דזשודית
/8:1 און אין יענער צײַט האָט יהודית דערפֿון געהערט, װאָס איז געװען די טאָכטער פֿון מראַרי,
דער זון פֿון אָקס, דער זון פֿון יוסף, דער זון פֿון אוזל, דער זון פֿון אלקיה, דער
דער זון פֿון חנניה, דער זון פֿון גדעון, דער זון פֿון רפֿאים, דער זון פֿון
אציטהו דער זון פון עליאו, דער זון פון אליאב, דער זון פון נתנאל דער זון
פֿון שׂמָאל דעם זון פֿון סאַלאַסאַדאַל דעם זון פֿון ישׂראל.
/8:2 און מנשה איז געװען איר מאַן, פֿון איר שבֿט און משפּחה, װאָס איז געשטאָרבן אין דער
                                                       גערשטן שניט.
/8:3 װאָרום אַזױ װי ער איז געשטאַנען אױפֿזעענדיק די װאָס געבונדן שערן אין פֿעלד, די
היץ איז געקומען אױף זײַן קאָפּ, און ער איז געפֿאַלן אױף זײַן בעט, און איז געשטאָרבן אין שטאָט
ביתוליה: און מע האָט אים באַגראָבן מיט זײַנע עלטערן אין פֿעלד צווישן
                                      דותים און בַּלְאָמוֹ.
/8:4 און יהודית איז געװען אַן אַלמנה אין איר הױז דרײַ יאָר און פֿיר חדשים.
/8:5 און זי האָט פֿאַר איר געמאַכט אַ געצעלט אױפֿן שפּיץ פֿון איר הױז, און האָט אָנגעטאָן זאַק
    אױף אירע לענדן, און היט איר אַלמנהס קלײד.
/8:6 און זי האָט געפֿאַסט אַלע טעג פֿון איר אַלמנה, אַחוץ די ערבֿים פֿון דער אַלמנה
                                                                           ש
לעוואָנען און די יום טוּב און יום טוּב טעג פון דעם הויז פון ישראל.
/8:7 אױך זי איז געװען מיט אַ שײן פּנים, און זײער שײן צו זען;
איר מאַן מנשה האָט איר איבערגעלאָזט גאָלד, און זילבער, און קנעכט און קנעכט
דינסטן, און בהמות, און לענדער; און זי איז געבליבן אױף זײ.
/8:8 און עס איז ניט געװען קײנער װאָס האָט איר געזאָגט אַ שלעכט װאָרט; װאָרום זי האָט זײער מורא געהאַט פֿאַר גאָט.
/8:9 און אַז זי האָט געהערט די שלעכטע װערטער פֿון פֿאָלק אױף דעם גענעראל,
אַז זײ זײַנען פֿאַרשװעכט פֿון פֿעלן אין װאַסער; װאָרום יודית האָט געהערט אַלע װערטער
אַז אָוזיאַס האָט צו זיי גערעדט, און אַז ער האָט געשוואוירן צו באַפרייַען די
                      שטאָט צו די אשור נאָך פינף טעג;
/8:10 האָט זי געשיקט איר װײַב װאָס האָט געהאַט די מאַכט פֿון אַלץ
אַז זי האָט געהאַט, צו רופן אָוזיאַס און חבריס און טשאַרמיס, די קדמונים פון די
                                                                  שטאָט.
/8:11 און זײ זײַנען געקומען צו איר, און זי האָט צו זײ געזאָגט: הערט מיר אַצונד, איר
גובערנאטארן פון די איינוואוינער פון בתולי: פון אײַערע ווערטער וואָס איר האָט
גערעדט פֿאַר די מענטשן הייַנט זענען נישט רעכט, רירנדיק דעם שבועה
װאָס איר האָט געמאַכט און געזאָגט צװישן גאָט און צװישן אײַך, און איר האָט צוגעזאָגט
גיט איבער די שטאָט צו אונדזערע פיינט, סײַדן אין די דאָזיקע טעג האָט גאָט זיך אומגעקערט
                                                      צו העלפן איר.
/8:12 און אַצונד, װער זײַט איר, װאָס האָט געפרואווט גאָט הײַנטיקן טאָג, און שטײט אין אָרט
                 גאָט צווישן די קינדער פון מענטשן?
/8:13 און אַצונד פּרוּװט יהוה אַלמעכטיקער, אָבער איר װעט קײן זאַך ניט װיסן.
/8:14 װאָרום איר קענט ניט געפֿינען די טיפעניש פֿון דעם האַרצן פֿון מענטשן, און איר קענט ניט געפֿינען
זע די זאכן וואָס ער טראַכט: טאָ ווי קענען איר ויספאָרשן גאָט?
וואָס האָט געמאַכט די דאָזיקע אַלע זאַכן, און ווייסט זיין מיינונג, אָדער פאַרשטייט זיין
ציל? ניין, מײַנע ברידער, דערצערנט ניט דעם האַר אונדזער גאָט.
/8:15 װאָרום אױב ער װעט אונדז ניט העלפֿן אין די דאָזיקע פֿינף טעג, האָט ער מאַכט צו
באַשיצן אונדז ווען ער וועט, אַפֿילו יעדער טאָג, אָדער צו צעשטערן אונדז פֿאַר אונדזער
                                                                שונאים.
/8:16 בינדן ניט די עצות פֿון יהוה אונדזער גאָט, װאָרום גאָט איז ניט װי אַ מענטש,
אז מען זאל אים סטראשען; און ער איז ניט ווי דער מענטשנקינד, אַז ער
                                    זאָל זיין וואַווערינג.
