זיינע שונאים, און די שווערד וועט פארצערן און זי
װעלן זאַט װערן און שיכור װערן פֿון זײער בלוט: װאָרום יהוה גאָט פֿון
מחנות האָבן אַ קרבן אין דעם צפֿון לאַנד בײַם טײַך פרת.
/46:11 גײ אַרױף קײן גִלעָד, און נעם באַלזאַם, בתולה, טאָכטער פֿון מִצרַיִם;
אומזיסט זאָלסטו נוצן פֿיל רפואות; װאָרום דו װעסט ניט געהיילט װערן.
/46:12 די פֿעלקער האָבן געהערט פֿון דײַן שאַנד, און דײַן געשרײ האָט אָנגעפֿילט דאָס לאַנד.
װאָרום דער גבֿיר האָט זיך געטראָפֿן אַקעגן דעם גיבור, און זײ זײַנען געפֿאַלן
ביידע צוזאַמען.
/46:13 דאָס װאָרט װאָס גאָט האָט גערעדט צו יִרמיָהון דעם נבֿיא, װי נבוכדראצאַר.
דער מלך פֿון בבֿל זאָל קומען און שלאָגן דאָס לאַנד מִצרַיִם.
/46:14 דערצײלט איר אין מִצרַיִם, און דערצײלט אין מִגדוֹל, און דערצײלט אין נוֹף און אין
תהפנחס: זאָגט איר: שטײט פעסט און גרײט דיך; װאָרום די שװערד װעט
פֿאַרצערן רונד אַרום דיר.
/46:15 פֿאַר װאָס זײַנען דײַנע העלדישע מענער פֿאַרשװעבט? זײ זײַנען ניט געשטאַנען, װאָרום גאָט האָט געטאָן
פאָר זיי.
/46:16 ער האָט געמאַכט פֿאַלן פֿיל, יאָ, אײנער איז געפֿאַלן אױף דעם אַנדערן, און זײ האָבן געזאָגט: שטײ אױף!
און לאָמיר גײן װידער צו אונדזער פֿאָלק, און צו דעם לאַנד פֿון אונדזער געבורט,
פון דער דריקנדיקער שווערד.
/46:17 זײ האָבן דאָרטן געשריגן: פַּרעה דער מלך פֿון מִצרַיִם איז נאָר אַ רעש; ער איז דורכגעגאנגען
די צייט באַשטימט.
/46:18 אַזױ װי איך לעב, זאָגט דער מלך, װאָס זײַן נאָמען איז יהוה פֿון צבֿאות, פֿאַר װאָר װי
תבור איז צװישן די בערג, און װי כרמל בײַם ים, אַזױ װעט ער
קומען.
/46:19 דו טאָכטער װאָס װױנט אין מִצרַיִם, מאַכט דיך צו גײן אין געפֿאַנגענשאַפֿט;
װאָרום נוֹף װעט װערן װיסט און װיסט אָן אַ באַװױנער.
/46:20 מִצרַיִם איז װי אַ זײער שײנע קיה, אָבער אַ פֿאַרניכטונג קומט; עס קומט אַרױס
פון צפון.
/46:21 און אירע געדונגענער זײַנען אין איר מיט װי געפֿעטטע אָקסן; פֿאַר
זײ האָבן זיך אױך אומגעקערט, און זײַנען אַנטלױפֿן צוזאַמען;
שטײט, װאָרום דער טאָג פֿון זײער אומגליק איז געקומען אױף זײ, און די
צייט פון זייער וויזיט.
/46:22 איר קָול װעט גײן װי אַ שלאַנג; װאָרום זײ װעלן גײן מיט אַן
חיל, און קומען אַקעגן איר מיט האַקן, ווי האָלצהאַכערס.
/46:23 זײ װעלן פֿאַרהאַקן איר װאַלד, זאָגט גאָט, כאָטש עס קען ניט זײַן
געזוכט; ווייַל זיי זענען מער ווי די גראָזגריל, און זיי זענען
אומעטום.
/46:24 די טאָכטער פֿון מִצרַיִם װעט זיך שעמען; זי װעט איבערגעגעבן װערן אין
די האַנט פֿון די מענטשן פֿון צפֿון.
/46:25 זאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; זע, איך וועל באַשטראָפן די
המון נוֹן, און פַּרעהן, און מִצרַיִם, מיט זייערע געטער, און זייערע
מלכים; און פַּרעה, און אַלע װאָס פֿאַרזיכערן זיך אױף אים.
/46:26 און איך װעל זײ געבן אין דער האַנט פֿון די װאָס זוכן זײער לעבן;
און אין דער האַנט פֿון נבוכדראצאַר דעם מלך פֿון בבֿל, און אין דער האַנט
פֿון זײַנע קנעכט, און דערנאָך זאָל עס באַװױנט װערן, אַזױ װי אין די טעג פֿון
אַלט, זאָגט גאָט.
/46:27 אָבער דו זאָלסט ניט מורא האָבן, מײַן קנעכט יעקב, און זאָלסט ניט דערשראָקן, ישׂראל;
װאָרום זע, איך װעל דיך מציל זײַן פֿון דער װײַטן, און דײַן זאָמען פֿון לאַנד
פֿון זײער געפֿאַנגענשאַפֿט; און יעקב װעט זיך אומקערן, און װעט זײַן אין רו און בנחת;
און קיינער זאָל אים ניט מוֹרא מאַכן.
/46:28 זאָלסט ניט מורא האָבן, מײַן קנעכט יעקב, זאָגט גאָט, װאָרום איך בין מיט דיר;
װאָרום איך װעל מאַכן אַ גאַנצן סוף מיט אַלע פֿעלקער װאָס איך האָב אַהין פֿאַרטריבן
דיך, אָבער איך וועל ניט מאַכן אַ פולשטענדיק סוף פון דיר, אָבער איך וועל טאָן דיך צו פאַרריכטן
מאָס; אָבער איך װעל דיך ניט איבערלאָזן אין גאַנצן אָן באַשטראָפֿט.
