ירמיהו
/5:1 לױפֿט אַרײַן אין די גאַסן פֿון ירושלים, און זעט אַצונד
וויסן, און זוכן אין איר ברייט, אויב איר קענען געפֿינען אַ מענטש, אויב
פֿאַראַן ווער עס יז וואָס טוט אַ משפּט, וואָס זוכט דעם אמת; און איך וועל
מוחל זיין.
/5:2 און כאָטש זײ זאָגן: גאָט לעבט; פֿאַרװאָס שװערן זײ פֿאַלש.
/5:3 גאָט, זײַנען ניט דײַנע אױגן אױף דעם אמת? האָסט זיי געשלאָגן, אָבער
זיי האָבן ניט טרויעריק; האָסט זיי פֿאַרלענדט, אָבער זיי האָבן נישט געוואָלט
באַקומען תיקון: זיי האָבן געמאכט זייער פנימער האַרדער ווי אַ שטיין; זיי
האב ן זי ך אפגעזאגט .
/5:4 דרום האָב איך געזאָגט: פֿאַרװאָס זײַנען די דאָזיקע אָרעמע; זיי זענען נאריש, ווייל זיי ווייסן
ניט דער װעג פֿון יהוה, און ניט דער משפּט פֿון זײער גאָט.
/5:5 איך װעל מיך ברענגען צו די גרױסע, און װעל רעדן צו זײ; פֿאַר זיי
האָבן געקענט דעם וועג פֿון יהוה, און דעם משפּט פֿון זייער גאָט, אָבער די דאָזיקע
האב ן אינגאנצן צעבראכן דעם יאָך , און צעבראָכן די בונדן .
/5:6 דרום װעט זײ טײטן אַ לײב פֿון װאַלד, און אַ װאָלף פֿון דעם
אװנטן װעלן זײ רױבן, א לעמפּערט װעט היטן זײערע שטעט;
איטלעכער װאָס גײט פֿון דאָרטן אַרױס, זאָל צעריסן װערן, װײַל זײערע
פֿיל פֿאַרברעכן, און זײערע אָפּגעקערט װערן מער.
/5:7 װי זאָל איך דיר דערפֿאַר מוחל זײַן? דײַנע קינדער האָבן מיך פֿאַרלאָזן, און
געשװאָרן בײַ די װאָס זײַנען ניט קײן געטער;
דעמאל ט האב ן זי ך ניעף , או ן זי ך פארזאמל ט מי ט מיליטע ר אי ן דע ר שטאט
הײַזער פֿון זונות.
/5:8 זײ זײַנען געװען װי פֿערד פֿערד אין דער פֿרי;
חבר ס פרוי.
/5:9 זאָל איך ניט באַזוכן פֿאַר די דאָזיקע זאַכן? זאגט דער האר: און וועט ניט מיין
נפש נקמה אויף אזא פאלק ווי דאס?
/5:10 גײט אַרױף אױף אירע מױערן, און פֿאַרטיליקט; אָבער מאַכן ניט אַ גאַנץ סוף: נעמען אַוועק
אירע שלאכטן; װאָרום זײ זײַנען ניט פֿון גאָט.
/5:11 װאָרום דאָס הױז פֿון ישׂראל און דאָס הױז פֿון יהודה האָבן זײער געטאָן
בענדלעך קעגן מיר, זאָגט גאָט.
/5:12 זײ האָבן פֿאַרלײגט גאָט, און געזאָגט: ער איז ניט; און נישט שלעכטס
קום אויף אונדז; און מיר וועלן ניט זען שווערד און הונגער.
/5:13 און די נבֿיאים װעלן װערן װינט, און דאָס װאָרט איז ניט אין זײ: אַזױ
זאָל עס געטאָן װערן צו זײ.
/5:14 דרום האָט יהוה דער גאָט פֿון צבֿאות אַזױ געזאָגט: װײַל איר רעדט דאָס דאָזיקע װאָרט.
זע, איך װעל מאַכן מײַנע װערטער אין דײַן מױל פֿײַער, און דאָס דאָזיקע פֿאָלק פֿאַר האָלץ,
און עס װעט זײ פֿאַרצערן.
/5:15 זע, איך ברענג אױף אײַך אַ פֿאָלק פֿון דער װײַטן, הױז פֿון ישׂראל, זאָגט
יהוה: עס איז אַ גוואַלדיק פאָלק, דאָס איז אַן אַלט פאָלק, אַ פאָלק וועמענס
דו קענסט ניט, און דו פארשטייסט ניט וואָס זיי זאָגן.
