ירמיהו
/23:1 װײ צו די פּאַסטוכער װאָס פֿאַרטיליקן און צעטרײַבן מײַנע שאָף
pasture! זאָגט גאָט.
/23:2 דרום האָט יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל אַזױ געזאָגט אױף די פּאַסטוכער װאָס
שפּייז מיין מענטשן; איר האָט צעשפּרײט מײַנע שאָף, און זײ אַװעקגעטריבן, און
האָבן ניט באַזוכט זיי: זע, איך וועל באַזוכן אויף דיר דיין בייז
מעשים, זאָגט גאָט.
/23:3 און איך װעל אײַנזאַמלען דאָס איבערבלײַב פֿון מײַנע שאָף פֿון אַלע לענדער װאָס איך בין אַהין
האָבן זיי געטריבן, און וועט זיי צוריקברענגען צו זייער פאָולדז; און זיי
וועט זיין פרוכטיק און פאַרגרעסערן.
/23:4 און איך װעל אױפֿשטעלן איבער זײ פּאַסטוכער װאָס װעלן זײ פֿיטערן, און זײ
זאָלן מער ניט מורא האָבן, און ניט דערשראָקן װערן, און זײ װעלן ניט פֿעלן,
זאָגט גאָט.
/23:5 זע, די טעג קומען, זאָגט גאָט, אַז איך װעל אױפֿשטעלן צו דודן אַ
צַדִּיקִיר צַדִיק, וּמֶלֶךְ יִשְׂרָאֵל וּבְגָלִית, וּמִסְטִירוּ
משפט און גערעכטיקייט אין דער ערד.
/23:6 אין זײַנע טעג װעט געהאָלפֿן װערן יהודה, און ישׂראל װעט רוען זיכער;און
דאָס איז זײַן נאָמען, װאָס מע װעט אים גערופֿן װערן, יהוה אונדזער גערעכטיקײט.
/23:7 דרום זע, די טעג קומען, זאָגט גאָט, און זײ װעלן ניט
זאָלסט נאָך זאָגן: חי חי ה\', װאָס האָט אַרױסגעצױגן די קינדער פֿון ישׂראל
פֿון לאַנד מִצרַיִם;
/23:8 אָבער: לעבט גאָט, װאָס האָט אױפֿגעבראַכט און װאָס האָט געבראַכט דעם זאָמען פֿון דעם
הױז פֿון ישׂראל פֿון דעם לאַנד פֿון צפֿון, און פֿון אַלע לענדער אַהין
איך האב זיי געטריבן; און זײ װעלן זיצן אין זײער לאַנד.
/23:9 פֿון װעגן די נבֿיאים איז מײַן האַרץ אין מיר צעבראָכן; אַלע מײַנע בײנער
שאָקלען; איך בין ווי אַ שיכור, און ווי אַ מענטש וואָס ווייַן האט באַקומען,
פֿון װעגן גאָט, און פֿון װעגן די װערטער פֿון זײַן הײליקטום.
/23:10 װאָרום דאָס לאַנד איז פֿול מיט נואף; װאָרום פֿון װעגן שװערן דאָס לאַנד
טרויערן; פֿאַרטריקנט זײַנען די ליבלעכע ערטער פֿון מדבר, און זײערע
גאַנג איז בייז, און זייער קראַפט איז ניט רעכט.
/23:11 װאָרום סײַ דער נבֿיא און סײַ כֹּהן זײַנען פֿאַרשװעכט; יאָ, אין מײַן הױז האָב איך געפֿונען
זײער רשעות, זאָגט גאָט.
/23:12 דרום װעט זײַן זײער װעג פֿאַר זײ װי גליטשיקע װעגן אין דער פֿינצטערניש;
זײ װעלן פֿאַרטריבן װערן, און פֿאַלן אין איר, װאָרום איך װעל ברענגען אױף בײז
זײ, דאָס יאָר פֿון זײער באַזוכונג, זאָגט גאָט.
