ירמיהו
/31:1 אין דער צײַט, זאָגט גאָט, װעל איך זײַן דער גאָט פֿון אַלע משפּחות
פֿון ישׂראל, און זײ װעלן מײַן פֿאָלק זײַן.
/31:2 אַזױ האָט געזאָגט גאָט: דאָס פֿאָלק װאָס איז געבליבן פֿון שװערד, האָט געפֿונען חן
אין דער מדבר; אַפֿילו ישׂראל, װען איך בין געגאַנגען אים צו רו.
/31:3 גאָט האָט זיך באַװיזן צו מיר פֿון אַלט, אַזױ צו זאָגן: יאָ, איך האָב דיך ליב געהאַט.
מיט אַן אײביקע ליבשאַפֿט, דרום האָב איך געצויגן מיט ליבשאַפֿט
דיר.
/31:4 איך װעל דיך װידער בױען, און װעסט געבױט װערן, בתולה פֿון ישׂראל;
װעסט װידער באַצירט װערן מיט דײַנע חשוכן, און װעסט אַרױסגײן אין דער
טאנצן פון די פרייליכע.
/31:5 װעסט נאָך פֿלאַנצן װײַנגאָרטן אױף די בערג פֿון שומרון: די פּלאַנטערס
וועט פלאנצן, און זיי עסן ווי רגילות.
/31:6 װאָרום עס װעט זײַן אַ טאָג װאָס די װעכטער אױפֿן באַרג אפֿרים װעלן זײַן
שרייט: שטיי אויף, און לאָמיר אַרױפֿגײן קײן צִיון צו יהוה אונדזער גאָט.
/31:7 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט; זינגט מיט פרייד פאר יעקבן, און שרייט צווישן
די פֿירשטן פֿון די פֿעלקער: פֿאַרעפֿנטלעכט, לױבט, און זאָגן: גאָט, העלף
דײַן פֿאָלק, דאָס איבערבלײַב פֿון ישׂראל.
/31:8 זע, איך װעל זײ ברענגען פֿון דעם צפֿון־לאַנד, און זײ אײַנזאַמלען פֿון
די ברעגן פון דער ערד, און מיט זיי די בלינדע און די לאַמע, די פרוי
מיט אַ קינד און מיט אירע מיט קינדער צוזאַמען: אַ גרויסער געזעלשאַפֿט
וועט זיך אומקערן אַהין.
/31:9 מיט געװײן װעלן זײ קומען, און מיט געבעט װעל איך זײ פֿירן;איך
וועט מאַכן זיי גיין דורך די טייכן פון וואסערן אין אַ גלייַך וועג,
װאָרום איך בין אַ פֿאָטער צו ישׂראל, און אפֿרים
איז מיין בכָור.
/31:10 הערט דאָס װאָרט פֿון גאָט, איר פֿעלקער, און דערצײלט עס אין די אינזלען.
פֿון דער װײַטן, און זאָלסט זאָגן: דער װאָס האָט צעשפּרײט ישׂראל װעט אים אײַנזאַמלען און היטן
אים, װי אַ פּאַסטעך מאַכט זײַן שאָף.
/31:11 װאָרום גאָט האָט אױסגעלײזט יעקבן, און אים אױסגעלײזט פֿון זײַן האַנט.
וואס איז געווען שטארקער ווי ער.
/31:12 דרום װעלן זײ קומען און זינגען אין דער הײך פֿון צִיון, און װעלן שטראָמען
צוזאַמען צו דער גוטסקייט פון גאָט, פֿאַר ווייץ, און פֿאַר ווייַן, און פֿאַר
אײל, און פֿאַר די יונגע פֿון שאָף און רינדער: און זײער זעל
זאָל זײַן װי אַ װאַסער גאָרטן; און זײ װעלן מער ניט צעריסן.
/31:13 און די בתולה װעט זיך פֿרײען אין טאַנץ, אי יונגע און אַלטע
צוזאַמען: פֿאַר איך וועל אומקערן זייער טרויער אין פרייד, און וועל טרייסטן
זיי, און מאַכן זיי פרייען פון זייער צער.
