ירמיהו
/34:1 דאָס װאָרט װאָס איז געקומען צו יִרמיָהון פֿון גאָט, װען נבוכדנצר
דער מלך פֿון בבֿל, און זײַן גאַנצער חיל, און אַלע מלוכות פֿון דער ערד
זײַן ממשלה, און דאָס גאַנצע פֿאָלק, האָבן מלחמה געהאַלטן קעגן ירושלים און אַקעגן
                      אַלע אירע שטעט, אַזוי צו זאָגן:
/34:2 אַזױ האָט געזאָגט יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל; גיי און רעד צו צדקיהו דעם מלך
יהודה, און זאָג אים: אַזױ האָט געזאָגט גאָט; זע, איך וועל געבן די שטאָט
אין דער האַנט פֿון דעם מלך פֿון בבֿל, און ער זאָל זי פֿאַרברענען מיט פֿײַער.
/34:3 און זאָלסט ניט אַנטלױפֿן פֿון זײַן האַנט, און פֿאַרװאָס װעסטו גענומען װערן;
און האָט איבערגעגעבן אין זיין האַנט; און דײַנע אױגן װעלן זען די אױגן פֿון דעם
דער מלך פֿון בבֿל, און ער זאָל רעדן מיט דיר מױל צו מױל, און דו
                                           וועט גיין קיין בבל.
/34:4 נאָך הערט דאָס װאָרט פֿון גאָט, צדיקיהו מלך פֿון יהודה; אזוי זאגט דער
גאָט פֿון דיר, דו װעסט ניט שטאַרבן מיט דער שװערד.
/34:5 אָבער בשלום װעסטו שטאַרבן, און מיט די ברענען פֿון דײַנע עלטערן
פֿריִעריקע מלכים װאָס זײַנען געװען פֿאַר דיר, זאָלן זײ פֿאַר דיר פֿאַרברענען ריחות;
און זײ װעלן דיך קלאָגן, אַזױ צו זאָגן: אַה, האַר! װאָרום איך האָב געזאָגט דעם
                                             װאָרט, זאָגט גאָט.
/34:6 און יִרמיָהו דער נבֿיא האָט גערעדט אַלע די דאָזיקע װערטער צו צדיקיהו דעם מלך פֿון
                                            יהודה אין ירושלים,
/34:7 װען דער חיל פֿון דער מלך פֿון בבֿל האָט מלחמה געהאַלטן אַקעגן ירושלים און אַקעגן
אַלע שטעט פֿון יהודה װאָס זײַנען געבליבן, אַקעגן לכיש, און אַקעגן
עזקה: װאָרום פֿון די שטעט פֿון יהודה זײַנען געבליבן די דאָזיקע באַשיצטע שטעט.
/34:8 דאָס איז דאָס װאָרט װאָס איז געקומען צו יִרמיָהון פֿון גאָט, נאָך דעם
דער מלך צִדקִיָהו האָט געשלאָסן אַ בונד מיט דעם גאַנצן פֿאָלק װאָס איז בײַ
 ירושָלַיִם, זיי צוּ פּראָקוּמען פרייהייט;
/34:9 איטלעכער זאָל לאָזן זײַן דינסט, און איטלעכער זײַן דינסט,
זײַענדיק אַן עבֿרית אָדער אַן עבֿרית, גײ פֿרײַ; אַז קיינער זאָל זיך ניט דינען
פֿון זיי, צו זאָגן, פֿון אַ ייִד זײַן ברודער.
/34:10 און אַז אַלע פֿירשטן, און דאָס גאַנצע פֿאָלק װאָס איז אַרײַן אין דער
בונד, געהערט אַז יעדער איינער זאָל לאָזן זיין קנעכט, און יעדער איינער
זיין דינסט, גיי פריי, אַז קיינער זאָל זיך ניט דינען פון זיי
נאך מער, דעמאלט האבן זיי צוגעהערט, און האבן זיי געלאזט גיין.
/34:11 און דערנאָך האָבן זײ זיך אומגעקערט, און האָבן געמאַכט די קנעכט און די דינסטן.
װעמען זײ האָבן אַװעקגעלאָזט פֿרײַ, זיך אומקערן, און זײ אונטערטעניק
                                פאר קנעכט און פאר דינסטן.
