דזשודית
/5:1 און עס איז דערצײלט געװאָרן צו האָלאָפֿרנס, דעם הױפּטמאַן פֿון חיל פֿון
אַשור, אַז די קינדער פֿון ישׂראל האָבן זיך געגרײט אױף מלחמה, און האָבן פֿאַרשװיגן
די דורכגאנגן פון דעם באַרג, און זיי האָבן באַפֿעסטיקט אַלע שפּיץ פון דעם
הויך היללס און האט געלייגט ימפּעדימאַנץ אין די שאַמפּיין לענדער:
/5:2 מיט װאָס ער האָט זײער געצערנט, און ער האָט גערופֿן אַלע פֿירשטן פֿון מואָבֿ און דעם
די פֿירשטן פֿון עמון, און אַלע גענעראלן פֿון דעם ברעג פֿון ים,
/5:3 און ער האָט צו זײ געזאָגט: זאָג מיר אַצונד, איר קינדער פֿון חנָנען, װער דאָס דאָזיקע פֿאָלק
איז, וואָס וואוינט אין דעם געבערג, און וואָס זענען די שטעט וואָס זיי
וואוינען, און וואָס איז די המון פון זייער חיל, און אין וואָס איז זייער
מאַכט און שטאַרקייט, און וואָס דער מלך איז באַשטימט איבער זיי, אָדער דער קאַפּיטל פון זיי
אַרמיי;
/5:4 און פֿאַר װאָס האָבן זײ באַשלאָסן ניט צו קומען מיר אַנטקעגן, מער פֿון אַלע?
איינוואוינער פון מערב.
/5:5 האָט אָכיאָר דער פֿירשט פֿון אַלע קינדער פֿון עמון געזאָגט: לאָז אַצונד מײַן האַר
הער אַ װאָרט פֿון דעם מױל פֿון דײַן קנעכט, און איך װעל דיר דערצײלן
דער אמת וועגן דעם דאָזיקן פֿאָלק, וואָס זיצט נעבן דיר, און
באַוווינען די באַרג לענדער, און קיין ליגן וועט ניט קומען אויס פון דעם
מױל פֿון דײַן קנעכט.
/5:6 דאָס דאָזיקע פֿאָלק שטאַמט פֿון די כַּשׂדים;
/5:7 און זײ האָבן זיך פֿרעמדער געװײנט אין מעסאָפּאָטאַמיע, װײַל זײ האָבן ניט געװאָלט
גיי נאָך די געטער פֿון זייערע עלטערן, וואָס זענען געווען אין לאַנד כַּשׂדים.
/5:8 װאָרום זײ האָבן איבערגעלאָזט דעם װעג פֿון זײערע עלטערן, און האָבן זיך געבוקט צו גאָט
הימל, דער גאָט, וועמען זיי האָבן געקענט;
זײערע געטער, און זײ זײַנען אַנטלאָפֿן קײן מעסאָפּאָטאַמיע, און האָבן דאָרטן געװױנט אַ סך
טעג.
/5:9 און זײער גאָט האָט זײ באַפֿױלן אַרױסצוגײן פֿון דעם אָרט װוּ זײ זײַנען
האָבן זיך אױסגעװײנט, און צו גײן קײן לאַנד חָנָעַן, װוּ זײ זײַנען געזעסן, און
מע ן הא ט זי ך פארמער ט מי ט גאלד ע או ן זילבער , או ן מי ט זײע ר פי ל בהמות .
/5:10 אָבער אַז אַ הונגער האָט איבערגעדעקט דאָס גאַנצע לאַנד כּנַעַן, זײַנען זײ אַראָפּגעגאַנגען אין
מִצרַיִם, און האָט זיך דאָרטן געוואוינט, בעת זיי האָבן זיך גענוצט, און זענען דאָרטן געוואָרן
א גרויסער פאלק, אז מען האט נישט געקענט ציילען זייער פאלק.
/5:11 און דער מלך פֿון מִצרַיִם איז אױפֿגעשטאַנען אַקעגן זײ, און האָט געטאָן קללות
מיט זײ, און זײ גענידערט מיט געאַרבעט אין ציגל, און זײ געמאַכט
קנעכט.
