ירמיהו
/15:1 האָט גאָט צו מיר געזאָגט: כאָטש משה און שמואל זײַנען געשטאַנען פֿאַר מיר, נאָך
מײַן מוח האָט ניט געקענט זײַן צו דעם דאָזיקן פֿאָלק: וואַרט זיי אַרויס פֿון מײַנע אויגן, און
לאָז זײ אַרױסגײן.
/15:2 און עס װעט זײַן, אַז מע זאָגט צו דיר: װוּהין זאָלן מיר גײן
אַרויס? און זאָלסט זײ זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט גאָט; אַזאַ ווי זענען פֿאַר
טויט, צו טויט; און אַזעלכע װאָס פֿאַר דער שװערד, צו דער שװערד; און אַזאַ
אזוי ווי דער הונגער, צום הונגער; און אַזעלכע וואָס זענען פֿאַר די געפֿאַנגענשאַפֿט,
צו דער געפאַנגענשאַפֿט.
/15:3 און איך װעל מאַכן איבער זײ פֿיר מינים, זאָגט גאָט: די שװערד צו
טײטן, און די הינט צו צערײַסן, און די פֿױגלען פֿון הימל, און די בהמות
פֿון דער ערד, צו עסן און צעשטערן.
/15:4 און איך װעל זײ מאַכן אַװעקגײן אין אַלע קיניגרײַכן פֿון דער ערד,
פֿון װעגן מנשה דעם זון פֿון חִזקִיָהון דעם מלך פֿון יהודה, פֿאַר דעם װאָס ער
געטאָן אין ירושלים.
/15:5 װאָרום װער װעט דערבאַרימען אױף דיר, ירושלים? אָדער ווער וועט קלאָגן
דיר? אָדער װער זאָל אַװעקגײן פֿרעגן װי אַזױ דו האָסט?
/15:6 האָסט מיך פֿאַרלאָזן, זאָגט גאָט, האָסט זיך צוריקגעקערט;
װעל איך אױסשטרעקן מײַן האַנט אױף דיר, און דיך פֿאַרטיליקן; איך בין מיד
מיט תשובה.
/15:7 און איך װעל זײ פֿאַלן מיט אַ פֿאָן אין די טױערן פֿון לאַנד; אי ך װע ל באװאוםט
פֿון קינדער, איך װעל פֿאַרטיליקן מײַן פֿאָלק, װאָרום זײ האָבן זיך ניט אומגעקערט פֿון
זײערע װעגן.
/15:8 זײערע אַלמנות זײַנען מיר פֿאַרמערט געװאָרן איבער דעם זאַמד פֿון די ימען: איך האָב
האָט אויף זיי געבראַכט קעגן דער מוטער פון די יונגעלייט אַ פאַרברעכער ביי
מיטאָגטאָג: איך האָב אים פּלוצעם געמאַכט אַרײַנפֿאַלן דערפֿון, און שרעקן אױף אים
די שטאט.
/15:9 זיבן, װאָס האָט געבאָרן זיבן, פֿאַרלאַכט, זי האָט אָפּגעגעבן דעם גײַסט; זי
דער זון איז אונטערגעגאַנגען בשעת עס איז נאָך געווען טאָג: זי האָט זיך געשעמט און
און דאָס איבעריקע פֿון זײ װעל איך פֿריִער איבערגעבן צום שװערד
זײערע פֿײַנט, זאָגט גאָט.
/15:10 װײ איז מיר, מײַן מוטער, װאָס דו האָסט מיר געבאָרן אַ מאַן פֿון קריגערײַ און אַ מענטש.
פון קריגערייַ צו דער גאנצער ערד! איך האב נישט געליינט אויף וואקסין, אדער מענטשן
האב ן מי ר געלענ ט אוי ף וואקס ן ; אבער יעדער פון זיי שילט מיך.
/15:11 האָט גאָט געזאָגט: פֿאַר װאָר, עס װעט זײַן גוט מיט דײַן איבערבלײַב; פארוואר איך וועל
גורם דעם שונא צו דיר גוט בעטן אין דער צייט פון בייז און אין דער צייט
פון צרה.
/15:12 זאָל אײַזן צעברעכן דעם צפֿון־אײַזן און דעם שטאָל?
/15:13 דײַן מאָס און דײַנע אוצרות װעל איך געבן פֿאַר דעם רױב אָן פּרײַז,
און דאָס פֿאַר אַלע דײַנע זינד, אין אַלע דײַנע געמאַרקן.
/15:14 און איך װעל דיך מאַכן אַריבערגײן מיט דײַנע פֿײַנט אין אַ לאַנד װאָס דו
װײסט ניט, װאָרום אַ פֿײַער איז אָנגעצונדן אין מײַן כּעס, װאָס ברענט אױף
איר.
/15:15 גאָט, דו װײסט, געדענק מיך, און באַזוכט מיך, און נעם מיך נקמה פֿון מײַן
רודפן; נעם מיך ניט אַװעק אין דײַן צאָרעס: װיסן דאָס פֿאַר דײַן
צוליב דעם האָב איך געליטן שטראָף.
/15:16 זײַנען געפֿונען געװאָרן דײַנע װערטער, און איך האָב זײ געגעסן; און דײַן װאָרט איז געװען צו מיר
פרייד און פרייד פון מיין האַרץ: וואָרעם איך בין גערופֿן דורך דיין נאָמען, יהוה גאָט
פון מחנות.
/15:17 איך בין ניט געזעסן אין דער געזעמל פֿון די שפּאָטים, און איך האָב זיך ניט געפֿרײט; איך בין געזעסן אַליין
פֿון װעגן דײַן האַנט, װאָרום דו האָסט מיך אָנגעפֿילט מיט גרימצאָרן.
/15:18 פֿאַר װאָס איז אײביק מײַן פּײַן, און מײַן װוּנד איז אומהיילן, װאָס װיל ניט זײַן.
געהיילט? וועסטו מיר אינגאנצן זיין ווי א ליגנער, און ווי וואסער וואס
דורכפאַלן?
/15:19 דרום האָט גאָט אַזױ געזאָגט: אױב דו װעסט זיך אומקערן, װעל איך דיך ברענגען
און װעסט זיך שטײן פֿאַר מיר, און אױב דו װעסט אַרױסנעמען דעם
טײַער פֿון די נפֿשות, װעסט זײַן װי מײַן מױל, זאָלן זײ זיך אומקערן צו
דיר; אבער דו זאלסט נישט קער צו זיי.
/15:20 און איך װעל דיך מאַכן פֿאַר דעם דאָזיקן פֿאָלק אַ געפֿענקענע קופּערנע װאַנט, און זײ
װעלן מלחמה האַלטן אַקעגן דיר, אָבער זײ װעלן דיך ניט שטאַרקן; װאָרום איך
בין מיט דיר דיך צו ראַטעווען און דיך מציל זײַן, זאָגט גאָט.
/15:21 און איך װעל דיך מציל זײַן פֿון דער האַנט פֿון די רשָעים, און װעל אױסלײזן
דיך פון דער האַנט פון די שרעקלעך.
