ירמיהו
/32:1 דאָס װאָרט װאָס איז געקומען צו יִרמיָהון פֿון גאָט אין צענטן יאָר פֿון
צדקיהו מלך יהודה, וואָס איז געווען דאָס אַכצנטן יאָר פון נבוכדראצאַר.
/32:2 װאָרום דענצמאָל האָט דער חיל פֿון דער מלך פֿון בבֿל באַלעגערט ירושלים, און יִרמיָהו דער
נביא איז געווען פארשלאסן אין דעם הויף פון דער טורמע, וואָס איז געווען אין דעם מלך פון
יהודהס הויז.
/32:3 װאָרום צדיקיהו דער מלך פֿון יהודה האָט אים פֿאַרשלאָסן, אַזױ צו זאָגן: פֿאַר װאָס טוסטו.
זאָג נביאות, און זאָלסט זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט גאָט: זע, איך גיב די דאָזיקע שטאָט
אין דער האַנט פון דעם מלך פון בבל, און ער וועט נעמען עס;
/32:4 און צדיקיהו דער מלך פֿון יהודה װעט ניט אַנטלױפֿן פֿון דער האַנט פֿון דעם
כַּשְׂדִּים, אָבער זאָלן שורלי איבערגעגעבן ווערן אין דער האַנט פון דעם מלך פון
בבל, און וועט רעדן מיט אים מויל צו מויל, און זיינע אויגן וועלן
זע זיינע אויגן;
/32:5 און ער װעט פֿירן צִדקִיָהון קײן בבֿל, און דאָרטן װעט ער זײַן ביז איך
באזוכט אים, זאָגט גאָט: כאָטש איר מלחמה מלחמה מיט די כַּשׂדים, זאָלט איר
ניט בליענדיק.
/32:6 האָט יִרמיָהו געזאָגט: דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/32:7 זע, חנַאֵאֵל דער זון פֿון שָלומען דײַן פֿעטער װעט קומען צו דיר;
אַזוי צו זאָגן: קויפ דיר מיין פֿעלד וואָס אין עַנָתוֹת;
די גאולה איז דיינס עס צו קויפן.
/32:8 איז חנהמאֵלן מײַן פֿעטערס זון געקומען צו מיר אין הױף פֿון תּפֿיסה
לױט דאָס װאָרט פֿון גאָט, און ער האָט צו מיר געזאָגט: קויף מײַן פֿעלד, איך
בעט דיך װאָס אין עַנָתוֹת װאָס אין לאַנד בנימין; װאָרום
די רעכט פון ירושה איז דיין, און די גאולה איז דיין; קויף עס
פֿאַר זיך. דענצמאָל האָב איך געװוּסט אַז דאָס איז דאָס װאָרט פֿון גאָט.
/32:9 און איך האָב געקױפֿט דאָס פֿעלד פֿון חנַמאֵלן מײַן פֿעטערס זון, װאָס אין עַנָתוֹת.
און ער האָט אים אָפּגעוויכט דאָס געלט, זיבעצן שקל זילבער.
/32:10 און איך האָב איבערגעשריבן די באַװײַז, און איך האָב זי פֿאַרחתמעט, און איך האָב גענומען עדות
האָט אים אָפּגעוויגט דאָס געלט אין די וואָגן.
/32:11 און איך האָב גענומען דעם באַװײַז פֿון דעם אײַנקויף, אי דאָס װאָס איז געחתמעט
לויט די געזעץ און די מנהג, און וואָס איז געווען אָפֿן:
/32:12 און איך האָב געגעבן דעם באַװײַז פֿון דעם קונה צו ברוך דעם זון פֿון נריהן;
דער זון פֿון מַעֲשִיָהן, אין די אױגן פֿון חנַמאֵלן מײַן פֿעטערס זון, און אין
די בייַזייַן פון די עדות וואָס אַבאָנירן דעם בוך פון די קויפן,
פאר אלע אידן וואס זענען געזעסן אין הויף פון תפיסה.
/32:13 און איך האָב באַפֿױלן ברוך פֿאַר זײ, אַזױ צו זאָגן:
/32:14 אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; נעמען די עדות,
דאס באווייז פון דעם קויפן, סיי וואס איז געחתמעט, און סיי דעם באווייז
וואָס איז אָפן; און אַרײַנטאָן זיי אין אַ ערד-כלי, כּדי זיי זאָלן בלייבן
פילע טעג.
/32:15 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; הייזער און פעלדער
און װײַנגערטנער װעלן װידער אַרבן װערן אין דעם דאָזיקן לאַנד.
