דזשודית
/11:1 האָט האָלפֿרנס צו איר געזאָגט: פֿרוי, טרייסט זיך גוט, זאָלסט ניט מורא האָבן אין
דײַן האַרצן, װאָרום איך האָב קײנמאָל ניט שאַטן קײנעם, װאָס האָט געװאָלט דינען
נבוכאָדאָנאָסאָר, דער מלך פֿון דער גאַנצער ערד.
/11:2 און אַצונד, אױב דײַן פֿאָלק װאָס זיצט אין די בערג, װאָלט ניט געשטעלט
ליכט דורך מיר, איך וואָלט ניט האָבן אויפגעהויבן מיין שפּיז קעגן זיי, אָבער זיי
האב ן זי ך געטא ן ד י זאכן .
/11:3 אָבער אַצונד זאָג מיר, פֿאַר װאָס ביסטו אַנטלאָפֿן פֿון זײ, און ביסט געקומען צו אונדז?
װאָרום דו ביסט געקומען פֿאַר אַ שוץ; זייט גוט טרייסט, דו וועסט לעבן
די נאַכט, און נאָך:
/11:4 װאָרום קײנער װעט דיך ניט שאַטן, נאָר בעט דיך גוט אַזױ װי זײ טוען די קנעכט.
פֿון דעם מלך נבוכאָדוֹנוֹסָר, מײַן האַר.
/11:5 האָט יהודית צו אים געזאָגט: נעם די װערטער פֿון דײַן קנעכט, און לײד.
דײַן דינסט צו רעדן פֿאַר דײַן פּנים, און איך װעל ניט זאָגן מײַן ליגן
האר די נאַכט.
/11:6 און אױב דו װעסט נאָכקומען די װערטער פֿון דײַן דינסט, װעט גאָט ברענגען די
זאַך בישליימעס צו פאָרן דורך דיר; און מײַן האַר װעט ניט פֿאַרלאָזן פֿון זײַנע
צוועקן.
/11:7 אַזױ װי נבוכאָדאָנאָסאָר דער מלך פֿון דער גאַנצער ערד לעבט, און אַזױ װי זײַן מאַכט לעבט,
ווער האָט דיך געשיקט צו שטיצן אַלע לעבעדיקע זאַכן: ניט נאָר
מענטשן וועלן אים דינען דורך דיר, אָבער אויך די בהמות פון דעם פעלד, און די
פֿי און די פֿױגלען פֿון הימל װעלן לעבן פֿון דײַן מאַכט אונטער
נָבוכוֹדוֹנוֹסָר און זײַן גאַנצן הױז.
/11:8 װאָרום מיר האָבן געהערט פֿון דײַן חכמה און דײַן פּאַלאַץ, און עס װערט דערצײלט
די גאַנצע ערד, אַז דו ביסט בלויז אויסגעצייכנט אין דער גאַנצער מלוכה, און
גוואַלדיק אין וויסן, און וואונדער פון מלחמה.
/11:9 און װעגן דער זאַך װאָס אַכיאָר האָט גערעדט אין דײַן רױט, מיר
האָבן געהערט זיינע ווערטער; װאָרום די מענער פֿון בתוליה האָבן אים געהאָלפֿן, און ער האָט דערצײלט
צו זיי אַלץ וואָס ער האָט צו דיר גערעדט.
/11:10 דרום, האַר און גענעראל, זאָלסט ניט אָנערקענען זײַן װאָרט; אָבער לייגן עס אַרויף אין
דײַן האַרץ, װאָרום עס איז אמת, װאָרום אונדזער פֿאָלק װעט ניט באַשטראָפֿט װערן,
און קײן שװערד קען ניט זײן קעגן זײ, סײַדן זײ זינדיקן קעגן זײערע
גאָט.
/11:11 און אַצונד, כּדי מײַן האַר זאָל ניט פֿאַרשלאָגן װערן און ניט פֿאַרטיליקט װערן פֿון זײַן פֿאַרזאַמלונג
דער טױט איז אַצונד געפֿאַלן אױף זײ, און זײער זינד האָט זײ איבערגעטראָגן,
מיט וואָס זיי וועלן דערצערענען זייער גאָט ווען זיי וועלן טאָן
וואָס איז ניט פּאַסיק צו טאָן:
/11:12 װאָרום זײער שפּײַז פֿאַרלאָזן זײ, און זײער גאַנצן װאַסער איז דל, און זײ
האב ן זי ך באשלאס ן צולײג ן ד י הענ ט אוי ף זײער ע בהמות , או ן האב ן זי ך געטראפ ן צ ו פארברעכן
אַלע די זאכן וואָס גאָט האט פאַרבאָטן זיי צו עסן דורך זיינע געזעצן.
