ריכטער
/6:1 און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט;
ה\' האָט זיי געגעבן אין דער האַנט פון מדין זיבן יאָר.
/6:2 און די האַנט פֿון מִדיָן האָט געטראָגן אױף ישׂראל, און פֿון װעגן דעם
די מִדיָנים, די קינדער פֿון ישׂראל, האָבן זײ געמאַכט די הײלן װאָס אין דעם
בערג, און קאַוועס, און שטאַרק האָלדערס.
/6:3 און עס איז געװען, װען ישׂראל האָט פֿאַרזײט, זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען די מִדיָנים, און דאָס איז געװען, װי ישׂראל האָט פֿאַרזײט
די עמלקים, און די קינדער פֿון מזרח, זײַנען אַרױפֿגעקומען אַקעגן
זיי;
/6:4 און זײ האָבן געלעגערט אַקעגן זײ, און האָבן פֿאַרטיליקט די װאָך פֿון דער ערד.
ביז דו קומסט קיין עזה, און דו האסט נישט איבערגעלאזט קיין עסן פאר ישראל און אויך נישט
שאָף, ניט אָקס, ניט אײזל.
/6:5 װאָרום זײ זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען מיט זײערע בהמות און מיט זײערע געצעלטן, און זײ זײַנען געקומען װי
גראָזגריל פֿאַר המון; װאָרום זײ און זײערע קעמלען זײַנען געװען דרױסן
און זײ זײַנען אַרײַן אין לאַנד עס צו פֿאַרטיליקן.
/6:6 און ישׂראל איז געװען זײער אָרעם פֿון װעגן די מִדיָנים; און די
קינדער פֿון ישׂראל האָבן געשריען צו גאָט.
/6:7 און עס איז געװען, אַז די קינדער פֿון ישׂראל האָבן געשריען צו גאָט
פֿון װעגן די מִדיָנים,
/6:8 און גאָט האָט געשיקט אַ נבֿיא צו די קינדער פֿון ישׂראל, װאָס האָט געזאָגט
צו זײ: אַזױ האָט געזאָגט יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל: איך האָב אײַך אױפֿגעבראַכט פֿון
מִצרַיִם, און האָט אײַך אַרױסגעצױגן פֿון דעם הױז פֿון קנעכטשאפט;
/6:9 און איך האָב אײַך מציל געװען פֿון דער האַנט פֿון די מִצרים, און פֿון דער האַנט
האַנט פֿון אַלע װאָס האָבן דיר געדריקט, און האָט זײ אַרױסגעצױגן פֿון פֿאַר דיר, און
האָט דיר געגעבן זייער לאַנד;
/6:10 און איך האָב צו אײַך געזאָגט: איך בין יהוה אײַער גאָט; ניט מורא האָבן די געטער פון די
אֶמוֹרי, אין וועמענס לאַנד איר וואוינט, אָבער איר האָט ניט צוגעהערט צו מיין קָול.
/6:11 און אַ מלאך פֿון גאָט איז געקומען, און איז געזעסן אונטער אַן דעמב װאָס אין אים
עפֿרה װאָס איז געװען צו יוֹאָש דעם אביעזרי, און זײַן זון גדעון
דרעשן װײץ בײם װײםער, זי צו באהאלטען פאר די מדין.
/6:12 און דער מלאך פֿון גאָט האָט זיך באַװיזן צו אים, און האָט צו אים געזאָגט: גאָט.
איז מיט דיר, דו העלדיש מאן.
/6:13 האָט גדעון צו אים געזאָגט: מײַן האַר, אױב גאָט איז מיט אונדז, פֿאַר װאָס
איז דאָס אַלץ געפֿאַלן אונדז? און װוּ זײַנען אַלע זײַנע נסים װאָס אונדזערע עלטערן
האָט אונדז דערצײלט, אַזױ צו זאָגן: האָט אונדז גאָט ניט אױפֿגעבראַכט פֿון מִצרַיִם? אָבער איצט די
גאָט האָט אונדז פֿאַרלאָזן, און אונדז געגעבן אין די הענט פֿון די
מִדיָנִים.
/6:14 און גאָט האָט אים אָנגעקוקט, און האָט געזאָגט: גײ אין דער דאָזיקער מאַכט, און דו
זאָלסטו מציל זײַן ישׂראל פֿון דער האַנט פֿון די מִדיָנים: האָב איך דיך ניט געשיקט?