/32:16 און איך האָב איבערגעגעבן דעם באַװײַז פֿון דעם קונה צו ברוך דעם
זון פון נריה, איך בעט צו גאָט, אַזוי צו זאָגן:
/32:17 אָ, גאָט דער האַר! זע, דו האָסט געמאַכט דעם הימל און די ערד דורך דײַן
גרויס מאַכט און אויסגעשטרעקט אָרעם, און עס איז גאָרנישט צו שווער פֿאַר
דיר:
/32:18 דו טוסט ליבשאַפֿט צו טױזנטן, און פֿאַרגילט די
זינד פון די עלטערן אין די בוזעם פון זייערע קינדער נאָך זיי: די
גרויס, דער גוואַלדיק גאָט, דער האר פון האָסץ, איז זיין נאָמען,
/32:19 גרויס אין עצה, און שטאַרק אין אַרבעט, װאָרום דײַנע אױגן זײַנען אָפֿן אױף אַלעמען
די װעגן פֿון די מענטשנקינדער: צו געבן איטלעכער לױט זײַנע װעגן,
און לױט דער פֿרוכט פֿון זײַנע מעשׂים:
/32:20 װאָס האָט געטאָן צײכנס און װוּנדער אין לאַנד מִצרַיִם, ביז דעם דאָזיקן
טאָג, און אין ישראל, און צווישן אנדערע מענטשן; און האָסט דיר געמאַכט אַ נאָמען, װי
אין דעם טאָג;
/32:21 און האָסט אַרױסגעצױגן דײַן פֿאָלק ישׂראל פֿון לאַנד מִצרַיִם מיט
צייכנס, און מיט וואונדער, און מיט אַ שטאַרקער האַנט, און מיט אַ אויסגעשטרעקט
אויס אָרעם, און מיט גרויס שרעק;
/32:22 און האָסט זײ געגעבן דאָס דאָזיקע לאַנד װאָס דו האָסט געשװאָרן זײערע עלטערן
זיי צו געבן אַ לאַנד וואָס פֿליסט מיט מילך און האָניק;
/32:23 און זײ זײַנען אַרײַן, און האָבן עס אַרבן; אָבער זיי האָבן ניט צוגעהערט צו דיין קול,
און אין דײַן תּוֹרה איז געגאַנגען; זײ האָבן גאָרנישט געטאָן פֿון אַלץ װאָס דו
האָט זײ באַפֿױלן צו טאָן, דרום האָסטו באַפֿױלן דאָס גאַנצע בײז
אויף זיי:
/32:24 זע, די באַרג, זײ זײַנען געקומען אין שטאָט זי צו נעמען; און די שטאָט
ווערט געגעבן אין דער האַנט פון די כַּשׂדים, וואָס קעמפן קעגן אים, מחמת
פֿון שװערד, און פֿון הונגער, און פֿון פּעסט: און װאָס דו
האסט גערעדט איז געשען; און זע, דו זעט עס.
/32:25 און דו האָסט צו מיר געזאָגט, גאָט דער האַר, קױף דיר דאָס פֿעלד פֿאַר געלט,
און נעמען עדות; װאָרום די שטאָט איז געגעבן אין דער האַנט פֿון דעם
כאלדעיש .
/32:26 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געקומען צו יִרמיָהון, אַזױ צו זאָגן:
/32:27 זע, איך בין יהוה, דער גאָט פֿון אַלע לײַבער, איז עפּעס צו שווער?
פֿאַר מיר?
/32:28 דרום האָט גאָט אַזױ געזאָגט; זע, איך וועל געבן די שטאָט אין די
האַנט פֿון די כַּשׂדים, און אין דער האַנט פֿון נבוכדרצר דעם מלך פֿון
בבל, און ער וועט נעמען עס:
/32:29 און די כַּשׂדים װאָס האַלטן מלחמה קעגן דער דאָזיקער שטאָט, װעלן קומען און שטעלן פֿײַער
אױף דער דאָזיקער שטאָט, און פֿאַרברענט זי מיט די הײַזער װאָס זײ האָבן אױף זײערע דעכער
האָט געבראַכט קטורת צו בַעַל, און געגאָסן געטראַנקאָפּפֿער צו אַנדערע
גאָט, מיך צו דערצערענען.
/32:30 װאָרום די קינדער פֿון ישׂראל און די קינדער פֿון יהודה האָבן נאָר געטאָן שלעכטס
פֿאַר מיר פֿון זײער יוגנט, װאָרום די קינדער פֿון ישׂראל האָבן נאָר
האָט מיך דערצערנט מיט דעם ווערק פֿון זייערע הענט, זאָגט גאָט.