/8:17 דרום לאָמיר װאַרטן אױף זײַן ישועה, און אים רופֿן צו הילף
אונדז, און ער װעט הערן אונדזער קָול, אױב עס איז אים גוט.
/8:18 װאָרום קײנער איז ניט אױפֿגעשטאַנען אין אונדזער צײַט, און קײן איצטער איז ניטאָ אין די דאָזיקע טעג
ניט שבט, ניט משפּחה, ניט מענטשן, אדער שטאָט צווישן אונדז, וואָס דינען
                  געטער געמאכט מיט הענט, ווי פריער.
/8:19 צוליב דעם װאָס אונדזערע עלטערן זײַנען געגעבן געװאָרן צום שװערד, און פֿאַר אַ
רױב, און איז געװען אַ גרױסער פֿאַל פֿאַר אונדזערע פֿײַנט.
/8:20 אָבער מיר קענען ניט קײן אַנדער גאָט, דרום פֿאַרזיכערן מיר, אַז ער װעט ניט פֿאַראַכטן
                אונדז, ניט קיין פון אונדזער פאָלק.
/8:21 װאָרום אױב מיר װערן אַזױ גענומען, װעט גאַנץ יהודה פֿאַרװיסט װערן, און אונדזער הײליקטום.
וועט ווערן צעלאָזן; און ער וועט דאַרפן איר חילול השם ביי אונדזער
                                                                    מויל.
/8:22 און די שחיטה פֿון אונדזערע ברידער, און די געפֿאַנגענשאַפֿט פֿון לאַנד, און
די װיסטעניש פֿון אונדזער נחלה, װעט ער אומקערן אױף אונדזערע קעפּ צװישן די
גוים, וואוהין מיר וועלן זיין אין קנעכטשאפט; און מיר װעלן זײַן אַן עבירה
און אַ חרפּה פֿאַר אַלע וואָס ירשענען אונדז.
/8:23 װאָרום אונדזער דינסט װעט ניט באַװיזן װערן, נײַערט יהוה אונדזער גאָט
                                  וועט עס אומקערן צו בושה.
/8:24 און אַצונד, ברידער, לאָמיר געבן אונדזערע ברידער אַ בײַשפּיל,
ווייַל זייער הערצער אָפענגען אויף אונדז, און דעם מיזבייעך, און די הויז,
                            און דער מזבח, רו אויף אונדז.
/8:25 און לאָמיר לאָמיר דאַנקען יהוה אונדזער גאָט, װאָס פּרוּװט אונדז
      אַזױ װי ער האָט געטאָן אונדזערע עלטערן.
/8:26 געדענקט װאָס ער האָט געטאָן צו אבֿרהמען, און װי ער האָט געפּרואווט יצחקן, און װאָס
איז געשען צו יעקבן אין מעסאָפּאָטאַמיע פֿון סיריע, ווען ער האָט געהיט די שאָף פֿון
                 לָבָן דער ברודער פֿון זײַן מוטער.
/8:27 װאָרום ער האָט אונדז ניט געפּרוּװט אין פֿײַער, אַזױ װי ער האָט זײ געטאָן, פֿאַר דעם
דורכקוק פון זייערע הערצער, און ער האָט זיך ניט נקמה אויף אונדז: אָבער
גאָט טוט אַ פּלאָג די װאָס גענענען צו אים, זײ צו װאָרענען.
/8:28 האָט אָוזיאַס צו איר געזאָגט: אַלץ װאָס דו האָסט גערעדט, האָסטו גערעדט מיט איר.
אַ גוט האַרץ, און עס איז קיין איינער וואָס קען זאָגן דיין ווערטער.
/8:29 װאָרום דאָס איז ניט דער ערשטער טאָג װאָס דײַן חכמה איז באַװיזן געװאָרן; אָבער פון
די אָנהייב פון דיין טעג אַלע די מענטשן וויסן דיין שכל,
װײַל די באַשטעלונג פֿון דײַן האַרץ איז גוט.
/8:30 אָבער דאָס פֿאָלק איז געװען זײער דאָרשטיק, און האָבן אונדז געצװוּנגען צו טאָן מיט זײ אַזױ װי מיר
האָבן גערעדט, און צו ברענגען אַ שבועה אויף זיך, וואָס מיר וועלן נישט
                                                                  ברעכן.
/8:31 דרום בעט דו אַצונד פֿאַר אונדז, װאָרום דו ביסט אַ פֿרומער פֿרױ, און די
גאָט וועט שיקן אונדז רעגן צו פּלאָמבירן אונדזער סיסטערז, און מיר וועלן מער ניט פאַרטראָגן.
/8:32 האָט יהודית צו זײ געזאָגט: הערט צו מיר, און איך װעל טאָן אַ זאַך װאָס װעט
גיין אין אַלע דורות צו די קינדער פון אונדזער פאָלק.
/8:33 איר זאָלט שטײן הײַנטיקע נאַכט אין טױער, און איך װעל אַרױסגײן מיט מײַן
און אין די טעג וואָס איר האָט צוגעזאָגט צו באַפרייַען די
שטאָט צו אונדזערע פיינט וועט גאָט באַזוכן ישראל דורך מיין האַנט.
/8:34 אָבער פֿרעגט אײַך ניט װעגן מײַן טױט, װאָרום איך װעל אײַך ניט דערצײלן, ביז
        װערט פֿאַרענדיקט די זאַכן װאָס איך טו.
/8:35 האָט אָוזיאַס און די פֿירשטן צו איר געזאָגט: גײ אין שלום, און יהוה גאָט
זייט פאַר דיר, צו נקמה אויף אונדזערע שונאים.
/8:36 און זײ האָבן זיך אומגעקערט פֿון געצעלט, און זײַנען געגאַנגען אין זײערע מחנות.