/31:14 און איך װעל אָנזעטיקן די זעל פֿון די כּהנים מיט פֿעטס, און מײַן פֿאָלק
װעט זיך זאַט װערן מיט מײַן גוטסקײט, זאָגט גאָט.
/31:15 אַזױ האָט געזאָגט גאָט; א קול האט געהערט אין רמה, קלאָג און ביטער
געוויין; רחלע װײנענדיק איבער אירע קינדער האָט זיך אָפּגעזאָגט צו װערן פֿאַר איר
קינדער, ווייל זיי זענען נישט געווען.
/31:16 אַזױ האָט געזאָגט גאָט; פאַרהיטן דיין קול פון געוויין, און דיין אויגן פון
טרערן, װאָרום דײַן אַרבעט װעט באַלוינען, זאָגט גאָט; און זיי וועלן
קומען ווידער פון דעם לאַנד פון די פייַנט.
/31:17 און עס איז האָפֿענונג אין דײַן סוף, זאָגט גאָט, אַז דײַנע קינדער װעלן
קומען ווידער צו זייער אייגענער גרענעץ.
/31:18 פֿאַרװאָס האָב איך געהערט, אַז אפֿרים האָט זיך אַזױ באַקלאָגט; דו האסט געטשעפעט
מיך, און איך בין געטראַכט געװאָרן, װי אַ אָקס ניט צוגעװוינט מיטן יאָך: קער זיך
דו מיך, און איך וועל זיך אומקערן; װאָרום דו ביסט יהוה מײַן גאָט.
/31:19 פֿאַר װאָר, נאָכדעם װי איך האָב זיך אומגעקערט, האָב איך תשובה געטאָן; און נאָך דעם בין איך געווען
האָב איך אָנגעזאָגט, האָב איך געשלאָגן אויף מיין דיך: איך האָב זיך געשעמט, יאָ, אַפילו פאַרשעמט,
װײַל איך האָב געטראָגן די חרפה פֿון מײַן יוגנט.
/31:20 איז אפֿרים מײַן טײַער זון? איז ער אַ ליב קינד? װאָרום זינט איך האָב גערעדט
אַקעגן אים, געדענק איך אים נאָך שטאַרק; דרום זײַנען מײַנע געדערעם
צרות פאר אים; פֿאַרװאָס װעל איך זיך דערבאַרימען אױף אים, זאָגט גאָט.
/31:21 שטעל דיך אױף װײַזצײכן, מאַכט דיר הויכע הױפֿן;
װעג, דעם װעג װאָס דו ביסט געגאַנגען; קער זיך אומקערן, איר בתולה
ישׂראל, קער זיך װידער צו די דאָזיקע דײַנע שטעט.
/31:22 װי לאַנג װעסטו אַרומגײן, דו אָפּגעקערטע טאָכטער? פֿאַר גאָט
אַ נײַע זאַך האָט באַשאַפֿן אױף דער ערד, אַ פֿרױ װעט אַרומגײן אַ מאַן.
/31:23 אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; נאָך זיי וועלן נוצן
די דאָזיקע רייד אין לאַנד יהודה און אין אירע שטעט, ווען איך וועל
ברענגען צוריק זייער געפֿאַנגענשאַפֿט; גאָט בענטשן דיך, איר וווינאָרט
גערעכטיקייט, און באַרג פון קדושה.
/31:24 און דאָרטן װעט װױנען אין יהודה אַלײן, און אין אַלע אירע שטעט
אינאיינעם, בעל הבית, און די וואָס גייען אַרויס מיט שאָף.
/31:25 װאָרום איך האָב זאַט די מידע זעל, און איך האָב אָנגעפֿילט אַלץ
טרויעריק נשמה.
/31:26 דערפֿון בין איך אױפֿגעשטאַנען, און איך האָב געזען; און מײַן שלאָף איז מיר געװען זיס.
/31:27 זע, די טעג קומען, זאָגט גאָט, און איך װעל זײען דאָס הױז
ישׂראל און דאָס הױז פֿון יהודה מיט דעם זאָמען פֿון מענטשן, און מיט דעם זאָמען פֿון
חיה.
