דזשודית
/10:1 און נאָך דעם האָט זי אױפֿגעהערט צו שרײַען צו דעם גאָט פֿון ישׂראל, און שלעכט
געמאכט אַ סוף פון אַלע די ווערטער.
/10:2 זי איז אױפֿגעשטאַנען װוּ זי איז אַראָפּגעפֿאַלן, און האָט גערופֿן איר דינסט, און איז אַראָפּגעגאַנגען
אין דעם הױז אין װאָס זי איז געזעסן אין די שבתדיקע טעג, און אין איר
יום טוּב טעג,
/10:3 און האָט אָפּגעטאָן דעם זאַק װאָס זי האָט אָנגעטאָן, און אױסגעטאָן די קלײדער
פון איר אלמנה, און האט געוואשן איר גוף מיט וואַסער, און געזאַלבט
זי ך מי ט טײער ע זאלב , או ן הא ט געפײג ט ד י האר ן פו ן איר ע קאפ , או ן
אָנטאָן אַ רייַף דערויף, און אָנטאָן אירע מלבושים פון פרייד, מיט וואָס
זי איז געװען אנגעטאן אין דעם לעבן פון איר מאן מנשה.
/10:4 און זי האָט גענומען שיך אױף אירע פֿיס, און האָט אַרומגעטאָן אירע בענדלעך;
אירע קייטן, און אירע רינגען, און אירע אויערן, און אַלע אירע צירונג, און
זי האט זיך מיט העלדישקייט אנגעטאן צו פארציען די אויגן פון אלע מענטשן וואס זאלן זען
זי.
/10:5 און זי האָט געגעבן איר דינסט אַ פֿלאַש װײַן, און אַן אײל, און האָט אָנגעפֿילט
אַ זעקל מיט געפּרעגלט פּאַפּשוי, און שטיקער פֿײַגן, און מיט פֿײַן ברױט; אַזוי זי
האָט דאָס אַלץ צונױפֿגעלײגט, און אַרױפֿגעלײגט אױף איר.
/10:6 און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען צום טױער פֿון דער שטאָט פֿון בתוליה, און האָבן געפֿונען
שטייענדיק דאָרט אָזיאַס און די אלטע פון דער שטאָט, טשאַבריס און טשאַרמיס.
/10:7 און אַז זײ האָבן זי געזען, האָט זיך פֿאַרענדערט איר פּנים, און איר קלײד
איז פארענדערט געווארן, האבן זיי זייער שטארק געוואונדערט אויף איר שיינקייט, און געזאגט צו
זי.
/10:8 דער גאָט דער גאָט פֿון אונדזערע עלטערן גיט דיך אַ חן, און מאַכט דײַן
אונטערנעמונגען צו דער כבוד פון די קינדער פון ישראל, און צו די
דערהויבן פון ירושלים. דעמאל ט האב ן ז ײ געבוקט .
/10:9 און זי האָט צו זײ געזאָגט: באַפעל צו עפֿענען די טױערן פֿון דער שטאָט
מיר, כּדי איך זאָל אַרױסגײן צו טאָן דאָס װאָס איר האָט גערעדט
מיט מיר. און זײ האָבן באַפֿױלן די יונגען צו עפֿענען איר אַזױ װי זי
גערעדט.
/10:10 און אַז זײ האָבן אַזױ געטאָן, איז יהודית אַרױסגעגאַנגען, זי און איר דינסט מיט איר;
און די מענער פֿון דער שטאָט האָבן געקוקט נאָך איר, ביז זי איז אַראָפּגעגאַנגען פֿון דער שטאָט
באַרג, און ביז זי איז דורכגעגאנגען דעם טאָל, און קען איר ניט מער זען.
/10:11 אַזױ זײַנען זײ אַרױסגעגאַנגען גלײַך אין טאָל, און די ערשטע װאָך פֿון דער
אשורער האבן זי באגעגנט,
/10:12 און האָט זי גענומען, און האָט זי געפרעגט: פֿון װאָסער פֿאָלק ביסטו? און פֿון וואַנען קומט
דו? און װוּהין גײסטו? האָט זי געזאָגט: איך בין אַ פֿרױ פֿון די עבֿרים,
און איך בין אנטלאפן פון זיי, ווארים זיי וועלן דיר געגעבן ווערן צו פארלענדט ווערן.
