ירמיהו
/44:1 דאָס װאָרט װאָס איז געקומען צו יִרמיָהון װעגן אַלע ייִדן װאָס זיצן אין
דאָס לאַנד מִצרַיִם, װאָס װױנט אין מִגְדוֹל, און אין תַפנחס, און אין נוֹף.
און אין דעם לאַנד פון פּאַטראָס, אַזוי צו זאָגן:
/44:2 אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; איר האָט געזען אַלע די
דאָס בײז װאָס איך האָב געבראַכט אױף ירושלים, און אױף אַלע שטעט פֿון
יהודה; און זע, הײַנט זײַנען זײ אַ װיסטעניש, און קײנער װױנט ניט
אין דעם,
/44:3 פֿון װעגן זײער רשעות װאָס זײ האָבן געטאָן מיך צו דערצערענען
כּעס, אין וואָס זיי זענען געגאנגען צו קטורת, און צו דינען אנדערע געטער, וואָס
זיי האָבן ניט געקענט, ניט זיי, איר, און ניט אייערע עלטערן.
/44:4 אָבער איך האָב געשיקט צו אײַך אַלע מײַנע קנעכט די נבֿיאים, פֿרי אױפֿגעשטאַנען און
האָט זײ געשיקט, אַזױ צו זאָגן: זאָלסט ניט דאָס אומװערדיק װאָס איך האָב פֿײַנט.
/44:5 אָבער זײ האָבן ניט צוגעהערט, און האָבן ניט נײַג זײער אױער זיך אָפּצוקערן פֿון זײערע
רשעות, ניט צו קטורת צו אנדערע געטער.
/44:6 דרום איז אױסגעגאָסן געװאָרן מײַן גרימצאָרן און מײַן גרימצאָרן, און איז אָנגעצונדן געװאָרן
די שטעט פון יהודה און אין די גאסן פון ירושלים; אוּן זֵיי הָאבִּין זֵיי גֶעלְט
און װיסט, װי אין הײַנטיקן טאָג.
/44:7 דרום האָט אַצונד אַזױ געזאָגט יהוה, דער גאָט פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל;
דעריבער טוט איר דעם גרויסן בייז קעגן אייַערע נשמות, צו פֿאַרשניטן פון
איר מאַן און פרוי, קינד און זוימען, פֿון יהודה, צו לאָזן דיר גאָרניט
צו בלייבן;
/44:8 אין װאָס איר דערצערנט מיך מיט די װערק פֿון אײַערע הענט, ברענען
קטורת צו אַנדערע געטער אין לאַנד מִצרַיִם, אַהין איר זענט אַהין געגאַנגען
וואוינען, כדי איר זאלט זיך אפשניידן, און איר זאלט ווערן א קללה
און אַ חרפה צווישן אַלע פֿעלקער פֿון דער ערד?
/44:9 האָט איר פֿאַרגעסן די רשעות פֿון אײַערע עלטערן, און די רשעות פֿון אײַערע עלטערן.
די מלכים פון יהודה, און די רשעות פון זייערע ווייבער, און דיין אייגענע
שלעכטס, און די שלעכטס פֿון דײַנע װײַבער װאָס זײ האָבן געטאָן
אין לאַנד יהודה, און אין די גאַסן פֿון ירושלים?
/44:10 ביז הײַנטיקן טאָג זײַנען זײ ניט דערנידעריקט, און זײ האָבן ניט מוֹרא געהאַט און ניט
בין געגאַנגען אין מײַן תּוֹרה, און ניט אין מײַנע חוקים, װאָס איך האָב געטאָן פֿאַר דיר און פֿון פֿריִער
אײַערע עלטערן.
/44:11 דרום האָט אַזױ געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; זע, איך
איך וועל שטעלן מיין פּנים קעגן דיר צו בייז, און צו פֿאַרשניטן גאַנץ יהודה.
/44:12 און איך װעל נעמען דאָס איבערבלײַב פֿון יהודה װאָס האָבן געמאַכט זײערע פּנימער צו גײן
אין לאַנד מִצרַיִם, דאָרטן צו װױנען, און זײ װעלן אַלע פֿאַרלענדט װערן.