/31:28 און עס װעט זײַן, אַזױ װי איך האָב געהיט אױף זײ, צו
רײַסט זיך, און צו צעברעכן, און אַראָפּוואַרפן, און צו צעשטערן, און צו
פּלאָגן; אַזױ װעל איך זײ היטן, צו בױען און צו פֿלאַנצן, זאָגט דער
האר.
/31:29 אין יענע טעג װעלן מען מער ניט זאָגן: די עלטערן האָבן געגעסן זויער
ווייַנטרויב, און די קינדער \'ס ציין זענען ענג.
/31:30 אָבער איטלעכער װעט שטאַרבן פֿאַר זײַן זינד;איטלעכער װאָס עסט דעם
זויערע ווייַנטרויב, זיינע ציין זאָלן זיין ענג.
/31:31 זע, די טעג קומען, זאָגט גאָט, און איך װעל מאַכן אַ נײַעם בונד.
מיט דעם הױז פֿון ישׂראל, און מיט דעם הױז פֿון יהודה:
/31:32 ניט אַזױ װי דעם בונד װאָס איך האָב געשלאָסן מיט זײערע עלטערן אין טאָג
אַז איך האָב זײ גענומען מיט דער האַנט, זײ אַרױסצופירן פֿון לאַנד מִצרַיִם;
װאָס זײ האָבן פֿאַרבראָכן מײַן בונד, כאָטש איך בין זײ געװען אַ מאַן, זאָגט זײ
דער האר:
/31:33 אָבער דאָס װעט זײַן דער בונד װאָס איך װעל מאַכן מיט דעם הױז
ישראל; נאָך יענע טעג, זאגט דער האר, איך וועל שטעלן מיין תורה אין זייער
אינעווייניקסטע טיילן, און שרייב עס אין זייערע הערצער; און וועט זיין זייער גאָט, און
זײ װעלן זײַן מײַן פֿאָלק.
/31:34 און זײ װעלן מער ניט לערנען איטלעכער זײַן חבֿר, און איטלעכער זײַן חבֿר
ברודער, אַזױ צו זאָגן: קענט גאָט, װאָרום זײ װעלן מיך אַלע קענען פֿון דעם
דער קלענסטער פֿון זיי ביז די גרעסטע פֿון זיי, זאָגט גאָט, װאָרום איך װעל
מוחל זייער זינד, און איך וועל מער ניט געדענקען זייער זינד.
/31:35 אַזױ האָט געזאָגט גאָט, װאָס גיט די זון פֿאַר אַ ליכט בײַ טאָג, און די זון
אָרדענונג פון די לבנה און פון די שטערן פֿאַר אַ ליכט ביי נאַכט, וואָס
צעטיילט דעם ים ווען אירע כוואליעס ברילן; ה\' צבָאות איז זיין
נאָמען:
/31:36 אַז די געזעצן װעלן זיך אַװעקגײן פֿון פֿאַר מיר, זאָגט גאָט, װעט דאָס זאָמען
און פֿון ישׂראל װעט אױפֿהערן צו זײַן אַ פֿאָלק פֿאַר מיר אױף אײביק.
/31:37 אַזױ האָט געזאָגט גאָט; אויב הימל אויבן קענען ווערן געמאסטן, און די
יסודות פון דער ערד געזוכט אונטן, איך וועל אויך וואַרפן אַוועק אַלע
דער זאָמען פֿון ישׂראל פֿאַר אַלץ װאָס זײ האָבן געטאָן, זאָגט גאָט.
/31:38 זע, די טעג קומען, זאָגט גאָט, אױף צו באַבויט װערן די שטאָט
גאָט פֿון דעם טורעם פֿון חננאל ביזן װינקל טױער.
/31:39 און דער מעסטשור זאָל נאָך אַרױסגײן אַקעגן אים אױפֿן באַרג
גארב, און וועט זיך ארומגפן ביז געת.
/31:40 און דער גאַנצער טאָל פֿון די מתים, און פֿון אַש, און דאָס גאַנצע
פֿעלדער ביזן טײַך קדרון, ביזן װינקל פֿון פערד־טױער
צו מזרח, וועט זיין הייליק צו גאָט; עס זאָל ניט געריסן װערן
ארויף, און מער נישט אראפגעווארפן אויף אייביק.