/32:31 װאָרום די דאָזיקע שטאָט איז מיר געװען פֿאַר אַ צער פֿון מײַן כּעס און מײַן גרימצאָרן
גרימצאָרן פון דעם טאָג וואָס זיי געבויט עס און ביז דעם טאָג; אַז איך זאָל
נעם עס אַוועק פון מיין פּנים,
/32:32 פֿון װעגן דעם גאַנצן בײז פֿון די קינדער פֿון ישׂראל און פֿון די קינדער פֿון
יהודה, װאָס זײ האָבן געטאָן מיך צו דערצערענען, זײ, זײערע מלכים,
זײערע פֿירשטן, זײערע כּהנים, און זײערע נבֿיאים, און די מענער פֿון יהודה,
און די באַװוינער פֿון ירושלים.
/32:33 און זײ האָבן זיך אומגעקערט צו מיר דעם רוקן, און ניט דאָס פּנים, כאָטש איך האָב געלערנט
זיי, שטיי אויף פרי און לערנען זיי, אָבער זיי האָבן ניט צוגעהערט צו
באַקומען לימעד.
/32:34 אָבער זײ האָבן אַרײַנגעשטעלט זײערע אומװערדיקײטן אין דעם הױז װאָס מײַן רופֿט איז
נאָמען, צו באַשמוצן עס.
/32:35 און זײ האָבן געבױט די בָמות פֿון בַעַל, װאָס אין טאָל
דער זון פֿון חנוֹם, צו מאַכן דורכגײן זײערע זין און זײערע טעכטער
דאָס פֿײַער צו מאָלך; װאָס איך האָב זײ ניט באַפֿױלן, און עס איז ניט אַרײַן
מיין מיינונג, זיי זאָלן טאָן די דאָזיקע אומװערדיקײט, צו מאַכן זינדיקן יהודה.
/32:36 און אַצונד, דרום האָט געזאָגט יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל װעגן דעם
די דאָזיקע שטאָט, װאָס איר זאָגט דערפֿון: זי זאָל איבערגעגעבן װערן אין דער האַנט פֿון דעם
דער מלך פון בבל דורך דער שווערד, און דורך די הונגער, און דורך די פּעסט;
/32:37 זע, איך װעל זײ אײַנזאַמלען פֿון אַלע לענדער װאָס איך האָב אַהין פֿאַרטריבן
זיי אין מיין גרימצארן, און אין מיין גרימצארן, און אין גרויס גרימצארן; און איך וועל ברענגען
זיי ווידער צו דעם דאָזיקן אָרט, און איך וועל מאַכן זיי וואוינען אין זיכער.
/32:38 און זײ װעלן מיר זײַן צו פֿאָלק, און איך װעל זײ זײַן צו גאָט.
/32:39 און איך װעל זײ געבן אײן האַרצן און אײן װעג, כּדי זײ זאָלן מוֹרא האָבן פֿאַר מיר
אייביג, צום גוטן פאר זיי און פון זייערע קינדער נאך זיי:
/32:40 און איך װעל מאַכן מיט זײ אַן אײביקן בונד, איך װעל זיך ניט אומקערן
אַװעק פֿון זײ, זײ צו טאָן גוטס; אָבער איך וועל לייגן מיין מורא אין זייער הערצער,
אַז זײ זאָלן ניט אַװעקגײן פֿון מיר.
/32:41 יאָ, איך װעל זיך פֿרײען איבער זײ, זײ צו טאָן גוטס, און װעל זײ אײַנפֿלאַנצן.
דאָס לאַנד פֿאַרזיכערט מיט מײַן גאַנצן האַרצן און מיט מײַן גאַנצער נשמה.
/32:42 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט; אַזוי ווי איך האָב געבראַכט דאָס גאַנצע גרויסע רָעָה
דאָס דאָזיקע פֿאָלק, אַזױ װעל איך ברענגען אױף זײ דאָס גאַנצע גוטס װאָס איך האָב צוגעזאָגט
זיי.
/32:43 און פֿעלדער װעלן געקױפֿט װערן אין דעם דאָזיקן לאַנד, װאָס איר זאָגט דערפֿון: װיסט איז עס
אָן מענטש אָדער בהמה; עס ווערט געגעבן אין דער האַנט פון די כַּשׂדים.
/32:44 מענטשן װעלן קױפֿן פֿעלדער פֿאַר געלט, און װעלן אונטערשרייבן באַװײַזונגען, און זײ פֿאַרזימלן;
און נעמען עדות אין לאַנד בנימין, און אין די ערטער אַרום
ירושלים, און אין די שטעט פון יהודה, און אין די שטעט פון די
בערג, און אין די שטעט פון דעם טאָל, און אין די שטעט פון די
דָרום: װאָרום איך װעל אומקערן זײער געפֿאַנגענשאַפֿט, זאָגט גאָט.