/10:13 און איך קום פֿאַר האָלאָפֿרנס דעם הױפּטמאַן פֿון דײַן חיל, צו
דערקלערן ווערטער פון אמת; און איך װעל אים װײַזן אַ װעג װאָס ער װעט גײן אױף אים,
און געווינען אַלע די בערגל לאַנד, אָן פאַרלירן דעם גוף אָדער לעבן פון קיין איינער
פון זיינע מענער.
/10:14 און װי די מענער האָבן געהערט אירע װערטער, און האָבן געזען איר פּנים, האָבן זײ
האָט זיך שטאַרק געוואונדערט אויף איר שיינקייט, און האָט צו איר געזאָגט:
/10:15 האָסט מציל געװען דײַן לעבן, אין װאָס דו האָסט געאײַלט אַראָפּצוגײן צום
אַצונד קום צו זײַן געצעלט, און עטלעכע פֿון אונדז
זאָלן דיך פירן ביז זײ האָבן דיך איבערגעגעבן אין זײַנע הענט.
/10:16 און אַז דו שטײסט פֿאַר אים, זאָלסטו ניט מוֹרא האָבן אין דײַן האַרצן, נאָר
ווייַז צו אים לויט דיין וואָרט; און ער װעט דיך גוט בעטן.
/10:17 און זײ האָבן אױסדערװײלט פֿון זײ הונדערט מענער צו באַגלײטן איר און איר
דינסט; און זײ האָבן זי געבראַכט צום געצעלט פֿון האָלאָפֿרנס.
/10:18 און עס איז געװען אַ אײַנגאַנג אין גאַנצן לאַגער, װאָרום איר קומען איז געװען
הא ט זי ך גערוימ ט צװיש ן ד י געצעלטן , או ן ז ײ זײנע ן ארו ם אי ר געקומע ן װ י ז י אי ז געשטאנע ן דרויסנדיק
דאָס געצעלט פֿון האָלאָפֿרנס, ביז מע האָט אים דערצײלט פֿון איר.
/10:19 און זײ האָבן זיך געחידושט איבער איר שײנקײט, און האָבן באַװוּנדערט די קינדער פֿון ישׂראל
פֿון װעגן איר, און איטלעכער האָט געזאָגט צו זײַן חבֿר: װער װאָלט פֿאַראַכט
דאָס דאָזיקע פֿאָלק, װאָס האָט צװישן זײ אַזעלכע װײַבער? זיכער איז דאָס נישט גוט
איינער פֿון זיי זאָל בלײַבן, וועלכער איז אַנטשלאָסן געוואָרן, קען פאַרפירן די גאַנצע ערד.
/10:20 און די װאָס זײַנען געלעגן נעבן האָלאָפֿרנס, זײַנען אַרױסגעגאַנגען, מיט אַלע זײַנע קנעכט און
מע האָט זי אַרײַנגעבראַכט אין געצעלט.
/10:21 און האָלאָפֿרנס האָט זיך גערוט אױף זײַן בעט אונטער אַ חופּה, מיט װאָס איז געװען געװױבט
פּורפּל, און גאָלד, און שמאַראַגד, און טייַער שטיינער.
/10:22 האָבן זײ אים דערצײלט פֿון איר; און ער איז אַרױסגעגאַנגען פֿאַר זײַן געצעלט מיט זילבער
לאמפן גייען פאר אים.
/10:23 און אַז יהודית איז געקומען פֿאַר אים און זײַנע קנעכט, האָבן זײ זיך אַלע געחידושט
אין די שיינקייט פון איר פּנים; און זי איז אַראָפּגעפֿאַלן אויף איר פּנים, און
האָט זיך מורא געהאַט צו אים, און זײַנע קנעכט האָבן זי אױפֿגענומען.
