ירמיהו
/16:1 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/16:2 זאָלסט דיר ניט נעמען אַ װײַב, און זאָלסט ניט האָבן זין אָדער
טעכטער אין דעם אָרט.
/16:3 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט װעגן די זין און װעגן די טעכטער
װאָס זײַנען געבאָרן געװאָרן אין דעם דאָזיקן אָרט, און װעגן זײערע מוטערס װאָס האָבן געבאָרן
זײ, און װעגן זײערע עלטערן װאָס האָבן זײ געבאָרן אין דעם דאָזיקן לאַנד;
/16:4 פֿון שװערער טױט װעלן זײ שטאַרבן; זײ װעלן ניט געקלאָגט װערן; אויך נישט
זאָלן זײ באַגראָבן װערן; אָבער זײ װעלן זײַן װי מיסט אױף דעם פּנים
ערד, און זײ װעלן פֿאַרלענדט װערן דורך שװערד, און פֿון הונגער; און זייער
לײַבער זאָלן זײַן פֿאַר די פֿױגלען פֿון הימל, און פֿאַר די בהמות
די ערד.
/16:5 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט: גײ ניט אַרײַן אין דעם טרויער הױז, און ניט
גײ זײ קלאָגן און ניט באַקלאָגן, װאָרום מײַן שלום האָב איך דערפֿון אָפּגעטאָן
פֿעלקער, זאָגט גאָט, חֶסֶד און רחמים.
/16:6 סײַ די גרױסע און די קלײנע װעלן שטאַרבן אין דעם דאָזיקן לאַנד, זײ װעלן ניט זײַן
באַגראָבן, און מען זאָל ניט קלאָגן אויף זיי, און ניט שנייַדן זיך, און ניט מאַכן
זיך ליסע פֿאַר זיי:
/16:7 און מע זאָל זיך ניט צערײַסן פֿאַר זײ אין טרויער, זײ צו טרײסטן
פאר די מתים; און מען זאָל זײ ניט געבן דעם כּוס פֿון טרײסט
טרינקען פֿאַר זייער פֿאָטער אָדער פֿאַר זייער מוטער.
/16:8 און זאָלסט ניט גײן אין דעם הױז פֿון יום־טובֿ צו זיצן מיט זײ
עסן און טרינקען.
/16:9 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; זע, איך וועל
פאַרשטאָרבן פון דעם אָרט אין אייערע אויגן, און אין אייערע טעג, די
קוֹל פוּן שִׂמְחָה, אוּן דֶער קוֹל פוּן שִׂמְחָה, קוֹל פוּן דעם חתן,
און דאָס קָול פֿון דער כּלה.
/16:10 און עס װעט זײַן, אַז דו װעסט דערצײלן דעם דאָזיקן פֿאָלק דאָס אַלץ
װערטער, און זײ זאָלן צו דיר זאָגן: פֿאַר װאָס האָט גאָט געזאָגט
דאָס גאַנצע גרויסע בײז קעגן אונדז? אָדער וואָס איז אונדזער זינד? אָדער וואָס איז אונדזער
זינד װאָס מיר האָבן געטאָן קעגן יהוה אונדזער גאָט?
/16:11 דענצמאָל זאָלסטו צו זײ זאָגן: װײַל אײַערע עלטערן האָבן מיך פֿאַרלאָזן,
זאָגט גאָט, און זײַנען געגאַנגען נאָך אַנדערע געטער, און האָבן זײ געדינט,
און האָב זיך געבוקט צו זײ, און האָב מיך פֿאַרלאָזן, און מײַנע ניט געהיט
געזעץ;
/16:12 און איר האָט געטאָן ערגער פֿון אײַערע עלטערן; װאָרום אָט גײט איר איטלעכער
נאָך דער פאַנטאַזיע פֿון זײַן בייז האַרץ, כּדי זיי זאָלן ניט צוהערן
איך:
/16:13 דרום װעל איך אײַך אַרױסװאַרפֿן פֿון דעם דאָזיקן לאַנד אין אַ לאַנד װאָס איר קענט ניט.
ניט איר אדער אייערע עלטערן; און איר זאָלט דאָרטן דינען אנדערע געטער טאָג און
נאַכט; װוּ איך װעל אײַך ניט באַװיליקן.
/16:14 דרום זע, די טעג קומען, זאָגט גאָט, און עס װעט מער ניט זײַן
זאָל געזאָגט װערן: לעבט גאָט װאָס האָט אַרױסגעצױגן די קינדער פֿון ישׂראל
דאָס לאַנד מִצרַיִם;
/16:15 אָבער אַזױ װי לעבט גאָט, װאָס האָט אױפֿגעבראַכט די קינדער פֿון ישׂראל פֿון דעם
לאַנד פֿון צפֿון, און פֿון אַלע לענדער אַהין ער האָט זײ פֿאַרטריבן;
און איך װעל זײ אומקערן אין זײער לאַנד װאָס איך האָב געגעבן צו זײערע
אבות.
/16:16 זע, איך װעל שיקן אַ סך פֿישער, זאָגט גאָט, און זײ װעלן
פיש זיי; און נאָך וועל איך שיקן אַ סך יעגער, און זיי וועלן יאָגן
זיי פֿון איטלעכן באַרג, און פֿון יעדן באַרג, און פֿון די לעכער פֿון
די ראַקס.
/16:17 װאָרום מײַנע אױגן זײַנען אױף אַלע זײערע װעגן, זײ זײַנען ניט באַהאַלטן פֿון מײַן פּנים.
און זײער זינד איז ניט באַהאַלטן פֿון מײַנע אױגן.
/16:18 און ערשטנס װעל איך פֿאַרגינען זײער זינד און זײער זינד טאָפּל; ווייַל
זײ האָבן פֿאַראומרײניקט מײַן לאַנד, זײ האָבן אָנגעפֿילט מײַן נחלה מיט דעם
פָּגָרים פוּן זייערע מיאוסן און אומװערדיקע זאַכן.
/16:19 גאָט, מײַן שטאַרקײט, און מײַן פֿעסטונג, און מײַן אָפּדאַך אין טאָג פֿון
פּײַן, די פֿעלקער װעלן קומען צו דיר פֿון די עקן פֿון דער
ערד, און װעל זאָגן: פֿאַרװאָס אונדזערע עלטערן האָבן ירשען ליגן, נישטיקײט,
און זאַכן וואָס עס איז נישטאָ קיין נוץ.
/16:20 זאָל אַ מענטש מאַכן געטער פֿאַר זיך, און זײ זײַנען ניט קײן געטער?
/16:21 דרום זע, איך װעל זײ דאָס אַמאָל דערקענען, איך װעל מאַכן
זיי צו וויסן מיין האַנט און מיין מאַכט; און זיי וועלן וויסן אַז מיין נאָמען איז
דער האר.