/6:15 האָט ער צו אים געזאָגט: גאָט, מיט װאָס זאָל איך העלפֿן ישׂראל? זע,
מײַן משפּחה איז אָרעמאַן אין מנשה, און איך בין דער קלענסטער אין מײַן פֿאָטערס הױז.
/6:16 און גאָט האָט צו אים געזאָגט: פֿאַר װאָר, איך װעל זײַן מיט דיר, און דו װעסט זײַן.
שלאָגן די מִדיָנים ווי איין מאַן.
/6:17 און ער האָט צו אים געזאָגט: אױב אַצונד האָב איך געפֿונען חן אין דײַנע אױגן, װײַז
מיר אַ סימן אַז דו רעדסט מיט מיר.
/6:18 גײ ניט אַװעק פֿון דאַנען, איך בעט דיך, ביז איך קום צו דיר, און ברענג אַרױס.
מײַן מתּנה, און שטעל זי פֿאַר דיר. האָט ער געזאָגט: איך װעל בלײַבן ביז דיר
קום נאכאמאל.
/6:19 און גדעון איז אַרײַן, און האָט געמאַכט אַ געץ, און מצות פֿון אַ
אֵיפָה מעל: דאָס פֿלײש האָט ער אַרײַנגעלייגט אין אַ קאָרב, און דאָס יויך האָט ער אַרײַנגעלייגט אין אַ
טאָפּ, און ער האָט עס אַרויסגעבראַכט צו אים אונטער דעם דעמב, און עס דערלאנגט.
/6:20 און דער מלאך פֿון גאָט האָט צו אים געזאָגט: נעם דאָס פֿלײש און דאָס מצות
קוכן, און לייג זיי אויף דעם שטיין, און גיסט אויס די יויך. און ער האט
אַזוי.
/6:21 און דער מלאך פֿון גאָט האָט אַרױסגעצױגן דעם עק פֿון דעם שטעקן װאָס אין אים
זײַן האַנט, און האָט אָנגערירט דאָס פֿלײש און די מצות; און דאָרטן איז אױפֿגעשטאַנען
האָט אױפֿגעהױבן פֿײַער פֿון פֿעלדז, און האָט פֿאַרצערט דאָס פֿלײש און דאָס מצות
קייקס. און דער מלאך ה\' איז אַװעקגעגאַנגען פֿון זײַנע אױגן.
/6:22 און אַז גדעון האָט דערזען אַז ער איז אַ מלאך פֿון גאָט, האָט גדעון געזאָגט:
וויי, גאָט גאָט! װאָרום װײַל איך האָב געזען אַ מלאך פֿון גאָט אַ פּנים
פּנים.
/6:23 און גאָט האָט צו אים געזאָגט: שלום זאָל דיר זײַן; זאָלסט ניט מורא האָבן: דו זאָלסט ניט
שטאַרבן.
/6:24 האָט גדעון דאָרטן געבױט אַ מזבח צו גאָט, און ער האָט אים גערופֿן
יהוה שלום: ביז הײַנטיקן טאָג איז עס נאָך אין עפרה פֿון די אביעזרין.
/6:25 און עס איז געװען אין דער זעלביקער נאַכט, האָט גאָט צו אים געזאָגט: נעם
דײַן פֿאָטערס יונגע אָקס, דער צװײטער אָקס פֿון זיבן יאָר אַלט,
און זאָלסט אַראָפּוואַרפן דעם מזבח פֿון בַעַל װאָס דײַן פֿאָטער האָט, און אָפּגעשניטן דעם
גראָווע וואָס איז דורך אים:
/6:26 און בױ אַ מזבח צו יהוה דײַן גאָט אױפֿן שפּיץ פֿון דעם פֿעלדז, אין
דעם באפוילן אָרט, און נעמען דעם צווייטן אָקס, און פאָרשלאָגן אַ בראַנד
שלאַכטן מיט דעם האָלץ פֿון דעם פֿעלד װאָס דו װעסט אָפּהאַקן.
/6:27 האָט גדעון גענומען צען מענער פֿון זײַנע קנעכט, און האָט געטאָן אַזױ װי גאָט האָט געזאָגט
צו אים, און אַזױ איז געװען, װײַל ער האָט מוֹרא געהאַט פֿאַר זײַן פֿאָטערס הױזגעזינט, און
די מענער פֿון דער שטאָט, אַז ער האָט עס ניט געקענט טאָן בײַ טאָג, האָט ער עס געטאָן
נאַכט.