/23:13 און איך האָב געזען נאַרישקײט אין די נבֿיאים פֿון שומרון; זיי האבן נביאות געזאגט
בַּעַל, אוּן הָאט זִיךְ מְיַישֵׁב עַמִּי יִשְׂרָאֵל.
/23:14 איך האָב אױך געזען אין די נבֿיאים פֿון ירושלים אַ שרעקלעכע זאַך: זײ
מזנה, און גײט אין ליגן; זײ שטאַרקן אױך די הענט פֿון
רשעים, אַז קיינער קערט זיך ניט צוריק פֿון זײַן רשעות; זיי זײַנען אַלע פֿון
זײ צו מיר װי סדום, און אירע באַװױנער װי עַמורָה.
/23:15 דרום האָט גאָט אַזױ געזאָגט װעגן די נבֿיאים; זע,
איך וועל זיי שפּייזן מיט ווערמוווד, און זיי מאַכן טרינקען וואַסער פון גאַל.
װאָרום פֿון די נבֿיאים פֿון ירושָלַיִם איז אַרױסגעגאַנגען אַ חלל אין אַלע
דאָס לאַנד.
/23:16 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות: זאָלסט ניט צוהערן צו די װערטער פֿון די נבֿיאים.
װאָס זאָגן אײַך נבֿיאות: זײ מאַכן אײַך פֿאַלש; זײ רעדן אַ זעונג פֿון זײערע
דאָס אײגענע האַרץ, און ניט פֿון דעם מױל פֿון גאָט.
/23:17 זײ זאָגן נאָך צו די װאָס פֿאַראַכטן: גאָט האָט געזאָגט: איר װעט
האָבן שלום; און זײ זאָגן צו איטלעכער װאָס גײט נאָך דעם
פאנטאזיע פון זײן הארץ, קײן בײז װעט ניט קומען אויף דיר.
/23:18 װאָרום װער איז געשטאַנען אין דעם עצה פֿון גאָט, און האָט דערקענט און
געהערט זײן װארט? ווער האט אנגעצייכנט זיין וואָרט, און געהערט עס?
/23:19 זע, אַ שטורעם פֿון גאָט איז אַרױס אין גרימצאָרן, אַ שװער.
שטורעם: עס וועט פאלן שווער אויפן קאפ פון די רשעים.
/23:20 דער צאָרן פֿון גאָט װעט זיך ניט אומקערן, ביז ער האָט געטאָן און ביז
ער האָט געטאָן די מחשבות פֿון זײַן האַרצן: אין די לעצטע טעג זאָלט איר טאָן
באַטראַכטן עס בישליימעס.
/23:21 איך האָב ניט געשיקט די דאָזיקע נבֿיאים, און זײ זײַנען געלאָפֿן;איך האָב ניט גערעדט צו זײ.
אָבער זיי האָבן נביאות געזאָגט.
/23:22 אָבער אױב זײ װאָלטן געשטאַנען אין מײַן עצה, און האָבן געמאַכט צו הערן מײַן פֿאָלק
רײד , דעמאל ט זא ל ז ײ זי י אפקער ן פו ן זײע ר בײז ן װעג , או ן פו ן זײ
דאָס בײז פֿון זײערע מעשׂים.
/23:23 בין איך אַ גאָט אין דער האַנט, זאָגט גאָט, און ניט אַ גאָט פֿון דער װײַטן?
/23:24 קען זיך עמיצער באַהאַלטן אין געהיים, אַז איך װעל אים ניט זען? זאָגט
דער האר. צי ניט איך פּלאָמבירן הימל און ערד? זאָגט גאָט.
/23:25 איך האָב געהערט װאָס די נבֿיאים האָבן געזאָגט, װאָס זאָגן נבֿיאות שקר אין מײַן נאָמען.
אַזוי צו זאָגן: איך האָב געחלומט, איך האָב געחלומט.
/23:26 װי לאַנג װעט דאָס זײַן אין האַרצן פֿון די נבֿיאים װאָס זאָגן נבֿיאות ליגן?
