ירמיהו
/19:1 אַזױ האָט גאָט געזאָגט: גײ נעם אַ טעפּער לײַטעלע, און נעם פֿון
די זקנים פון די מענטשן, און פון די זקנים פון די כהנים;
/19:2 און גײט אַרױס צום טאָל פֿון דעם זון פֿון היננאָם װאָס בײַם אַרײַנגאַנג.
פֿון מזרח־טױער, און אױסרופֿן דאָרטן די װערטער װאָס איך װעל דיר זאָגן,
/19:3 און זאָלסט זאָגן: הערט דאָס װאָרט פֿון גאָט, איר מלכים פֿון יהודה און באַװױנער.
פון ירושלים; אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; זע, איך
וועט ברענגען בייז אויף דעם דאָזיקן אָרט, וואָס ווער סע הערט, זיין אויערן
                                                         וועט צינגל.
/19:4 װײַל זײ האָבן מיך פֿאַרלאָזן, און האָבן פרעמד דעם דאָזיקן אָרט, און האָבן
האָבן געברענט אין אים קטורת צו אנדערע געטער, וואָס ניט זיי און ניט זייער
די עלטערן האָבן געקענט, און די מלכים פֿון יהודה, און האָבן אָנגעפילט דעם דאָזיקן אָרט
                                 מיט בלוט פון אומשולדיקע;
/19:5 און זײ האָבן געבױט די בָמות פֿון בַעַל, צו פֿאַרברענען מיט זײערע זין
פֿײַער פֿאַר בראַנדאָפּפֿער צו בַעַל, װאָס איך האָב ניט באַפֿױלן, און ניט גערעדט.
   און עס איז נישט געקומען אין מיין מיינונג:
/19:6 דרום זע, די טעג קומען, זאָגט גאָט, אַז דער דאָזיקער אָרט װעט
מע זאָל מער ניט גערופֿן װערן תּפֿת, און ניט דער טאָל פֿון דעם זון פֿון הינאָם, נאָר דער
                                                  טאָל פון שחיטה.
/19:7 און איך װעל אומקערן דעם עצה פֿון יהודה און ירושלים אין דעם דאָזיקן אָרט;
און איך װעל זײ פֿאַלן מיט דער שװערד פֿאַר זײערע פֿײַנט און דורך
די הענט פֿון די װאָס זוכן זײער לעבן, און איך װעל געבן זײערע פגים
צו זײן שפײז פאר די עופות פון הימל, און פאר די בהמות פון דער ערד.
/19:8 און איך װעל מאַכן די דאָזיקע שטאָט פֿאַר אַ װיסטעניש, און פֿאַר אַ שיסן; יעדער איינער אַז
פֿאַרגײַגט דערבײַ, װעט זיך דערשטוינט און שיסן פֿון װעגן אַלע מכות
                                                                דערפון.
/19:9 און איך װעל זײ מאַכן עסן דאָס פֿלײש פֿון זײערע זין, און דאָס פֿלײש פֿון
זײערע טעכטער, און זײ זאָלן עסן איטלעכער דאָס פֿלײש פֿון זײַן פֿרײַנד
די בלאגערונג און די נויט, מיט וואס זייערע שונאים און די וואס זוכן
                            זײערע לעבנס װעלן זײ צעמישן.
/19:10 דענצמאָל זאָלסטו צעברעכן די פלאַש פֿאַר די אױגן פֿון די מענער װאָס גײען מיט
                                                                      דיר,
/19:11 און זאָלסט צו זײ זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות; אויך איך וועל
צעברעכן דאָס דאָזיקע פֿאָלק און די דאָזיקע שטאָט, אַזױ װי מען ברעכט אַ טעפּערשײַער, דאָס
        און מע זאָל זײ באַגראָבן אין תּפֿת ביז
           ס\'איז נישטאָ קיין אָרט צו באַגראָבן.
/19:12 אַזױ װעל איך טאָן צו דעם דאָזיקן אָרט, זאָגט גאָט, און צו די באַװױנער.
דערפון, און אפילו מאַכן די שטאָט ווי טאָפט:
/19:13 און די הײַזער פֿון ירושלים, און די הײַזער פֿון די מלכים פֿון יהודה, װעלן
װערט פֿאַראומרײניקט אַזױ װי דער אָרט פֿון תּפֿת, פֿון װעגן אַלע הײַזער אױף זײערע
דעכער האָבן זיי קטורת פאַר דעם גאַנצן חיל פון הימל, און האָבן
האָט אויסגעגאָסן געטראַנקאָפּפֿער צו אַנדערע געטער.
/19:14 און יִרמיָהו איז געקומען פֿון תּפֿת, װאָס גאָט האָט אים אַהין געשיקט
נביאות; און ער האָט זיך געשטעלט אין הױף פֿון גאָטס הױז; און געזאגט צו אַלע
                                                         די מענטשען,
/19:15 אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; זע, איך וועל ברענגען
אױף דער דאָזיקער שטאָט און אױף אַלע אירע שטעטלעך דאָס גאַנצע בײז װאָס איך האָב
אויסגעזאגט קעגן אים, ווייל זיי האָבן פאַרגליווערט זייער האַלדז, אַז זיי
                              זאל ניט הערן מיין ווערטער.