ירמיהו
/7:1 דאָס װאָרט װאָס איז געקומען צו יִרמיָהון פֿון גאָט, אַזױ צו זאָגן:
/7:2 שטײ אין טױער פֿון גאָטס הױז, און זאָג דאָרטן דאָס װאָרט, און
זאָג: הערט דאָס װאָרט פֿון גאָט, אַלע פֿון יהודה װאָס גײט אַרײַן אין די דאָזיקע
טױערן צו דינען ה\'.
/7:3 אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל: פֿאַרבעסערט אײַערע װעגן און
אײַערע מעשׂים, און איך װעל דיך מאַכן װױנען אין דעם דאָזיקן אָרט.
/7:4 פֿאַרלאָזט אײַך ניט אױף ליגנערישע װערטער, אַזױ צו זאָגן: דער היכל פֿון גאָט, דער היכל
פֿון גאָט, דער היכל פֿון גאָט, זײַנען דאָס.
/7:5 װאָרום אױב איר פֿאַרבעסערט אײַערע װעגן און אײַערע מעשׂים; אויב איר גאָר
טאָן אַ דין צווישן אַ מענטש און זיין חבר;
/7:6 אױב איר דריקנט ניט דעם פֿרעמדן, דעם יתום, און די אַלמנה, און די שעפּסן
ניט אומשולדיק בלוט אין דעם אָרט, און ניט גיין נאָך אנדערע געטער צו דיין
וויי:
/7:7 דענצמאָל װעל איך אײַך מאַכן װױנען אין דעם דאָזיקן אָרט, אין דעם לאַנד װאָס איך האָב געגעבן
אײַערע עלטערן, אױף אײביק און אײביק.
/7:8 זע, איר פֿאַרזיכערט זיך אױף ליגנערישע װערטער, װאָס קענען ניט נוץ.
/7:9 װעט איר גנבענען, מאָרד, און מזנה זײַן, און שװערן פֿאַלש, און פֿאַרברענען.
קטורת צו בַעַל, און גײ נאָך אַנדערע געטער װאָס איר קענט ניט;
/7:10 און קום און שטײ פֿאַר מיר אין דעם דאָזיקן הױז װאָס איז גערופֿן אױף מײַן נאָמען,
און זאָלסט זאָגן: מיר זײַנען איבערגעגעבן צו טאָן אַלע די דאָזיקע אומװערדיקײטן?
/7:11 איז דאָס דאָזיקע הױז װאָס איז גערופֿן אױף מײַן נאָמען, געװאָרן אין אַ גרוב פֿון גזלנים
דיינע אויגן? זע, אַפֿילו איך האָב עס געזען, זאָגט גאָט.
/7:12 אָבער גײט אַצונד צו מײַן אָרט װאָס אין שִלוֹה, װוּ איך האָב געטאָן מײַן נאָמען
דער ערשטער, און זען וואָס איך האָב געטאָן צו אים פֿאַר די רשעות פון מיין מענטשן
ישראל.
/7:13 און אַצונד, װײַל איר האָט געטאָן אַלע די דאָזיקע מעשים, זאָגט גאָט, און איך
גערעדט צו איר, שטיי אויף פרי און גערעדט, אָבער איר האָט ניט געהערט; און איך
האָט אײַך גערופֿן, אָבער איר האָט ניט געענטפֿערט;
/7:14 דרום װעל איך טאָן מיט דעם דאָזיקן הױז װאָס איז גערופֿן געװאָרן מיט מײַן נאָמען, װאָס אין אים
איר צוטרוי זיך, און צו דעם אָרט וואָס איך געגעבן צו איר און צו דיין עלטערן, ווי
איך האָב געטאָן צו שילה.
/7:15 און איך װעל דיך אַװעקװאַרפֿן פֿון מײַנע אױגן, אַזױ װי איך האָב אַרױסגעטריבן אַלע דײַנע
ברידער, דער גאַנצער זאָמען פֿון אפֿרים.
/7:16 דרום בעט ניט פֿאַר דעם דאָזיקן פֿאָלק, און הײב ניט אױף געשרײ און ניט תּפֿילה
פֿאַר זיי, און טאָן ניט בעט פֿאַר מיר, פֿאַר איך וועל ניט הערן צו דיר.
/7:17 זעסטו ניט װאָס זײ טוען אין די שטעט פֿון יהודה און אין די גאַסן פֿון
ירושלים?
/7:18 די קינדער קלײַבן האָלץ, און די עלטערן צינדן פֿײַער, און די װײַבער
ני ט זײע ר טײג , צ ו מאכ ן קיכ ן פא ר דע ר מלכ ה פו ן הימל , או ן אויסגיסן
טרינקאָפּפֿער צו אַנדערע געטער, זיי זאָלן מיך דערצערענען.
/7:19 צי דערצערענען זײ מיך? זאָגט גאָט: זאָלן זײ ניט דערצערענען
זיך צו דער בלבול פון זייערע אייגענע פנימער?