יאָ, זיי זענען נביאים פון די אָפּנאַר פון זייער אייגן האַרץ;
/23:27 װאָס טראַכטן צו פֿאַרגעסן מײַן פֿאָלק מיט זײערע חלומות װאָס
זײ זאָגן איטלעכער צו זײַן חבֿר, אַזױ װי זײערע עלטערן האָבן מײַנע פֿאַרגעסן
נאָמען פֿאַר בעל.
/23:28 דער נבֿיא װאָס האָט אַ חלום, זאָל דערצײלן אַ חלום; און דער װאָס האָט מײַן
וואָרט, זאָל ער רעדן מיין וואָרט געטריי. וואָס איז די פּסוילעס צו די ווייץ?
זאָגט גאָט.
/23:29 איז ניט מײַן װאָרט װי אַ פֿײַער? זאָגט גאָט; און ווי אַ האַמער אַז
צעברעכן דעם שטיין אין שטיקער?
/23:30 דרום זע, איך בין אַקעגן די נבֿיאים, זאָגט גאָט, װאָס גנבענען.
מײַנע װערטער איטלעכער פֿון זײַן חבֿר.
/23:31 זע, איך בין קעגן די נבֿיאים, זאָגט גאָט, װאָס באַנוצן זײערע
לשונות, און זאָגן: ער האט געזאגט.
/23:32 זע, איך בין קעגן די װאָס זאָגן נבֿיאות פֿאַלשע חלומות, זאָגט גאָט.
און זאָלסט זײ דערצײלן, און מאַכן טועה מײַן פֿאָלק מיט זײערע ליגן און מיט זײערע
לייטנאַס; און איך האָב זײ ניט געשיקט, און זײ ניט באַפֿױלן;
ניט צו נוץ דאָס דאָזיקע פֿאָלק, זאָגט גאָט.
/23:33 און אַז דאָס דאָזיקע פֿאָלק, אָדער דער נבֿיא, אָדער אַ כּהן, װעט דיך פֿרעגן,
אַזױ צו זאָגן: װאָס איז די לאַסט פֿון גאָט? זאָלסטו צו זיי זאָגן:
וואָס מאַסע? איך װעל אײַך אַפֿילו פֿאַרלאָזן, זאָגט גאָט.
/23:34 און דעם נבֿיא, און דעם כֹּהן, און דאָס פֿאָלק, װאָס װעט זאָגן:
די מאַסע פֿון גאָט, איך װעל אַפֿילו באַשטראָפֿן יענעם מאַן און זײַן הױז.
/23:35 אַזױ זאָלט איר זאָגן איטלעכער צו זײַן חבֿר, און איטלעכער צו זײַן
ברודער, װאָס האָט גאָט געענטפֿערט? און: װאָס האָט גאָט גערעדט?
/23:36 און די לאַסט פֿון גאָט זאָלט איר מער ניט דערמאָנען, פֿאַר איטלעכן
וואָרט וועט זיין זיין מאַסע; װאָרום איר האָט פֿאַרדרײט די װערטער פֿון די לעבעדיקע
גאָט, פֿון יהוה פֿון צבֿאות אונדזער גאָט.
/23:37 אַזױ זאָלסטו זאָגן צו דעם נבֿיא: װאָס האָט דיר גאָט געענטפֿערט?
און: װאָס האָט גאָט גערעדט?
/23:38 אָבער זינט איר זאָגט: די לאַסט פֿון גאָט; דרום האָט גאָט אַזױ געזאָגט;
ווייַל איר זאָגן דעם וואָרט, די מאַסע פון די האר, און איך האָבן געשיקט צו
איר, אַזוי צו זאָגן: איר זאָלט ניט זאָגן: די מאַסע פון גאָט;
/23:39 דרום זע, איך װעל אײַך גאָר פֿאַרגעסן, און איך װעל
פֿאַרלאָזן דיך, און די שטאָט וואָס איך געגעבן דיר און דיין אבות, און וואַרפן דיך
פון מיין בייַזייַן:
/23:40 און איך װעל ברענגען אױף אײַך אַן אײביקע שאַנד, און אַן אײביקע
בושה, װאָס װעט ניט פֿאַרגעסן װערן.
