ריכטער
/21:1 און די מענער פֿון ישׂראל האָבן געשװאָרן אין מִצפֿה, אַזױ צו זאָגן: קײן
פֿון אונדז געבן זײַן טאָכטער צו בנימין פֿאַר אַ װײַב.
/21:2 און דאָס פֿאָלק איז געקומען צום הױז פֿון גאָט, און איז דאָרטן געבליבן ביז אָװנט
פֿאַר גאָט, און האָבן אויפגעהויבן זייער קול, און געוויינט שווער;
/21:3 און ער האָט געזאָגט: יהוה, גאָט פֿון ישׂראל, װאָס איז דאָס געשען אין ישׂראל?
     זאָל עס פֿעלן הײַנט איין שבט אין ישׂראל?
/21:4 און עס איז געװען אױף מאָרגן, איז דאָס פֿאָלק אױפֿגעשטאַנען פרי, און האָט געבױט
דאָרטן אַ מזבח, און האָט אױפֿגעבראַכט בראַנדאָפּפֿער און פֿרידאָפּפֿער.
/21:5 האָבן די קינדער פֿון ישׂראל געזאָגט: װער איז דאָרטן צװישן אַלע שבֿטים פֿון?
ישׂראל װאָס איז ניט אַרױפֿגעגאַנגען מיט דער עדה צו גאָט? פֿאַר זיי
האָט אַ גרױסע שבועה געמאַכט װעגן דעם װאָס איז ניט אַרױפֿגעגאַנגען צו גאָט
מִצפָּה, אַזױ צו זאָגן: פֿאַרװאָס זאָל ער געטײט װערן.
/21:6 און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן זײ תשובה געטאָן אױף זײער ברודער בנימין, און
האָט געזאָגט: אײן שבֿט איז הײַנט פֿאַרשניטן פֿון ישׂראל.
/21:7 װי זאָלן מיר טאָן מיט װײַבער פֿאַר די איבעריקע, װאָרום מיר האָבן געשװאָרן
גאָט, אַז מיר װעלן זײ ניט געבן פֿון אונדזערע טעכטער צו װײַבער?
/21:8 האָבן זײ געזאָגט: װער איז דאָרטן פֿון די שבֿטים פֿון ישׂראל, װאָס איז ניט געקומען?
אַרויף צו מִצְפָּה צו ה\'? און זע, קײנער איז ניט געקומען פֿון לאַגער
                                   יבעשגילעד צו דער אסיפה.
/21:9 װאָרום דאָס פֿאָלק איז געצײלט געװאָרן, און ערשט ניט געװען פֿון די
                   דארט ן אײנװוינע ר פו ן יבעשגלעד .
/21:10 און די עדה האָט אַהין געשיקט צוועלף טױזנט מאַן פֿון די העלדישע מאַן;
און האָט זײ באַפֿױלן, אַזױ צו זאָגן: גײ און שלאָגן די באַװױנער פֿון יבֿש-גִלעָד
מיט דעם ברעג פון דער שווערד, מיט די פרויען און די קינדער.
/21:11 און דאָס איז די זאַך װאָס איר זאָלט טאָן: איטלעכער זאָלט איר פֿאַרטיליקן
זכר, און איטלעכער פרוי וואָס איז געלעגן ביי מאַן.
/21:12 און זײ האָבן געפֿונען צװישן די באַװױנער פֿון יבֿש-גִלעָד פֿיר הונדערט יונגע
יונגפרויען וואס האבן קיינעם נישט געקענט מיט קיין זכר, און זיי האבן געבראכט
זײ ביזן לאַגער קײן שילה װאָס אין לאַנד כּנַעַן.
/21:13 און די גאַנצע עדה האָט געשיקט עטלעכע צו רעדן צו די קינדער פֿון
בנימין וואָס זענען געווען אין דעם שטיין רימון, און צו רופן זיי אין שלום.
