ריכטער
/10:1 און נאָך אבֿימֶלֶכן איז אױפֿגעשטאַנען צו באַשיצן ישׂראל תּוֹלָה דער זון פֿון פּוחן.
דער זון פֿון דודן, אַ מאַן פֿון יששָׂכָר; און ער איז געזעסן אין שמיר אויפן באַרג
                                                                  אפרים.
/10:2 און ער האָט געמשפּט ישׂראל דרײַ און צװאַנציק יאָר, און ער איז געשטאָרבן, און איז באַגראָבן געװאָרן
                                                                    שמיר.
/10:3 און נאָך אים איז אױפֿגעשטאַנען יאיר דער גלעדי, און האָט געמשפּט ישׂראל צװײ און צװאַנציק.
                                                                  יאָרן.
/10:4 און ער האָט געהאַט דרײַסיק זין װאָס זײַנען געפֿאָרן אױף דרײַסיק אײזל אײזל, און זײ האָבן געהאַט
דרײַסיק שטעט װאָס װערן גערופֿן הוֹות יַיִר ביז הײַנטיקן טאָג, װאָס זײַנען אין
                                                דאָס לאַנד גלעד.
/10:5 און יאיר איז געשטאָרבן, און איז באַגראָבן געװאָרן אין קָמוֹן.
/10:6 און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן װידער געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט
האָט געדינט הבעלים, און עשתרות, און די געטער פֿון ארם, און די געטער פֿון
צידון, און די געטער פֿון מואָב, און די געטער פֿון די קינדער פֿון עמון, און
די געטער פֿון די פּלשתּים, און האָבן פֿאַרלאָזן גאָט, און האָבן אים ניט געדינט.
/10:7 און דער צאָרן פֿון גאָט איז געװען הײסט אױף ישׂראל, און ער האָט זײ פֿאַרקױפֿט אין
די הענט פֿון די פּלשתּים, און אין די הענט פֿון די קינדער פֿון
                                                                    עמון.
/10:8 און אין יענעם יאָר האָבן זײ געשלאָגן און געדריקט די קינדער פֿון ישׂראל: אַכצן
יאָר, אַלע קינדער פֿון ישׂראל װאָס זײַנען געװען אױף יענער זײַט ירדן אין
    דאָס לאַנד פֿון אֶמוֹרי װאָס אין גִלעָד.
/10:9 און די קינדער פֿון עמון זײַנען אַריבערגעגאַנגען דעם ירדן אױך צו מלחמה האַלטן
יהודה, און קעגן בנימין, און קעגן דעם הױז פֿון אפֿרים; אזוי אז
                ישרא ל אי ז געװע ן א גרויםע ר נויט .
/10:10 און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן געשריען צו גאָט, אַזױ צו זאָגן: מיר האָבן געזינדיקט
אַקעגן דיר, סײַ װײַל מיר האָבן פֿאַרלאָזן אונדזער גאָט, און אױך געדינט
                                                                  בעלים.
/10:11 און גאָט האָט געזאָגט צו די קינדער פֿון ישׂראל: האָב איך אײַך ניט מציל געװען
פֿון מִצרַיִם, און פֿון אֶמוֹרי, פֿון די קינדער פֿון עמון,
                                       און פֿון די פּלשתּים?
/10:12 און די צִדוֹנִים, און דער עמלק, און די מעונים, האָבן געדריקט.
איר; און איר האָט צו מיר געשריגן, און איך האָב אײַך מציל געװען פֿון זײער האַנט.
/10:13 אָבער איר האָט מיך פֿאַרלאָזן, און געדינט אַנדערע געטער, דרום װעל איך מציל זײַן
                                                        איר ניט מער.
/10:14 גײ און שרײַ צו די געטער װאָס איר האָט אױסדערװײלט; זאָלן זײ דיך אַרײַנלאָזן
                  די צייט פון דיין טריביאַליישאַן.
/10:15 האָבן די קינדער פֿון ישׂראל געזאָגט צו גאָט: מיר האָבן געזינדיקט;
פֿאַר אונדז אַלץ וואָס איז גוט פֿאַר דיר; מציל אונדז נאָר, מיר דאַוונען
                                           דיר, הײַנטיקן טאָג.
/10:16 און זײ האָבן אָפּגעטאָן פֿון צװישן זײ די פֿרעמדע געטער, און האָבן געדינט גאָט.
און זײַן זעל האָט זיך געצערמט איבער דער אומגליק פֿון ישׂראל.
/10:17 און די קינדער פֿון עמון האָבן זיך אײַנגעזאַמלט, און האָבן געלאַגערט
גלעד. און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן זיך אײַנגעזאַמלט;
                             האָט געהאַלטן אין מִצפָּה.
/10:18 און דאָס פֿאָלק און די האַרן פֿון גִלעָד האָבן געזאָגט אײנער צום אַנדערן: װאָסער מענטש איז ער?
וואָס וועט אָנהייבן מלחמה קעגן די קינדער פון עמון? ער זאָל זײַן אַ קאָפּ
                  איבער אַלע באַװױנער פֿון גִלעָד.