/7:20 דרום האָט געזאָגט דער האַר גאָט אַזױ; זע, מײַן כּעס און מײַן גרימצאָרן װעלן
ווערן אויסגעגאסן אויף דעם דאָזיקן אָרט, אויף מענטשן, און אויף בהמה, און אויף דעם
ביימער פון פעלד, און אויף די פרוכט פון דער ערד; און עס וועט ברענען,
אוּן עֶר וֶועט נִיט גֶעוֶוען.
/7:21 אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל; שטעלן דיין בערנט
קרבנות צו אײַערע שלאַכטאָפּפֿער, און עסן פֿלײש.
/7:22 װאָרום איך האָב ניט גערעדט צו אײַערע עלטערן, און האָב זײ ניט באַפֿױלן אין דעם טאָג װאָס איך האָב
האָט זײ אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם, װעגן בראַנדאָפּפֿער אָדער
קרבנות:
/7:23 אָבער די דאָזיקע זאַך האָב איך זײ באַפֿױלן, אַזױ צו זאָגן: צוהערן צו מײַן קָול, און איך װעל זײַן
אײַער גאָט, און איר זאָלט זײַן מײַן פֿאָלק, און גײט איר אין אַלע װעגן װאָס איך
האָבן דיר באַפֿױלן, כּדי עס זאָל דיר גוט זײַן.
/7:24 אָבער זײ האָבן ניט צוגעהערט, און ניט נײַג זײער אױער, נאָר זײ זײַנען געגאַנגען אין דעם
עצות און אין דער פאַנטאַזיע פון זייער בייז האַרץ, און געגאנגען צוריק,
און נישט פאָרויס.
/7:25 פֿון דעם טאָג װאָס אײַערע עלטערן זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון לאַנד מִצרַיִם
הײַנט האָב איך אַפֿילו געשיקט צו אײַך אַלע מײַנע קנעכט די נבֿיאים, טאָג־טעגלעך
שטיי אויף פרי און שיקט זיי:
/7:26 אָבער זײ האָבן ניט צוגעהערט צו מיר, און זײ האָבן ניט נײַערט זײער אױער, נאָר זײ האָבן פֿאַרגליװערט.
זײ האָבן געטאָן ערגער פֿון זײערע עלטערן.
/7:27 דרום זאָלסטו רעדן צו זײ אַלע די דאָזיקע װערטער; אָבער זיי וועלן נישט
צוהערט צו דיר: אױך זאָלסטו רופֿן צו זײ; אָבער זיי וועלן נישט
ענטפער דיר.
/7:28 אָבער זאָלסט זאָגן צו זײ: דאָס איז אַ פֿאָלק װאָס הערט ניט צו דעם
קָול פֿון יהוה זײער גאָט, און ער נעמט ניט קײן תיקון: דער אמת איז
אומגעקומען, און איז פֿאַרשניטן געװאָרן פֿון זײער מױל.
/7:29 שנײַד אָפּ דײַן האָר, ירושלים, און וואַרפֿט זיי אַוועק, און נעם אַרײַן
קלאָג אויף הויך ערטער; װאָרום גאָט האָט פֿאַראַכט און פֿאַרלאָזן דעם
דור פון זיין גרימצארן.
/7:30 װאָרום די קינדער פֿון יהודה האָבן געטאָן װאָס איז שלעכט אין מײַנע אױגן, זאָגט גאָט.
זײ האָבן אַרײַנגעשטעלט זײערע אומװערדיקײטן אין דעם הױז װאָס מײַן רופֿט איז
נאָמען, צו באַשמוצן עס.
/7:31 און זײ האָבן געבױט די בָמות פֿון תוֹפֿת װאָס אין טאָל
דער זון פֿון חנוֹם, צו פֿאַרברענען זײערע זין און זײערע טעכטער אין פֿײַער;
װאָס איך האָב זײ ניט באַפֿױלן, און עס איז ניט געקומען אין מײַן האַרצן.
/7:32 דרום זע, די טעג קומען, זאָגט גאָט, און עס װעט מער ניט זײַן
גערופֿן ווערן טוֹפֿת, און ניט דער טאָל פֿון דעם זון פֿון חנוֹם, נאָר דער טאָל פֿון
שעכטן, װאָרום זײ װעלן באַגראָבן אין תּפֿת, ביז קײן אָרט װעט ניט זײַן.
/7:33 און די לײַב פֿון דעם דאָזיקן פֿאָלק זאָלן זײַן צו שפּײַז פֿאַר די פֿױגלען פֿון דעם פֿאָלק
הימל, און פֿאַר די חיות פון דער ערד; און קײנער װעט זײ ניט אַװעקלײבן.
/7:34 און איך װעל מאַכן אױפֿהערן פֿון די שטעט פֿון יהודה, און פֿון די
גאסן פון ירושלים, דער קָול פון פרייד, און דער קָול פון פרייד, די
קוֹל פוּן דעם חתן, און דאָס קָול פֿון דער כּלה: וואָרעם דאָס לאַנד וועט
זייט וויסט.
