ריכטער
/2:1 און אַ מלאך פֿון גאָט איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון גִלגָל קײן בוֹכִים, און האָט געזאָגט: איך האָב געמאַכט
איר זאָלט אַרױפֿגײן פֿון מִצרַיִם, און אײַך ברענגען אין דעם לאַנד װאָס איך
האָט געשװאָרן אײַערע עלטערן; און איך האָב געזאָגט: איך װעל קײן מאָל ניט פֿאַרברעכן מײַן בונד
                                                                      איר.
/2:2 און איר זאָלט ניט מאַכן קײן בונד מיט די באַװױנער פֿון דעם דאָזיקן לאַנד; איר וועט
וואַרפן אַראָפּ זייערע מזבחות, אָבער איר האָט ניט צוגעהערט צו מיין קול;
                                                           געטאן דעם?
/2:3 דרום האָב איך אױך געזאָגט: איך װעל זײ ניט פֿאַרטריבן פֿון פֿאַר דיר; אָבער
זיי וועלן זיין ווי דערנער אין אייַערע זייטן, און זייערע געטער וועלן זיין אַ שטרויכלונג
                                                                 צו דיר.
/2:4 און עס איז געװען, װי דער מלאך פֿון גאָט האָט גערעדט צו די דאָזיקע װערטער
אַלע קינדער פֿון ישׂראל, אַז דאָס פֿאָלק האָט אױפֿגעהױבן זײער קָול, און
                                                               געװײנט .
/2:5 און זײ האָבן גערופֿן דעם נאָמען פֿון יענעם אָרט בוֹכִים, און זײ האָבן דאָרטן געשלאַכט
                                                                   צו ה\'.
/2:6 און װי יהוֹשועַ האָט אַװעקגעלאָזט דאָס פֿאָלק, זײַנען די קינדער פֿון ישׂראל געגאַנגען איטלעכער
      אַ מענטש צו זײַן נחלה צו ירש דאָס לאַנד.
/2:7 און דאָס פֿאָלק האָט געדינט גאָט אַלע טעג פֿון יהוֹשוען, און אַלע טעג
פֿון די זקנים װאָס האָבן איבערגעלעבט יהושע, װאָס האָבן געזען אַלע גרױסע מעשׂים פֿון
              גאָט װאָס ער האָט געטאָן צו ישׂראל.
/2:8 און יהוֹשועַ דער זון פֿון נון, דער קנעכט פֿון גאָט, איז געשטאָרבן.
                              הונדערט און צען יאָר אַלט.
/2:9 און זײ האָבן אים באַגראָבן אין דעם געמאַרק פֿון זײַן נחלה אין טימנת-חרס אין
דעם באַרג אפֿרים, אין צפֿון־זײַט פֿון באַרג געש.
/2:10 און אויך דער גאַנצער דור איז אײַנגעזאַמלט געװאָרן צו זײערע עלטערן, און דאָרטן
נאָך זײ איז אױפֿגעשטאַנען אַן אַנדער דור, װאָס האָט ניט געקענט גאָט און נאָך ניט
 די מעשים װאָס ער האָט געטאָן פֿאַר ישׂראל.
/2:11 און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט, און זײ האָבן געדינט
                                                                  בעלים:
/2:12 און זײ האָבן פֿאַרלאָזן יהוה, דער גאָט פֿון זײערע עלטערן, װאָס האָט זײ אַרױסגעצױגן
פֿון לאַנד מִצרַיִם, און נאָכגעיאָגט אַנדערע געטער, פֿון די געטער פֿון פֿאָלק
װאָס זײַנען געװען רונד אַרום זײ, און האָבן זיך געבוקט צו זײ, און האָבן דערצערנט
                                                    ה\' צו צערענען.
/2:13 און זײ האָבן פֿאַרלאָזן גאָט, און האָבן געדינט בעַל און אַשתָרות.
/2:14 און דער צאָרן פֿון גאָט איז געװען הײסט אױף ישׂראל, און ער האָט זײ מציל געװען
אין דער האַנט פֿון רױבער װאָס האָבן זײ פֿאַררויבט, און ער האָט זײ פֿאַרקױפֿט אין דער
הענט פון זייערע שונאים רונד אַרום, אַזוי אַז זיי האָבן ניט געקענט מער
                              שטעל זיך פאר זײערע שונאים.
/2:15 װוּהין זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען, איז די האַנט פֿון גאָט געװען אױף זײ פֿון װעגן
שלעכטס, אַזױ װי גאָט האָט געזאָגט, און אַזױ װי גאָט האָט זײ געשװאָרן; און
                       ז ײ האב ן זי ך שטאר ק געמאטערט .
/2:16 אָבער גאָט האָט אױפֿגעשטעלט ריכטער, װאָס האָבן זײ מציל געװען פֿון דעם
              האנט פון די וואס האבן זיי פארלויבט.
/2:17 און זײ האָבן ניט צוגעהערט צו זײערע ריכטער, נאָר זײ זײַנען געגאַנגען אַ
זױנען נאָך אַנדערע געטער, און האָבן זיך געבוקט צו זײ;
גיך ארויס פון דעם וועג וואס זייערע אבות זענען געגאַנגען אין, צוגעהערט צו די
               מצוות ה\'; אבער זיי האבן נישט אַזוי.
/2:18 און אַז גאָט האָט זײ אױפֿגעשטעלט ריכטער, איז גאָט געװען מיט דעם
משפט, און זיי מציל געווען פון דער האַנט פון זייער פיינט אַלע טעג
פֿון דעם ריכטער: װאָרום עס האָט חרטה געהאַט פֿון גאָט פֿון װעגן זײערע קרעכצן
די סיבה פֿון די װאָס האָבן זײ געדריקט און זײ צעריסן.
/2:19 און עס איז געװען, אַז דער ריכטער איז געשטאָרבן, אַזױ האָבן זײ זיך אומגעקערט, און זײ האָבן זיך אומגעקערט
פֿאַרדאָרבן זיך מער ווי זייער אבות, אין נאָכפאָלגן אנדערע געטער צו
דינען זיי, און זיך בוקן צו זיי; זיי האָבן ניט אויפגעהערט פון זייערע אייגענע
         מעשים, און ניט פֿון זייער עקשנות וועג.
/2:20 און דער צאָרן פֿון גאָט איז געװען הײסט אױף ישׂראל; און ער האָט געזאָגט: מחמת
אַז דאָס דאָזיקע פֿאָלק האָט איבערגעטראָגן מײַן בונד װאָס איך האָב באַפֿױלן זײער
    אבות, און האָבן ניט צוגעהערט צו מיין קול;
/2:21 און איך װעל פֿון װײַטער ניט פֿאַרטריבן פֿון פֿאַר זײ פֿון די פֿעלקער
וואָס יהושע האָט איבערגעלאָזט ווען ער איז געשטאָרבן:
/2:22 כּדי איך זאָל פּרוּװן ישׂראל דורך זײ, צי זײ װעלן היטן דעם װעג פֿון
גאָט צו גײן אין איר, אַזױ װי זײערע עלטערן האָבן עס געהיט, אָדער ניט.
/2:23 דרום האָט {dn גאָט} פֿאַרלאָזט יענע פֿעלקער, אָן גײַך פֿאַרטריבן;
און ער האָט זײ ניט איבערגעגעבן אין דער האַנט פֿון יהוֹשוען.