/6:28 און די מענער פֿון דער שטאָט זײַנען אױפֿגעשטאַנען אין דער פֿרי, ערשט דער
מזבח פון בַעַל איז אַראָפּגעוואָרפן געוואָרן, און דער גרוב וואָס איז געווען ביי אים איז אָפּגעשניטן געוואָרן.
און דער צװײטער אָקס איז אױפֿגעבראַכט געװאָרן אױפֿן מזבח װאָס איז געבױט געװאָרן.
/6:29 האָבן זײ געזאָגט אײנער צום אַנדערן: װער האָט געטאָן די דאָזיקע זאַך? און ווען זיי
האָט זיך געפרעגט און געפרעגט, און זיי האָבן געזאָגט: גדעון דער זון פון יואש האָט דאָס געטאָן
זאַך.
/6:30 האָבן די מענער פֿון דער שטאָט געזאָגט צו יוֹאָשן: ברענג אַרױס דײַן זון, ער זאָל קענען
שטאַרבן, װײַל ער האָט אַראָפּגעװאָרפֿן דעם מזבח פֿון בַעַל, און װײַל ער האָט
האָט אָפּגעשניטן דעם גראָד וואָס איז דאָרטן געווען.
/6:31 האָט יוֹאָש געזאָגט צו אַלע װאָס זײַנען געשטאַנען אַקעגן אים: װעט איר טײַנען פֿאַר בַעַל?
װעט איר אים ראטעװען? דער, װאָס װעט זיך טענהן פֿאַר אים, זאָל טײטן טײטן
אַז עס איז נאָך מאָרגן: אויב ער איז אַ גאָט, זאָל ער טענהן פֿאַר זיך,
ווייל איינער האט אראפגעווארפן זיין מזבח.
/6:32 דרום האָט ער אים גערופֿן אין יענעם טאָג יָרוֹבַעַל, אַזױ צו זאָגן: זאָל דער בַעַל זיך טענהן
קעגן אים, װײַל ער האָט אַראָפּגעװאָרפֿן זײַן מזבח.
/6:33 און אַלע מִדיָנים, און די עמלקים, און די קינדער פֿון מזרח
זײנען צוזאמענגעקליבן געװארן, און זײ זײנען אריבערגעגאנגען, און האבן געלײגט אין טאל
יזרעאל.
/6:34 און דער גײַסט פֿון גאָט איז געקומען אױף גדעון, און ער האָט געבלאָזן אין שופֿר; און
אביעזר האט זיך פארזאמלט נאך אים.
/6:35 און ער האָט געשיקט שלוחים איבער גאַנץ מנשה; ווער אויך איז געווען אלנגעזאמלט
נאָך אים, און ער האָט געשיקט שלוחים צו אָשר, און צו זבולון, און צו
נפתלי; און זײ זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען זײ אַנטקעגן.
/6:36 און גדעון האָט געזאָגט צו גאָט: אױב דו װעסט העלפֿן ישׂראל דורך מײַן האַנט, אַזױ װי דו ביסט.
האט געזאגט,
/6:37 זע, איך לײג אַרײַן אַ וואָל פֿעל אין דער ערד; און אויב דער טוי איז אויף
נאָר דאָס פעל, און עס זאָל זײַן טרוקן אױף דער גאַנצער ערד אין חוץ, זאָל איך
װיסן, אַז דו װעסט העלפֿן ישׂראל דורך מײַן האַנט, אַזױ װי דו האָסט געזאָגט.
/6:38 און עס איז געװען אַזױ, װאָרום ער איז אױפֿגעשטאַנען פֿרי אױף מארגן, און האָט אַרײַנגעשטױגן דאָס פעל.
צוזאַמען, און האָבן אַרויסגעוואָרפן דעם טוי פון דעם פעל, אַ שיסל פול מיט וואַסער.
/6:39 און גדעון האָט געזאָגט צו גאָט: זאָל דײַן כּעס ניט װערן אױף מיר, און איך
װע ט רײד ן נא ר דא ס אײנמא ל : לאז ט אי ך בעװײזן , נא ר דא ס אײנמא ל מיט
די פעל; זאָל עס אַצונד טרוקן װערן נאָר אױף דעם פעל, און אױף אַלע
ערד זאל זיין טוי.
/6:40 און {dn גאָט} האָט אַזױ געטאָן אין יענע נאַכט, װאָרום עס איז געװען טרוקן נאָר אױף דעם פעל, און
אויף דער גאַנצער ערד איז געװען טוי.