און נפל אין לאַנד מִצרַיִם; אפילו דורך דער שווערד וועלן זיי פארלענדט ווערן
און דורך דעם הונגער: זײ װעלן שטאַרבן, פֿון דער קלענסטער און ביזן האַרצן
די גרעסטע, דורך דער שווערד און דורך דעם הונגער, און זיי וועלן זיין אַן
חרפּה, און אַ חידוש, און אַ קללה, און אַ חרפה.
/44:13 װאָרום איך װעל באַשטראָפֿן די װאָס זיצן אין לאַנד מִצרַיִם, אַזױ װי איך האָב
האָט באַשטראָפֿט ירושלים מיט דער שווערד, מיטן הונגער, און מיט דער פּעסט;
/44:14 און קײנער פֿון דעם איבערבלײַב פֿון יהודה װאָס איז ניט אַרײַן אין לאַנד פֿון
מִצרַיִם, צו װױנען דאָרטן, זאָל אַנטלאָפֿן אָדער בלײַבן, זײ זאָלן זיך אומקערן
אין לאַנד יהודה, צו וואָס זיי האָבן אַ פאַרלאַנג צו צוריקקומען צו
וווינען דאָרט, וואָרעם קיינער וועט זיך נישט אומקערן, נאָר אַזעלכע, וואָס וועלן אַנטלאָפן.
/44:15 און אַלע מענער װאָס האָבן געװוּסט אַז זײערע װײַבער האָבן פֿאַר װײַרױך געבראַכט
אנדערע געטער, און אלע פרויען וואס זענען געשטאנען דערביי, א גרויסער פאלק, אלע
האָט געענטפֿערט דאָס פֿאָלק װאָס איז געזעסן אין לאַנד מִצרַיִם, אין פתרוס
ירמיהו האָט געזאָגט:
/44:16 דאָס װאָרט װאָס דו האָסט גערעדט צו אונדז אין נאָמען פֿון גאָט,
מיר װעלן ניט צוהערן צו דיר.
/44:17 אָבער אַלץ װאָס קומט אַרױס פֿון אונדזער אײגענעם װעלן מיר טאָן
מױל, צו ברענען װײַרױך פֿאַר דער מלכּה פֿון הימל, און אױסגיסן געטראַנק
קרבנות צו איר, אַזוי ווי מיר האָבן געטאָן, מיר, און אונדזערע עלטערן, אונדזערע מלכים, און
אונדזערע פֿירשטן, אין די שטעט פֿון יהודה, און אין די גאַסן פֿון ירושלים.
װאָרום דעמאלט האָבן מיר געהאַט אַ סך מאכלים, און מיר זײַנען געװען געזונט, און האָבן ניט געזען קײן בײז.
/44:18 אָבער זינט מיר האָבן אױפֿגעהערט צו רײכערן פֿאַר דער מלכּה פֿון הימל, און
גיסט צו איר געטראַנקאָפּפֿער, אַלץ האָבן מיר געוואָלט, און האָבן
איז פֿאַרצערט געוואָרן דורך דער שווערד און פֿון הונגער.
/44:19 און אַז מיר האָבן גערויכערט פֿאַר דער מלכּה פֿון הימל, און אױסגעגאָסן געטראַנק.
קרבנות צו איר, האָבן מיר געמאַכט איר קוכן צו דינען איר, און אויסגעגאסן
טרינקען קרבנות צו איר אָן אונדזערע מענטשן?
/44:20 האָט יִרמיָהו געזאָגט צום גאַנצן פֿאָלק, צו די מענער און צו די װײַבער:
און צו דעם גאַנצן פֿאָלק װאָס האָט אים געענטפֿערט, אַזױ צו זאָגן:
/44:21 די װײַרױך װאָס איר האָט פֿאַרברענט אין די שטעט פֿון יהודה, און אין די גאַסן פֿון
ירושָלַיִם, איר, און אײַערע עלטערן, אײַערע מלכים, און אײַערע פֿירשטן, און די
דאָס פֿאָלק פֿון לאַנד, האָט גאָט זײ ניט געדענקט, און ער איז ניט אַרײַן אַרײַן
זיין מיינונג?