/34:12 דרום איז דאָס װאָרט פֿון גאָט געקומען צו יִרמיָהון פֿון גאָט, אַזױ צו זאָגן:
/34:13 אַזױ האָט געזאָגט יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל; איך האָב געשלאָסן אַ בונד מיט דיר
אבות אין דעם טאָג וואָס איך געבראכט זיי אַרויס פון לאַנד מצרים,
        פֿון דעם הױז פֿון קנעכט, אַזױ צו זאָגן:
/34:14 צום סָוף פֿון זיבן יאָר זאָלט איר גײן, איטלעכער זײַן ברודער, אַן עִברי;
װאָס איז דיר פֿאַרקױפֿט געװאָרן; און אַז ער האָט דיך געדינט זעקס יאָר,
זאָלסט אים לאָזן גײן פֿרײַ פֿון דיר, אָבער אײַערע עלטערן האָבן ניט צוגעהערט
            צו מיר, און האָבן ניט נײַג זײער אױער.
/34:15 און איר האָט זיך אַצונד געקערט, און האָסט געטאָן רעכט אין מײַנע אױגן, מיט אױסרופֿן
פרייהייט איטלעכער צו זיין חבר; און איר האָט געשלאָסן אַ בונד פֿאַר מיר
אין דעם הויז וואָס איז גערופן דורך מיין נאָמען:
/34:16 אָבער איר האָט זיך אומגעקערט, און האָט פֿאַראומרײניקט מײַן נאָמען, און האָט געמאַכט איטלעכער זײַן קנעכט;
און איטלעכער זײַן דינסט װאָס ער האָט באַפֿרײַט בײַ זײערע
פאַרגעניגן, צו צוריקקומען, און געבראכט זיי אין אונטערטעניק צו זיין צו איר
                                פאר קנעכט און פאר דינסטן.
/34:17 דרום האָט גאָט אַזױ געזאָגט; איר האָט ניט צוגעהערט צו מיר, אין
פּראָקלאַמירט פרייהייט, איטלעכער צו זיין ברודער, און איטלעכער צו זיין ברודער
חבר: זע, איך רוף א פרייהייט פאר דיר, זאָגט גאָט, צו דעם
שװערד, צו דער מגפה, און צום הונגער; און איך װעל דיך מאַכן
אַוועקגענומען אין אַלע די מלכות פון דער ערד.
/34:18 און איך װעל געבן די מענער װאָס האָבן איבערגעטרעטן מײַן בונד, װאָס האָבן
ניט געטאָן די ווערטער פון דעם בונד וואָס זיי האָבן געמאכט פֿאַר מיר,
ווען זיי האָבן געשניטן דעם קאַלב אין צוויי, און דורכגעגאנגען צווישן זיין טיילן,
/34:19 די פֿירשטן פֿון יהודה, און די פֿירשטן פֿון ירושלים, די סריסים, און
כֹּהנים, און דאָס גאַנצע פֿאָלק פֿון לאַנד, װאָס זײַנען אַריבערגעגאַנגען צװישן די טיילן
                                                      פון די קאַלב;
/34:20 און איך װעל זײ געבן אין דער האַנט פֿון זײערע פֿײַנט, און אין דער האַנט
פֿון די װאָס זוכן זײער לעבן, און זײערע טױטן װעלן זײַן פֿאַר שפּײַז
צו די פױגלען פֿון הימל, און צו די בהמות פֿון דער ערד.
/34:21 און צדיקיהו דער מלך פֿון יהודה און זײַנע האַרן װעל איך געבן אין דער האַנט פֿון
זײערע פֿײַנט, און אין דער האַנט פֿון די װאָס זוכן זײער לעבן, און אין
די האַנט פֿון דעם חיל פֿון דעם מלך פֿון בבֿל, װאָס זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען פֿון אײַך.
/34:22 זע, איך באַפֿױלן, זאָגט גאָט, און װעל זײ אומקערן צו דעם
שטאָט; און זײ זאָלן מלחמה האַלטן אױף איר, און זי נעמען, און מיט אים פֿאַרברענען
פֿײַער, און איך װעל מאַכן די שטעט פֿון יהודה פֿאַר אַ װיסטעניש אָן אַן
                                                    איינוואוינער.