/21:14 און בנימין איז געקומען אין יענער צײַט; און זיי האָבן זיי געגעבן ווייבער וואָס
פֿון די װײַבער פֿון יבֿש-גִלעָד האָבן זײ געהאָלפֿן לעבן, און נאָך אַזױ
                                         זיי האָבן ניט גענוג.
/21:15 און דאָס פֿאָלק האָט תשובה געטאָן אױף בנימין, װײַל װאָס גאָט האָט געהאַט
     געמאַכט אַ בראָך אין די שבטים פון ישראל.
/21:16 האָבן די עלטסטע פֿון דער עדה געזאָגט: װי אַזױ זאָלן מיר טאָן פֿאַר װײַבער?
די פֿאַרבליבענע, זעענדיק, אַז די װײַבער זײַנען פֿאַרטיליקט פֿון בנימין?
/21:17 האָבן זײ געזאָגט: אַ נחלה מוז זײַן פֿאַר די אַנטרונענע
בנימין, אַז אַ שבֿט זאָל ניט פֿאַרטיליקט ווערן פֿון ישׂראל.
/21:18 אָבער מיר זאָלן זײ ניט געבן װײַבער פֿון אונדזערע טעכטער, פֿאַר די קינדער פֿון
ישׂראל האָט געשװאָרן, אַזױ צו זאָגן: פֿאַרשאָלטן דער װאָס גיט אַ װײַב צו בנימין.
/21:19 האָבן זײ געזאָגט: זע, עס איז אַ יָום-טובֿ פֿון גאָט אין שִלֹה יאָריק אין
אַ אָרט װאָס אין צפֿון־זײַט פֿון בית-אֵל, אין מזרח־זײַט פֿון דעם
װעג װאָס גײט אַרױף פֿון בית-אֵל ביז שכם, און אין דָרום פֿון
                                                                  לבונה.
/21:20 און זײ האָבן באַפֿױלן די קינדער פֿון בנימין, אַזױ צו זאָגן: גײ, לײג זיך
                         וואַרטן אין די ווייַנגאָרטן;
/21:21 און זע, ערשט אױב די טעכטער פֿון שילאָן קומען אַרױס טאַנצן אין
טאנצט, און גײט אַרױס פֿון די װײַנגערטנער, און כאַפּט אײַך איטלעכער זײַן
װײַב פֿון די טעכטער פֿון שילה, און גײ קײן לאַנד בנימין.
/21:22 און עס װעט זײַן, װען זײערע עלטערן אָדער זײערע ברידער קומען צו אונדז
באַקלאָגט זיך, אַז מיר וועלן זאָגן צו זיי: זייט גוט צו זיי פֿאַר אונדזער
ווייַל מיר האָבן ניט רעזערווירט צו יעדער מאַן זיין פרוי אין דער מלחמה: פֿאַר איר
האט ניט געגעבן צו זיי אין דער צייט, אַז איר זאָל זיין שולדיק.
/21:23 און די קינדער פֿון בנימין האָבן אַזױ געטאָן, און האָבן זײ גענומען װײַבער אַזױ װי
זײער צאָל פֿון די טאנצן, װאָס זײ האָבן געכאַפּט, און זײ זײַנען געגאַנגען און
האָט זיך אומגעקערט צו זײער נחלה, און האָבן פֿאַרריכט די שטעט, און זיך באַזעצט אין
                                                                      זיי.
/21:24 און די קינדער פֿון ישׂראל זײַנען אַװעקגעגאַנגען פֿון דאָרטן אין יענער צײַט, איטלעכער צו
זײַן שבט און צו זײַן משפּחה, און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון דאָרטן איטלעכער צו
                                                         זײ ן ירושה .
/21:25 אין יענע טעג איז ניט געװען קײן מלך אין ישׂראל;איטלעכער האָט געטאָן װאָס איז געװען
                            גלייך אין די אייגענע אויגן.