ריכטער
/7:1 דענצמאָל ירבֿבעל װאָס איז גדעון, און דאָס גאַנצע פֿאָלק װאָס מיט אים;
איז אױפֿגעשטאַנען פֿרי, און האָט זיך געלײגט בײַם ברונעם פֿון חרוד, אַזױ אַז דער מחנה פֿון
די מִדיָנים זײַנען געװען אין צפֿון־זײַט פֿון זײ, בײַם באַרג מוֹרה, אין
דער טאָל.
/7:2 און גאָט האָט געזאָגט צו גדעון: דאָס פֿאָלק װאָס מיט דיר איז אױך
פֿיל פֿאַר מיר צו געבן די מִדיָנים אין זײערע האַנט, כּדי ישׂראל זאָל נישט באַגראָבן
זיך אַקעגן מיר, אַזױ צו זאָגן: מײַן האַנט האָט מיך מציל געװען.
/7:3 און אַצונד גײ צו, רופֿן אױס אין די אױערן פֿון דעם פֿאָלק, אַזױ צו זאָגן:
איטלעכער װאָס האָט מורא און מוֹרא, זאָל ער זיך אומקערן און אַרױסגײן פֿון פרי
באַרג גלעד. און פֿון דעם פֿאָלק האָבן זיך אומגעקערט צװײ און צװאַנציק טױזנט;
און עס איז געבליבן צען טױזנט.
/7:4 און גאָט האָט געזאָגט צו גדעון: דאָס פֿאָלק איז נאָך צו פֿיל; ברענג זיי
אַראָפּ צו די וואַסער, און איך וועל פּרובירן זיי דאָרט פֿאַר דיר: און עס וועט
זייט דער פון וועמען איך זאג דיר: דאס וועט גיין מיט דיר דאס זעלבע
וועט גיין מיט דיר; און פֿון װעמען איך זאָג דיר: דאָס זאָל ניט גײן
מיט דיר, דער זעלביקער זאָל ניט גיין.
/7:5 און ער האָט אַראָפּגעבראַכט דאָס פֿאָלק צום װאַסער, און גאָט האָט צו אים געזאָגט
גדעון, איטלעכער וואָס לאַפּט וואַסער מיט זיין צונג, ווי אַ הונט
לאַפּט, אים זאָלסטו שטעלן פֿאַר זיך; אזוי אויך יעדער איינער וואס בויגן
אַראָפּ אויף די קני צו טרינקען.
/7:6 און די צאָל פֿון די װאָס האָבן לאַקט, אַרױפֿגעלײגט זײער האַנט צו זײער מױל,
דרײַ הונדערט מאַן זײַנען געװען, אָבער דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט זיך געבוקט אױף
זייער ניז צו טרינקען וואַסער.
/7:7 און גאָט האָט געזאָגט צו גדעון: מיט די דרײַ הונדערט מענער װאָס האָבן געלעקט, װעלן
איך העלף דיך, און איך גיב די מִדיָנים אין דײַן האַנט, און זאָלן אַלע
אנדערע מענטשן גײען איטלעכער צו זײַן אָרט.
/7:8 און דאָס פֿאָלק האָט גענומען עסן אין זײער האַנט, און זײערע שוֹפֿרות; און ער
האָט געשיקט דאָס גאַנצע איבעריקע פֿון ישׂראל איטלעכער אין זײַן געצעלט, און זײ האָבן זײ פֿאַרהאַלטן
דרײַ הונדערט מאַן, און דער מחנה פֿון מדין איז געװען אונטער אים אין טאָל.
/7:9 און עס איז געװען אין דער זעלביקער נאַכט, האָט גאָט צו אים געזאָגט: שטײ אױף!
לאָז דיך אַראָפּ צום חיל; װאָרום איך האָב עס געגעבן אין דײַן האַנט.
/7:10 אָבער אַז דו האָסט מורא צו אַראָפּנידערן, גײ אַראָפּ מיט דײַן קנעכט פורה צו דעם.
באַלעבאָס:
/7:11 און זאָלסט הערן װאָס זײ זאָגן; און דערנאָך װעלן זײַן דײַנע הענט
געשטאַרקט אַראָפּצוגיין צום חיל. דענצמאָל איז ער אַראָפּגעגאַנגען מיט זײַן פוּרה
קנעכט צו דרויסנדיק פון די באוואפנטע מענער וואס זענען געווען אין חיל.
/7:12 און די מִדיָנים, און דעם עמלק, און אַלע קינדער פֿון מזרח
ליגן אין טאָל ווי גראָזגריל פֿאַר המון; און זייער
קעמלען זײַנען געווען אָן צאָל, ווי דער זאַמד בײַם ים זײַט פֿאַר אַ המון.
