דזשודית
/14:1 האָט יהודית צו זײ געזאָגט: הערט מיר אַצונד, מײַנע ברידער, און נעם דאָס
קאָפּ, און הענגען עס אויף דעם העכסטן אָרט פון דיין ווענט.
/14:2 און אַזױ װי דער פֿרימאָרגן װעט זיך באַװײַזן, און די זון װעט אַרױסגײן
אויף דער ערד, נעם איטלעכער זײַן געװער, און גײט אַרױס איטלעכער
אַ העלדיש מאַן אַרױס פֿון שטאָט, און זאָלט אײַך שטעלן אַ הױפּטמאַן איבער זײ, אַזױ װי װאָרום
איר װאָלט אַראָפּגענידערט אין פֿעלד צו דער װעכטער פֿון אשור; אָבער
גיי נישט אראפ.
/14:3 און זײ זאָלן נעמען זײער װאַנט, און זאָלן גײן אין זײער לאַגער
הײב אױף די פֿירשטן פֿון חיל פֿון אשור, און זאָלן לױפֿן צום געצעלט פֿון
האָלאָפערס, אָבער וועט ניט געפֿינען אים: דעמאָלט מורא וועט פאַלן אויף זיי, און
זײ װעלן אַנטלאָפֿן פֿאַר דײַן פּנים.
/14:4 און איר און אַלע װאָס באַװױנט דעם ברעג פֿון ישׂראל, זאָלט זײ נאָכיאָגן
אומקערן זיי ווי זיי גיין.
/14:5 אָבער אײדער איר טוט די דאָזיקע זאַכן, רופֿט מיך אָן אַכיור דער עמוני, כּדי ער זאָל
זען און דערקענען דעם וואָס האָט פֿאַראַכט דאָס הױז פֿון ישׂראל, און װאָס האָט אים געשיקט צו אים
אונדז ווי צו זיין טויט.
/14:6 און זײ האָבן גערופֿן אַחיאָר פֿון הױז פֿון אָוזיָהן; און ווען ער איז געקומען,
און געזען דעם קאָפּ פון האָלאָפערנס אין אַ מענטש \'ס האַנט אין דער פאַרזאַמלונג פון די
מענטשן, ער איז אַראָפּגעפאַלן אויף זיין פּנים, און זיין גייסט איז געפאלן.
/14:7 אָבער אַז זײ האָבן אים צוריקגעכאַפּט, איז ער געפֿאַלן צו די פֿיס פֿון יהודית, און
האָט איר מורא געהאַט, און געזאָגט: געבענטשט ביסטו אין אַלע סוכות
יהוּדה, און אין אַלע פֿעלקער, װאָס הערן דײַן נאָמען, װעלן זיך דערשטוינט װערן.
/14:8 און אַצונד זאָג מיר אַלץ װאָס דו האָסט געטאָן אין די דאָזיקע טעג.
און יהודה האָט אים דערצײלט צװישן פֿאָלק אַלץ װאָס זי
האָט געטאָן, פֿון דעם טאָג װאָס זי איז אַרױסגעגאַנגען ביז יענע שעה, װאָס זי האָט גערעדט
צו זיי.
/14:9 און אַז זי האָט אױפֿגעהערט צו רעדן, האָט דאָס פֿאָלק געשריגן מיט אַ הױך
קָול, און האָט געמאַכט אַ פריידיקן גערודער אין זייער שטאָט.
/14:10 און װי אַכיור האָט געזען אַלץ װאָס דער גאָט פֿון ישׂראל האָט געטאָן, האָט ער
האָט שטאַרק געגלויבט אין גאָט, און האָט געמל דאָס פלייש פון זיין פאָרהױט
איז געװען צוגעבונדן צום הױז פֿון ישׂראל ביז הײַנטיקן טאָג.
/14:11 און װי דער פֿרי איז אױפֿגעשטאַנען, האָט מען אױפֿגעהאָנגען דעם קאָפּ פֿון האָלאָפערן
אױף דער װאַנט, און איטלעכער האָט גענומען זײַנע געװער, און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען
פֿאַרבינדט זיך צו די מינדער פֿון באַרג.
/14:12 און װי די אשור האָט זײ דערזען, האָבן זײ געשיקט צו זײערע פֿירשטן װאָס זײַנען געקומען
צו זײערע פֿירשטן און צו זײערע פֿירשטן, און צו איטלעכער פֿון זײערע פֿירשטן.
/14:13 און זײ זײַנען געקומען צום געצעלט פֿון האָלאָפֿרנס, און האָבן געזאָגט צו דעם װאָס האָט די באַפֿױלן
אַלע זײַנע זאַכן, װעק אַצונד אונדזער האַר, װאָרום די קנעכט האָבן זיך געמאַכט
ירד קעגן אונדז אין מלחמה, כּדי זיי זאָלן פֿאַרטיליקט ווערן.
/14:14 און איז געגאַנגען קײן בגואַס, און האָט געקלאַפּט אין דער אײַנגאַנג פֿון געצעלט; װאָרום ער האָט געטראַכט
אז ער איז געשלאפן מיט יודית.
/14:15 אָבער װײַל קײנער האָט ניט געענטפֿערט, האָט ער עס געעפֿנט, און איז אַרײַן אין בעטקאַמער.
און ער האָט אים געפֿונען אַ טױט אַף דער ערד, און זײַן קאָפּ איז פֿון אים אָפּגעטאָן געװאָרן.
/14:16 דרום האָט ער געשריגן מיט אַ הױכן קָול, מיט געװײן און מיט זיפֿצן, און אַ
גוואַלדיק געשריי, און צעריסן זיינע קליידער.
/14:17 נאָכדעם װי ער איז אַרײַן אין געצעלט װוּ יהודית האָט געלײגט, און װען ער האָט זי געפֿונען
ניט, ער איז אַרויסגעשפּרונגען צו די מענטשן, און געשריגן:
/14:18 די דאָזיקע קנעכט האָבן געטאָן בענד; איין פרוי פון די עברים האט
האָט געבראַכט שאַנד איבער דעם הױז פֿון מלך נבוכאָדוֹנוֹסוֹר, װאָרום זע,
האָלאָפערנס ליגט אויף דער ערד אָן אַ קאָפּ.
/14:19 און די פֿירשטן פֿון דעם חיל פֿון אשור האָבן געהערט די דאָזיקע װערטער, און זײ האָבן צעבראָכן
זײערע מאנטלען און זײערע מחשבות זײנען געװען װאונדערלעך דערשראקן, און עס איז געװען א
געשריי און זייער גרויס גערויש איבערן לאגער.