/11:13 און זײ האָבן באַשלאָסן צו פֿאַרברענגען די ערשטע פֿרוכטן פֿון צענטן װײַן און
אײל װאָס זײ האָבן געהייליקט, און געהיט פֿאַר די כּהנים װאָס דינען
אין ירושלים פֿאַר דעם פּנים פון אונדזער גאָט; די וואָס עס איז ניט
געזעצלעך פֿאַר יעדער פון די מענטשן אַזוי פיל ווי צו פאַרבינדן מיט זייער הענט.
/11:14 װאָרום עטלעכע האָבן זײ געשיקט קײן ירושלים, װײַל אױך די װאָס װױנען דאָרטן
האב ן אזו י געטא ן , ז ײ צוברענגע ן א דערלויבונ ג פו ן סענאט .
/11:15 און אַז זײ װעלן זײ ברענגען אַ װאָרט, װעלן זײ דאָס גלײַך טאָן, און זײ
וועט דיר געגעבן ווערן צו חרוב ווערן אין דעם זעלבן טאג.
/11:16 דרום בין איך דײַן דינסט, װיסנדיק דאָס אַלץ, אַנטלאָפֿן פֿון זײערע
בייַזייַן; און גאָט האָט מיך געשיקט צו אַרבעטן מיט דיר, װאָס אַלע
דער ערד װעט זיך דערשטוינט װערן, און איטלעכער װאָס װעט זי הערן.
/11:17 װאָרום דײַן קנעכט איז רעליגיעז, און דינט דעם גאָט פֿון הימל טאָג און
נאַכט: אַצונד, מײַן האַר, איך װעל בלײַבן מיט דיר און מיט דײַן קנעכט
איך װעל אַרױסגײן בײַ נאַכט אין טאָל, און איך װעל מתפלל זײַן צו גאָט, און ער
וועט זאָגן מיר ווען זיי האָבן באגאנגען זייער זינד:
/11:18 און איך װעל קומען און דיר װײַזן, און װעסט אַרױסגײן מיט אַלע
דײַן חיל, און פֿון די װאָס װעט דיך אַנטקעגן װעט ניט זײַן.
/11:19 און איך װעל דיך פֿירן אין מיטן יהודה, ביז דו װעסט פֿאָרן קומען
ירושלים; און איך וועל שטעלן דיין טראָן אין איר מיט; און דו
זאָלסט זײ פֿאַרטריבן װי שאָף װאָס האָבן ניט קײן פּאַסטעך, און אַ הונט זאָל ניט אַזױ
װי אַזױ עפֿנט זײַן מױל אױף דיר, װאָרום דאָס איז מיר געזאָגט געװאָרן
צו מיין פאָרוויסן, און זיי זענען געווען דערציילט מיר, און איך בין געשיקט צו
זאג דיר.
/11:20 האָבן אירע װערטער געפֿעלן האָלאָפֿרנס און אַלע זײַנע קנעכט; און זיי
האָט זיך געחידושט פֿון איר חכמה, און געזאָגט:
/11:21 פֿון אײן עק ערד ביזן אַנדערן איז ניט פֿאַראַן אַזאַ פֿרױ, בײדע
פֿאַר שיינקייט פון פּנים, און חכמה פון ווערטער.
/11:22 אַזױ האָט האָלפֿרנס געזאָגט צו איר. גאָט האָט גוט געטאָן דיר צו שיקן
פֿאַר דעם פֿאָלק, כּדי די שטאַרקייט זאָל זײַן אין אונדזערע הענט און פֿאַרניכטונג
אויף די וואס אכטונג געבן אויף מיין האר.
/11:23 און אַצונד ביסטו שײן אין דײַן פּנים, און װיציק אין דײַן
װערטער: פֿאַרװאָס, אַז דו װעסט טאָן אַזױ װי דו האָסט גערעדט, װעט דײַן גאָט זײַן מײַן גאָט,
און װעסט זיצן אין דעם הױז פֿון מלך נבוכוֹדוֹנוֹסוֹר, און װעסט זײַן
באקאנט איבער דער גאנצער ערד.