/5:16 װי אַן אָפֿענער קבר איז זײער פֿײַער, אַלע גבורים זײַנען זײ.
/5:17 און זײ װעלן אױפֿעסן דײַן שניט, און דײַן ברױט װאָס דײַנע זין און דײַנע זין
דײַנע טעכטער זאָלן עסן; דײַנע שאָף און דײַנע רינדער װעלן זײ אױפֿעסן.
זיי וועלן עסן דיין ווייַנשטאָק און דיין פייַג ביימער: זיי וועלן אָרעם דיין
געמאַכטע שטעט, װאָס דו האָסט זיך פֿאַרזיכערט מיט דער שװערד.
/5:18 אָבער אין יענע טעג, זאָגט גאָט, װעל איך ניט מאַכן אַ גאַנצן סוף
מיט דיר.
/5:19 און עס װעט זײַן, אַז איר װעט זאָגן: פֿאַר װאָס טוט גאָט?
אונדזער גאָט אַלע די זאכן צו אונדז? דענצמאָל זאָלסטו זײ ענטפֿערן, אַזױ װי
איר האָט מיך פֿאַרלאָזן, און פֿרעמדע געטער געדינט אין אײַער לאַנד, אַזױ זאָלט איר
דינען פרעמדע אין אַ לאַנד וואָס איז ניט דייַן.
/5:20 זאָג דאָס אין הױז פֿון יעקבֿ, און גײט עס אױס אין יהודה, אַזױ צו זאָגן:
/5:21 הערט אַצונד דאָס, איר נאַרישע פֿאָלק, און אָן פֿאַרשטאַנד; וואָס האָבן
אויגן, און זען ניט; וואָס האָבן אויערן, און הערן ניט:
/5:22 האָט איר ניט מורא פֿאַר מיר? זאָגט גאָט: װעט איר ניט ציטערן פֿאַר מײַן פּנים,
וואָס האָבן געשטעלט דעם זאַמד פֿאַר די געבונדן פון דעם ים דורך אַ שטענדיק
גזיר, אַז עס קען נישט פאָרן, און כאָטש די כוואליעס פון זיי וואָרף
זיך, אָבער קענען זיי ניט געווינען; כאָטש זיי ברום, אָבער זיי קענען ניט
פאָרן איבער עס?
/5:23 אָבער דאָס דאָזיקע פֿאָלק האָט אַ װידערשפּעניקע און אַ װידערשפּעניקע האַרץ; זיי זענען
אויפגעשטאנען און ניטאָ.
/5:24 און זײ זאָגן ניט אין זײער האַרצן: לאָמיר אַצונד מוֹרא האָבן פֿאַר יהוה אונדזער גאָט, דאָס
גיט רעגן, סײַ דעם ערשטן און סײַ דעם לעצטן, אין זײַן צײַט;
צו אונדז די באַשטימטע וואָכן פון שניט.
/5:25 אײַערע זינד האָבן דאָס אָפּגעקערט, און אײַערע זינד
פארהאלטן גוטס פון דיר.
/5:26 װאָרום צװישן מײַן פֿאָלק געפֿינען זיך שלעכטע מענטשן;
שטעל ט שנפערס ; זיי שטעלן אַ טראַפּ, זיי כאַפּן מענטשן.
/5:27 אַזױ װי אַ שטײַג איז פֿול מיט פֿױגלען, אַזױ זײַנען זײערע הײַזער פֿול מיט אָפּנאַר;
דרום זײַנען זײ געװאָרן גרױס און רײַך געװאָרן.
/5:28 פֿעט זײַנען זײ, זײ שײַנען, יאָ, זײ גײען איבער די מעשׂים פֿון דעם
רשָעים: זיי משפּטן נישט די גורם, די משפט פון דעם יתום, אָבער זיי
וווילטאָג; און די רעכט פֿון די אָרעמע משפּטן זײ ניט.
/5:29 זאָל איך ניט באַזוכן פֿאַר די דאָזיקע זאַכן? זאָגט גאָט: זאָל ניט זײַן מײַן זעל
נוקם געווען אויף אזא פאלק ווי דאס?
/5:30 אַ װוּנדערלעכע און שרעקלעכע זאַך װערט געטאָן אין לאַנד;
/5:31 די נבֿיאים זאָגן נבֿיאות פֿאַלש, און די כֹּהנים פירן הערשן מיט זײערע מיטלען;
און מײַן פֿאָלק האָט ליב אַזױ צו האָבן, און װאָס װעט איר טאָן צום סוף
דערפון?
