ירמיהו
/1:1 די װערטער פֿון יִרמיָהון דעם זון פֿון חִלקִיָהון, פֿון די כֹּהנים װאָס זײַנען געװען אין
ענתות אין ארץ בנימין:
/1:2 צו װאָס דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען אין די טעג פֿון יאשיהו דעם זון פֿון עמון
דער מלך פֿון יהודה אין דרײַצנטן יאָר פֿון זײַן מלוכה.
/1:3 און עס איז געװען אין די טעג פֿון יהויקים דעם זון פֿון יאשיהו דעם מלך פֿון יהודה,
ביזן סוף פון עלפטן יאָר פון צדקיהו דעם זון פון יאשיהו דעם מלך פון
יהודה, צו דעם געפאַנגענער געפאַנגענער ירושלים אין פינפטן חודש.
/1:4 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/1:5 אײדער איך האָב דיך געשאַפֿן אין בױך, האָב איך דיך געקענט; און איידער דו ביסט געקומען
פֿון לײַב האָב איך דיך געהייליקט, און דיך געמאַכט אַ נביא
צו די פֿעלקער.
/1:6 האָב איך געזאָגט: אַה, גאָט דער האַר! זע, איך קען נישט רעדן, ווארים איך בין א קינד.
/1:7 אָבער גאָט האָט צו מיר געזאָגט: זאָג ניט: איך בין אַ קינד, װאָרום דו װעסט גײן צו
אַלץ װאָס איך װעל דיר שיקן, און אַלץ װאָס איך באַפֿעל דיר זאָלסטו
רעדן.
/1:8 זאָלסט ניט מורא האָבן פֿאַר זײערע פּנימער, װאָרום איך בין מיט דיר דיך מציל צו זײַן, זאָגט
דער האר.
/1:9 און גאָט האָט אױסגעשטרעקט זײַן האַנט, און האָט אָנגערירט מײַן מױל. און גאָט
האָט צו מיר געזאָגט: זע, איך האָב אַרײַנגעלייגט מײַנע װערטער אין דײַן מױל.
/1:10 זע, איך האָב דיך הײַנט באַשטימט איבער די פֿעלקער און איבער די מלוכות
וואָרצל אויס, און צו ציען אַראָפּ, און צו צעשטערן, און צו וואַרפן אַראָפּ, צו בויען,
און צו פלאנצן.
/1:11 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן: ירמיהו, װאָס זעט.
דו? און איך האָב געזאָגט: איך זע אַ רוט פֿון אַ מאַנדלבוים.
/1:12 האָט גאָט צו מיר געזאָגט: דו האָסט גוט געזען, װאָרום איך װעל צואײַלן מײַן
וואָרט צו דורכפירן עס.
/1:13 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר דאָס צװײטע מאָל, אַזױ צו זאָגן: װאָס?
זעסטו? און איך האָב געזאָגט: איך זע אַ זידנדיקן טאָפּ; און זײַן פּנים איז
צו צפון.
/1:14 האָט גאָט צו מיר געזאָגט: פֿון צפֿון װעט אױסרײַסן אַ בײז
אױף אַלע באַװױנער פֿון לאַנד.
/1:15 װאָרום זע, איך װעל רופֿן אַלע משפּחות פֿון די קיניגרײַכן פֿון צפֿון;
זאָגט גאָט; און זײ װעלן קומען, און זײ װעלן שטעלן איטלעכער זײַן
טראָן ביי די אַרייַנגאַנג פון די טויערן פון ירושלים, און קעגן אַלע די
אירע מױערן רונד ארום, און קעגן אלע שטעט פון יהודה.
/1:16 און איך װעל זאָגן מײַנע געזעצן אױף זײ, אָנרירן אַלע זײערע
שלעכטס, װאָס האָבן מיך פֿאַרלאָזן, און װײַרױכערט פֿאַר אַנדערע
געטער , און האבן זיך געבוקט פאר די מעשים פון זייערע אייגענע הענט.
/1:17 דרום האָסט אָנגעגורט דײַנע לענדן, און שטײ אױף, און רעד צו זײ אַלע
אַז איך באַפעל דיר: זאָלסט ניט דערשראָקן פון זייערע פנימער, כדי איך זאָל נישט צעמישן
דיר פאר זיי.
/1:18 װאָרום זע, איך האָב דיך הײַנט געמאַכט פֿאַר אַ באַפֿעסטיקטע שטאָט, און אַן אײַזן
זײַל, און קופּערנע װענט אַקעגן דעם גאַנצן לאַנד, קעגן די מלכים פֿון
יהודה, קעגן אירע פֿירשטן, קעגן אירע כּהנים, און
קעגן דעם פֿאָלק פֿון לאַנד.
/1:19 און זײ װעלן מלחמה האַלטן אױף דיר; אָבּער זיי זאָלן נישט גבור
דיר; װאָרום איך בין מיט דיר, זאָגט גאָט, דיך מציל צו זײַן.