/5:12 און זײ האָבן געשריען צו זײער גאָט, און ער האָט געשלאָגן דאָס גאַנצע לאַנד מִצרַיִם
און די מִצרים האָבן זיי אַרויסגעוואָרפן פון זייערע אויגן.
/5:13 און גאָט האָט פֿאַרטריקנט דעם ים סוף פֿאַר זײ,
/5:14 און ער האָט זײ געבראַכט אױפֿן באַרג סיני, און קאַדס-ברן, און דאָס אַלץ אַרױסגעװאָרפֿן.
איז געזעסן אין דער מדבר.
/5:15 און זײ זײַנען געזעסן אין לאַנד פֿון אֶמוֹרי, און האָבן פֿאַרטיליקט דורך זײערע
שטאַרק אַלע פֿון עשבון, און דורכגעגאַנגען איבערן יַרדן, האָבן זײ אַלע אַרבן
די בערגל לאַנד.
/5:16 און זײ האָבן אַרױסגעװאָרפֿן פֿאַר זײ דעם חנעני, דעם פּרֵזי, דעם
יבֿוסי, און די סכימי, און אַלע די גערדזשיז, און זיי זענען געזעסן אין
אַז לאַנד פילע טעג.
/5:17 און װען זײ האָבן ניט געזינדיקט פֿאַר זײער גאָט, זײַנען זײ געװען באַגליקט, װײַל דער
גאָט וואָס האַס זינד איז געווען מיט זיי.
/5:18 אָבער אַז זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען פֿון דעם װעג װאָס ער האָט זײ באַשטימט, זײַנען זײ געװען
צעשטערט אין פילע שלאַכטן זייער ווייטיקדיק, און זענען געבראכט געפאנגענע אין אַ לאַנד
וואָס איז ניט געווען פון זיי, און דער טעמפּל פון זייער גאָט איז געווען וואַרפן צו די
ערד, און זײערע שטעט זײַנען פֿאַרכאַפּט געװאָרן דורך די פֿײַנט.
/5:19 אָבער אַצונד האָבן זײ זיך אומגעקערט צו זײער גאָט, און זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען פֿון די ערטער
װוּ זײ זײַנען צעשפּרײט געװאָרן, און האָבן אַרבן ירושלים, װוּ זײערע
מיזבייעך איז, און זיי זיצן אין דעם באַרג לאַנד; װאָרום עס איז געװען װיסט.
/5:20 און אַצונד, מײַן האַר און גענעראל, אױב עס איז אַ טעות קעגן דעם
מענטשן, און זיי זינדיקן קעגן זייער גאָט, לאָמיר באַטראַכטן אַז דאָס וועט
זײט זײער חורבן, און לאָמיר אַרױפֿגײן, און מיר װעלן זײ איבערקערן.
/5:21 אָבער אױב עס איז ניט קײן זינד אין זײער פֿאָלק, זאָל אַצונד גײן פֿאַרבײַ מײַן האַר;
כדי זייער האר זיי צו באַשיצן, און זייער גאָט זאָל זיין פֿאַר זיי, און מיר ווערן אַ
חרפה פאר דער גאנצער וועלט.
/5:22 און װי אַכיור האָט פֿאַרענדיקט די דאָזיקע רייד, איז דאָס גאַנצע פֿאָלק געשטאַנען
רונד ארום האבן געמורמלט דעם געצעלט, און די הויפטמאן פון האלפערנס און אלע
װאָס איז געזעסן בײַם ים, און אין מואָב, האָט געזאָגט, אַז ער זאָל אים הרגענען.
/5:23 װאָרום, זאָגן זײ, מיר װעלן ניט מוֹרא האָבן פֿאַרן פּנים פֿון די קינדער פֿון
ישׂראל: װאָרום זע, דאָס איז אַ פֿאָלק װאָס האָט ניט קײן כּוח און קײן כּוח פֿאַר אַ
שטאַרק שלאַכט
/5:24 און אַצונד, האַר האָלאָפֿרנס, װעלן מיר אַרױפֿגײן, און זײ װעלן זײַן אַ רויב
צו פארצערן װערן פון דײַן גאַנצן חיל.