/7:13 און אַז גדעון איז געקומען, ערשט איז געװען אַ מאַן װאָס האָט דערצײלט אַ חלום
זיין יונגערמאַן, און האָט געזאָגט: זע, מיר האָט געחלומט אַ חלום, און זע, אַ שטיקל קוך
גערשטן ברױט איז אַרױפֿגעפֿאַלן אין דעם חיל פֿון מדין, און געקומען צו אַ געצעלט, און
האָט עס געשלאָגן, אַז עס איז געפֿאַלן, און האָט אים איבערגעקערט, און דאָס געצעלט איז געלעגן.
/7:14 און זײַן יונגערמאַן האָט געענטפֿערט און געזאָגט: דאָס איז גאָרנישט אַנדערש אַחוץ דער שװערד
גדעון דער זון פֿון יוֹאָשן, אַ מאַן פֿון ישׂראל, װאָרום גאָט האָט אין זײַן האַנט
האָט מציל געווען מדין, און דער גאַנצער חיל.
/7:15 און עס איז געװען אַזױ, װי גדעון האָט געהערט די דערצײלונג פֿון דעם חלום, און דעם
דער פּיתרון דערפֿון, אַז ער האָט זיך געבוקט, און האָט זיך אומגעקערט אין חיל
פֿון ישׂראל, און האָט געזאָגט: שטײ אױף; װאָרום גאָט האָט געגעבן אין אײַער האַנט
דער מחנה פֿון מדין.
/7:16 און ער האָט צעטיילט די דרײַ הונדערט מאַן אין דרײַ מחנות, און ער האָט אַרײַנגעזעצט אַ
שופר אין איטלעכער ס האַנט, מיט ליידיקע קרוגן, און לאמפן אין דער
קרוגים.
/7:17 און ער האָט צו זײ געזאָגט: קוק אױף מיר, און טוט אַזױ, און ערשט
קום אַרײַן אין דרויסנדיקן לאַגער, זאָלט איר זײַן אַזױ װי איך טו
טאָן.
/7:18 אַז איך בלאָזן אין אַ שופֿר, איך און אַלע װאָס מיט מיר, זאָלט איר בלאָזן
און שופֿרות פֿון אַלע זײַטן פֿון דעם גאַנצן לאַגער, און זאָגן: די שװערד פֿון דעם
ה\', און פון גדעון.
/7:19 איז גדעון און די הונדערט מאַן װאָס מיט אים, געקומען אַרױס
פון דעם לאַגער אין די אָנהייב פון די מיטל וואַך; און זיי האָבן נאָר נייַ
און זײ האָבן געבלאָזן די שופֿרות, און זײ האָבן צעבראָכן די קרוגן
געווען אין זייערע הענט.
/7:20 און די דרײַ מחנות האָבן געבלאָזן די שופֿרות, און האָבן צעבראָכן די קרוגן, און
די לאמפן האבן געהאלטן אין די לינקע הענט, און די שופרות אין די רעכטע
הענט צו בלאָזן מיט, און זײ האָבן געשריגן: די שװערד פֿון גאָט און פֿון
גדעון.
/7:21 און זײ האָבן זיך געשטעלט איטלעכער אױף זײַן אָרט רונד אַרום לאַגער; און אַלע די
דער באַלעבאָס איז געלאפן און געשריגן, און איז אַנטלאָפן.
/7:22 און די דרײַ הונדערט האָבן געבלאָזן אין שוֹפֿרות, און גאָט האָט אױפֿגעשטעלט איטלעכן
שװערד קעגן זײַן חבֿר, איבערן גאַנצן חיל: און דעם חיל
אנטלאפן קיין בית שיטה אין צררת, און צו דעם געמאַרק פון אַבל-מחולה, צו
שבת.
/7:23 און די מענער פֿון ישׂראל האָבן זיך אײַנגעזאַמלט פֿון נפֿתּלי, און
פֿון אָשר, און פֿון גאַנץ מנשה, און האָבן נאָכגעיאָגט די מִדיָנים.
/7:24 און גדעון האָט געשיקט שלוחים איבערן גאַנצן באַרג אפֿרים, אַזױ צו זאָגן: קומט!
אַראָפּ אַקעגן די מִדיָנים, און נעם פֿאַר זײ דאָס װאַסער ביז
בַּתְבָּרָה וְיַרְדֵּן. און אַלע מענער פֿון אפֿרים האָבן זיך אײַנגעזאַמלט
צוזאַמען, און האָבן גענומען די וואַסערן ביז בית-ברָה און ירדן.
/7:25 און זײ האָבן גענומען צװײ האַרן פֿון די מִדיָנים: עוֹרֵב און זֵבֿ; און זיי
עוֹרֶב הָאט הָאט גִיזָאגְט אִין דֶער מְדִינָה עוֹרֶב, אוּן זֶעֶב הָאט זֵיי גִיזָאגְט בִּין דֶער וֶועגִין
זֶעֶב, אוּן הָאט גִירוּפְט מִדְיָן, אוּן הָאט גִיבְּרִיגְט דִי קֶעפֶען פוּן עוֹרֶב אוּן זֶעֶב
גדעון אויף דער אַנדערער זײַט ירדן.
