ירמיהו
/13:1 אַזױ האָט געזאָגט צו מיר גאָט: גײ שיק דיר אַ לײַנען גאַרטל, און לײג עס אַרײַן.
אױף דײַנע לענדן, און ניט אַרײַנטאָן אין װאַסער.
/13:2 און איך האָב באַקומען אַ גאַרטל לױט דעם װאָרט פֿון גאָט, און איך האָב עס אָנגעטאָן אױף מײַן
לענדן.
/13:3 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר דאָס צװײטע מאָל, אַזױ צו זאָגן:
/13:4 נעם דעם גאַרטל װאָס דו האָסט געהאַט װאָס אױף דײַנע לענדן, און שטײ אױף;
גיי קיין פרת, און באַהאַלטן עס דאָרטן אין אַ לאָך פון דעם שטיין.
/13:5 און איך בין געגאַנגען, און איך האָב עס באַהאַלטן בײַם פרת, אַזױ װי גאָט האָט מיר באַפֿױלן.
/13:6 און עס איז געװען נאָך פֿיל טעג, האָט גאָט צו מיר געזאָגט: שטײ אױף!
גײ קײן פרת, און נעם פֿון דאָרטן דעם גאַרטל װאָס איך האָב דיר באַפֿױלן
צו באַהאַלטן זיך דאָרט.
/13:7 און איך בין געגאַנגען קײן פרת, און איך האָב געגראָבן, און גענומען דעם גאַרטל פֿון אָרט
װוּ איך האָב עס באַהאַלטן, ערשט דער גאַרטל איז געװען צעשלאָגן
רעוועכדיק פֿאַר גאָרנישט.
/13:8 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/13:9 אַזױ האָט געזאָגט גאָט: אַזױ װי אַזױ װעל איך פֿאַרברעכן דעם שטאָלץ פֿון יהודה;
און די גרויסע גאווה פון ירושלים.
/13:10 דאָס דאָזיקע בײז פֿאָלק װאָס װיל ניט הערן מײַנע װערטער, װאָס גײט אין דעם
די פאַנטאַזיע פון זייער האַרץ, און גיין נאָך אנדערע געטער, זיי דינען,
און צו זיך בוקן צו זיי, זאָל זיין ווי דעם גאַרטל וואָס איז גוט פֿאַר
גאָרנישט.
/13:11 װאָרום אַזױ װי דער גאַרטל קלײַבט זיך צו די לענדן פֿון אַ מענטשן, אַזױ האָב איך געמאַכט.
קלײַבט צו מיר דאָס גאַנצע הױז פֿון ישׂראל און דאָס גאַנצע הױז פֿון יהודה,
זאָגט גאָט; כּדי זיי זאָלן מיר זײַן פֿאַר אַ פֿאָלק, און פֿאַר אַ נאָמען,
און פֿאַר אַ לויב און פֿאַר אַ פּראַכט, אָבער זיי האָבן ניט צוגעהערט.
/13:12 דרום זאָלסטו רעדן צו זײ דאָס דאָזיקע װאָרט; אַזױ האָט געזאָגט יהוה גאָט
פֿון ישׂראל: יעטװעדער פֿלאַש זאָל אָנגעפֿילט װערן מיט װײַן, און זײ װעלן זאָגן
צו דיר, צי וויסן מיר ניט זיכער אַז יעדער פלאַש וועט זיין אָנגעפילט
מיט וויין?
/13:13 און זאָלסט זאָגן צו זײ: אַזױ האָט געזאָגט גאָט: זע, איך װעל אָנפֿילן.
אַלע באַװױנער פֿון דעם דאָזיקן לאַנד, די מלכים װאָס זיצן אױף דָוִדס
טראָן, און די כהנים, און די נביאים, און אַלע די באוווינער פון
ירושלים, מיט שיכרות.