/44:22 און גאָט האָט מער ניט געקענט פֿאַרטראָגן פֿון װעגן אײַער בײז
מעשים, און פֿון װעגן די אומװערדיקײטן װאָס איר האָט געטאָן;
דרום איז אײַער לאַנד אַ װיסטעניש, און אַ חידוש, און אַ קללה,
אן אײנװוינער, װי אין הײנט.
/44:23 װײַל איר האָט װײַרױך געבראַכט, און װײַל איר האָט געזינדיקט קעגן דעם
גאָט, און ניט צוגעהערט צו דעם קָול פֿון גאָט, און ניט געגאנגען אין זיין געזעץ,
און אין זײַנע געזעצן, און אין זײַנע עדות; דעריבער איז דאָס שלעכטס
איז געשען מיט אײַך, אַזױ װי אין הײַנטיקן טאָג.
/44:24 און יִרמיָהו האָט געזאָגט צום גאַנצן פֿאָלק, און צו אַלע װײַבער: הערט!
דאָס װאָרט פֿון גאָט, גאַנץ יהודה װאָס אין לאַנד מִצרַיִם:
/44:25 אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: איר און דיין
ווייבער האָבן ביידע גערעדט מיט דיין מויל, און מקיים מיט דיין האַנט,
אַזױ צו זאָגן: פֿאַרװאָס װעלן מיר מאַכן אונדזערע נדרים װאָס מיר האָבן נדר געװען, צו פֿאַרברענען
װײַרױך צו דער מלכּה פֿון הימל, און צו אױסגיסן געטראַנקאָפּפֿער
איר: אײַערע נדרים וועסטו מקיים זײַן, און אײַערע נדרים זאָלט איר טאָן.
/44:26 דרום הערט איר דאָס װאָרט פֿון גאָט, גאַנץ יהודה װאָס זיצן אין לאַנד
פון מצרים; זע, איך האָב געשװאָרן בײַ מײַן גרױסן נאָמען, זאָגט גאָט, אַז מײַן
דער נאָמען זאָל מער ניט גערופֿן ווערן אין דעם מויל פון קיין מאַן פון יהודה אין אַלע די
לאַנד מִצרַיִם, אַזױ צו זאָגן: גאָט דער האַר לעבט.
/44:27 זע, איך היט איבער זײ פֿאַר שלעכטס און ניט צום גוטן, און אַלע
די מענער פֿון יהודה װאָס אין לאַנד מִצרַיִם װעלן פֿאַרלענדט װערן דורך דעם
שווערד און דורך הונגער, ביז עס איז אַ סוף פון זיי.
/44:28 אָבער אַ קלײנע צאָל אַנטלױפֿן פֿון שװערד װעט זיך אומקערן פֿון לאַנד פֿון
מִצרַיִם אין לאַנד יהודה, און דאָס גאַנצע איבערבלײַב פֿון יהודה, וואָס זענען
געגאַנגען אין לאַנד מִצרַיִם דאָרטן צו װױנען, װעלן װיסן װעמעס װערטער
וועט שטיין, מייַן אָדער זייער.
/44:29 און דאָס װעט אײַך זײַן אַ צײכן, זאָגט גאָט, אַז איך װעל באַשטראָפן.
איר אין דעם דאָזיקן אָרט, כּדי איר זאָלט װיסן אַז מײַנע װערטער װעלן פֿאַרזיכערן
קעגן דיר פֿאַר שלעכטס:
/44:30 אַזױ האָט געזאָגט גאָט; זע, איך וועל געבן פַּרעהוֹפֿרה דעם מלך פֿון מִצרַיִם
אין דער האַנט פֿון זײַנע פֿײַנט, און אין דער האַנט פֿון די װאָס זוכן זײַנע
לעבן; אזוי ווי איך האב געגעבן צדיקיהו דעם מלך פון יהודה אין דער האַנט פון נבוכדראצרן
דער מלך פֿון בבֿל, זײַן פֿײַנט, און װאָס האָט געזוכט זײַן לעבן.
