ירמיהו
/27:1 אין אָנהײב פֿון דער מלוכה פֿון יהויקים דעם זון פֿון יאשיהו דעם מלך פֿון
יהודה איז געקומען דאָס דאָזיקע װאָרט צו ירמיהו פֿון גאָט, אַזױ צו זאָגן:
/27:2 אַזױ האָט געזאָגט גאָט צו מיר; מאַכט דיך בונדן און יאָך, און שטעל זיי אויף
דיין האַלדז,
/27:3 און זאָלסט זײ שיקן צום מלך פֿון אדום, און צום מלך פֿון מואָבֿ, און צו דעם מלך פֿון מוֹאָב.
דער מלך פֿון די עמון, און צו דעם מלך פון טירוס, און צו דעם מלך פון
צידון, דורך דער האַנט פון די שלוחים וואָס קומען קיין ירושלים
צדקיהו מלך יהודה;
/27:4 און באַפֿױלן זײ צו זאָגן צו זײערע האַרן: אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון גאָט
מחנות, דער גאָט פֿון ישׂראל; אַזױ זאָלט איר זאָגן צו אײַערע הארן;
/27:5 איך האָב געמאַכט די ערד, דעם מענטש און די בהמה װאָס אױף דער ערד,
דורך מיין גרויס מאַכט און דורך מיין אויסגעשטרעקט אָרעם, און האָבן עס געגעבן
וועמען עס איז געווען מיר טרעפן.
/27:6 און אַצונד האָב איך געגעבן אַלע די דאָזיקע לענדער אין דער האַנט פֿון נבוכדנצר דעם
מלך פֿון בבֿל, מײַן קנעכט; און די בהמות פֿון פֿעלד האָב איך געגעבן
אים אויך צו דינען.
/27:7 און אַלע פֿעלקער װעלן אים דינען, און זײַן זון, און זײַן זונס זון, ביז
די צייט פון זיין לאַנד קומען, און דעמאָלט פילע אומות און גרויס מלכים
זאָלן זיך דינען פֿון אים.
/27:8 און עס װעט זײַן, דאָס פֿאָלק און דאָס מלוכה װאָס װעלן ניט
דינען דעם זעלבן נבוכדנצר דעם מלך פון בבל, און ער וועט ניט שטעלן
זייער האַלדז אונטער דעם יאָך פון דעם מלך פון בבל, דאָס פאָלק וועל איך
באַשטראָפֿט, זאָגט גאָט, מיט דער שװערד, און מיט הונגער, און מיט
די מגפה, ביז איך וועל זיי פֿאַרלענדן דורך זיין האַנט.
/27:9 דרום זאָלט איר ניט צוהערן צו אײַערע נבֿיאים, און ניט צו אײַערע װאַסער, און ניט צו
אײַערע חלומען, ניט צו אײַערע כּשפים, און ניט צו אײַערע מכשפים, װאָס
רעד צו אײַך, אַזױ צו זאָגן: איר זאָלט ניט דינען דעם מלך פֿון בבֿל.
/27:10 װאָרום זײ זאָגן אײַך נבֿיאות אַ ליגן, אײַך צו דערװײַטערן פֿון אײַער לאַנד; און
אַז איך זאָל אײַך אַרױסטריבן, און איר זאָלט אומקומען.
/27:11 אָבער די פֿעלקער װאָס ברענגען זײער האַלדז אונטער דעם יאָך פֿון דעם מלך פֿון
בבל, און דינען אים, די וועל איך לאָזן בלייַבן אין זייער אייגן לאַנד,
זאָגט גאָט; און זײ זאָלן עס באַאַרבעטן, און זיך באַזעצן אין איר.
/27:12 און איך האָב גערעדט צו צדיקיהו דעם מלך פֿון יהודה אַזױ װי אַלע די דאָזיקע װערטער.
אַזוי צו זאָגן: ברענגט דיין האַלדז אונטער דעם יאָך פון דעם מלך פון בבל, און
דינען אים און זײַן פֿאָלק, און לעבן.
/27:13 פֿאַר װאָס װעט איר שטאַרבן, דו און דײַן פֿאָלק, דורך דער שװערד, דורך דעם הונגער, און
דורך דער מגפה, אַזױ װי גאָט האָט גערעדט אױף דעם פֿאָלק װאָס װיל
ניט דינען דעם מלך פון בבל?
/27:14 דרום זאָלט איר ניט צוהערן צו די װערטער פֿון די נבֿיאים װאָס רעדן צו
איר, אַזױ צו זאָגן: איר זאָלט ניט דינען דעם מלך פֿון בבֿל, װאָרום זײ זאָגן נבֿיאות
ליגן צו דיר.
/27:15 װאָרום איך האָב זײ ניט געשיקט, זאָגט גאָט, און זײ זאָגן נבֿיאות אין מײַן שקר.
נאָמען; כּדי איך זאָל אײַך פֿאַרטריבן, און איר זאָלט אומקומען, איר און די
נביאים וואס זאגן אייך נביאות.
/27:16 און איך האָב גערעדט צו די כּהנים און צו דעם גאַנצן פֿאָלק, אַזױ צו זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט.
דער האר; ניט צוהערן צו די ווערטער פון דיין נביאים וואָס זאָגן נביאות
דו, אַזױ צו זאָגן: זע, די כּלים פֿון גאָטס הױז װעלן אַצונד באַלד
ווערן צוריקגעבראכט פון בבל, וואָרעם זיי זאָגן אייך נביאות.
/27:17 זאָלסט ניט הערן צו זײ; דינען דעם מלך פון בבל, און לעבן: דעריבער
זאָל די דאָזיקע שטאָט פֿאַרװיסט װערן?
/27:18 אָבער אױב זײ זײַנען נבֿיאים, און אױב דאָס װאָרט פֿון גאָט איז מיט זײ, לאָזן
זײ אַצונד בעטען צו גאָט פֿון צבֿאות, אַז די כּלים װאָס
זײַנען געבליבן אין הױז פֿון גאָט, און אין הױז פֿון דעם מלך פֿון
יהודה און אין ירושלים, גײ ניט קײן בבל.
/27:19 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות װעגן די זײַלן און װעגן
דעם ים, און וועגן די באַזע, און וועגן די רעשט פון די
כלים וואָס בלייבן אין דער שטאָט,
/27:20 װאָס נבוכדנצר דער מלך פֿון בבֿל האָט ניט גענומען, װען ער האָט אַװעקגעפֿירט
געפֿאַנגענער יכניה דער זון פֿון יהויקים דעם מלך פֿון יהודה פֿון ירושלים ביז
בָּבֶל, און אַלע איידעלע פוּן יהודה און ירושלים;
/27:21 יאָ, אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל, װעגן דעם
כלים וואָס בלייבן אין דעם הויז פון גאָט, און אין דעם הויז פון דעם
דער מלך פון יהודה און פון ירושלים;
/27:22 קײן בבֿל װעלן זײ געבראַכט װערן, און דאָרטן װעלן זײ זײַן ביזן טאָג
אַז איך באַזוכט זיי, זאָגט גאָט; דענצמאָל װעל איך זײ אױפֿברענגען, און
קער זיי צוריק צו דעם אָרט.