/13:14 און איך װעל זײ צעטרעטן אײנער אַפֿן אַנדערן, די עלטערן און די זין
צוזאַמען, זאָגט גאָט: איך װעל ניט דערבאַרימען, און ניט שױנען, און ניט דערבאַרימען,
אָבער צעשטערן זיי.
/13:15 הערט, און הערט; זייט ניט שטאָלץ, וואָרעם גאָט האָט גערעדט.
/13:16 גיב כבוד צו יהוה אײַער גאָט, אײדער ער מאַכט פֿינצטערניש, און פֿריִער
דיין פֿיס שטאָמפּערן אויף די טונקל בערג, און בשעת איר זוכט פֿאַר ליכט,
ער האָט זי פֿאַרקערט אין שאָטן פֿון טויט, און מאַכן עס אַ גראָבער פֿינצטערניש.
/13:17 אָבער אױב איר װעט עס ניט הערן, װעט מײַן זעל װײנען אױף אײַערע פֿאַרבאָרגענע ערטער
שטאָלץ; און מייַן אויג וועט וויינען שווער, און לויפן אַראָפּ מיט טרערן, ווייַל
די שאָף פֿון גאָט װערט אַװעקגעפֿירט אין געפֿאַנגענשאַפֿט.
/13:18 זאָג צו דעם מלך און צו דער מלכּה: דערנידעריקט זיך, זעצט זיך;
אײַערע פֿירשטן וועלן אַראָפּנידערן, די קרוין פֿון דײַן פּראַכט.
/13:19 די שטעט פֿון דָרום װעלן פֿאַרשלאָסן װערן, און קײנער זאָל ניט עפֿענען;
יהוּדה װעט זײַן גאַנצן אַװעקגעפֿירט אין געפֿאַנגענשאַפֿט, עס זאָל זײַן אין גאַנצן
אװעקגעפיר ט געפאנגענע .
/13:20 הײב אױף אײַערע אױגן, און זע די װאָס קומען פֿון צפֿון: װוּ איז?
די שאָף װאָס איז דיר געגעבן געװאָרן, דײַנע שײנע שאָף?
/13:21 װאָס װעסטו זאָגן, אַז ער װעט דיך באַשטראָפֿן? װאָרום דו האָסט זײ געלערנט
צו זײן הױפּטלײַטן, און װי דער האַר איבער דיר;
א פרוי אין טרויער?
/13:22 און אַז דו װעסט זאָגן אין דײַן האַרצן: פֿאַר װאָס קומט דאָס אױף מיר? פֿאַר
די גרױס פֿון דײַן זינד זײַנען אַנטפּלעקט געװאָרן דײַנע מאַנטלען, און דײַנע פּיעסן
געמאכט נאַקעט.
/13:23 קען דער כּוֹת פֿאַרביטן זײַן הױט, אָדער דער לעמפּערט זײַנע פֿלעקן? דעמאלט מעגט איר
טו אויך גוטס, וואס זענען צוגעוווינט צו טאן שלעכטס.
/13:24 דרום װעל איך זײ צעשפּרײטן װי אַ שטערלעך װאָס גײט פֿאַרבײַ
װינט פון מדבר.
/13:25 דאָס איז דײַן גורל, דער חלק פֿון דײַנע מאָס פֿון מיר, זאָגט גאָט;
װאָרום דו האָסט מיך פֿאַרגעסן, און האָסט זיך פֿאַרזיכערט אױף שקר.
/13:26 דרום װעל איך אַנטפּלעקן דײַנע מאַנטלען אױף דײַן פּנים, כּדי דײַן בושה זאָל זײַן
זיך באווייזן.
/13:27 איך האָב געזען דײַן ניעף, און דײַן ניפֿטס, די שענדלעכקײט פֿון דײַן
זנות, און דײַנע אומװערדיקײטן אױף די בערג אין די פעלדער. וויי צו
דיר, ירושלים! װעסט ניט רײן װערן? ווען וועט עס אַמאָל זיין?
