ישעיהו
/66:1 אַזױ האָט געזאָגט גאָט: דער הימל איז מײַן טראָן, און די ערד איז מײַן
פוסבענקעלע: װוּ איז דאָס הױז װאָס איר בױט מיר? און וואו איז די
אָרט פון מיין מנוחה?
/66:2 װאָרום דאָס אַלץ האָט מײַן האַנט געמאַכט, און דאָס אַלץ האָט
געווען, זאָגט גאָט, אָבער צו דעם דאָזיקן מאַן װעל איך אָנקוקן, צו דעם װאָס איז
אָרעמאַן און צעטראָגן גייסט, און ציטערט פאַר מיין וואָרט.
/66:3 דער װאָס הרגעט אַן אָקס, אַזױ װי ער הרגעט אַ מענטש; דער וואס מקריב א
לאם, װי ער װאלט אפגעשניטן דעם האלדז פון א הונט; דער װאָס גיט אָפּ אַ קרבן, אַזױ װי
ער האָט געמאַכט חזירים בלוט; דער װאָס מאַכט קטורת, װי ער װאָלט געבענטשט אַן
געץ. יאָ, זײערע װעגן האָבן זײ אױסדערװײלט, און זײער זעל האָט זיך געפֿעלן
זײערע אומװערדיקײטן.
/66:4 אױך איך װעל אױסקלייבן זײערע פֿאַרװילונגן, און װעל ברענגען אױף זײערע מורא
זיי; װאָרום אַז איך האָב גערופֿן, האָט קײנער ניט געענטפֿערט; אַז איך האָבּ גערעדט, האָבּן זיי נישט געטאָן
הערט, אָבער זיי האָבן געטאָן שלעכטס פאַר מײַנע אויגן, און האָבּן אויסדערוויילט דאָס וואָס איך האָבּ
ניט צופרידן.
/66:5 הערט דאָס װאָרט פֿון גאָט, איר װאָס ציטערט פֿאַר זײַן װאָרט; אײַערע ברידער
װאָס האָט דיך פֿײַנט, װאָס האָט דיך אַרױסגעטריבן פֿון װעגן מײַן נאָמען, האָט געזאָגט: זאָל גאָט
זייט געלויבט, אָבער ער וועט זיך באַווייזן צו דיין פרייד, און זיי וועלן זיין
פאַרשעמט.
/66:6 אַ קָול פֿון רעש פֿון שטאָט, אַ קָול פֿון היכל, אַ קָול פֿון דעם
ה\' וואָס גיט שכר צו זייַנע פיינט.
/66:7 אײדער זי האָט געבאָרן, האָט זי געבאָרן; איידער איר ווייטיק געקומען, זי איז געווען
געבוירן פון אַ מענטש קינד.
/66:8 װער האָט געהערט אַזאַ זאַך? ווער האט געזען אזעלכע זאכן? זאָל די ערד
ווערן געמאכט צו ברענגען אַרויס אין איין טאָג? אָדער זאָל אַ פֿאָלק גלײך געבוירן װערן?
װאָרום װי נאָר צִיון האָט געבאָרן, האָט זי געבאָרן אירע קינדער.
/66:9 זאָל איך ברענגען צו דער געבורט, און ניט ברענגען געבאָרן? זאגט דער
גאָט: זאָל איך ברענגען אַרויס און פאַרמאַכן די טראכט? זאָגט דײַן גאָט.
/66:10 פֿרײען זיך מיט ירושלים, און פֿרײען זיך מיט איר, אַלע װאָס האָבן זי ליב;
פרייט זיך מיט איר מיט איר, אַלע וואָס טרויערן אויף איר:
/66:11 כּדי איר זאָלט זויגן און זיך זאַט מיט די בריסט פֿון אירע טרייסטן;
כּדי איר זאָלט אויסמאָלקן, און זיך דערפרייען מיט דעם שפע פון איר פּראַכט.
/66:12 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט: זע, איך גײ צו איר שלום װי אַ
טייַך, און די פּראַכט פון די גויים ווי אַ שטראָם טייַך: דעמאָלט וועט
איר זײַט, איר זאָלט געטראָגן װערן אױף אירע זײַטן, און געצױגן װערן אױף איר
ניז.
/66:13 װי אײנער װאָס זײַן מוטער טרײסט, אַזױ װעל איך אײַך טרײסטן; און איר זאָלט
זייט געטרייסט אין ירושלים.
/66:14 און אַז איר װעט דאָס זען, װעט זיך פֿרײען אײַער האַרץ, און אײַערע בײנער װעלן
בליען ווי אַ קרייַטעכץ, און די האַנט פון די האר וועט זיין באקאנט צו
זײַנע קנעכט, און זײַן גרימצאָרן אױף זײַנע פֿײַנט.
/66:15 װאָרום זע, גאָט קומט מיט פֿײַער, און מיט זײַנע רײַטװעגן װי אַ
שטורעם, צו דערלאָזן זײַן כּעס מיט גרימצאָרן, און זײַן שטראָף מיט פֿלאַמען
פייַער.
/66:16 װאָרום מיט פֿײַער און מיט זײַן שװערד װעט גאָט קריגן מיט אַלע לײַבער;
דערשלאָגענע פֿון גאָט װעט זײַן פֿיל.
/66:17 די װאָס הײליקן, און זיך רײניקן אין די גערטנער
הינטער אײן בוים אין צװישן, עסן חזירים, און די אומװערדיקײט,
און די מױז װעט פֿאַרלענדט װערן צוזאַמען, זאָגט גאָט.
/66:18 װאָרום איך װײס זײערע װערק און זײערע מחשבות: עס װעט קומען, איך װעל
קלייַבן אַלע אומות און לשונות; און זיי וועלן קומען, און זען מיין כבוד.
/66:19 און איך װעל מאַכן אַ צײכן צװישן זײ, און איך װעל שיקן די אַנטרונענע
זיי צו די פֿעלקער, צו תרשיש, פּול, און לוד, וואָס ציען דעם בויגן, צו
תוֹבָל, אוּן יָוָן, צו די אינדזלען ווײַט, וואָס האָבּן ניט געהערט מיין רום,
און האָבן ניט געזען מיין כבוד; און זײ װעלן דערצײלן מײַן כבוד צװישן די
גוײם .
/66:20 און זײ זאָלן אַרױסברענגען אַלע אײַערע ברידער פֿאַר אַ קרבן צו גאָט
פֿון אַלע פֿעלקער אױף פֿערד, און אין רײַטװאָגן, און אין זעץ, און אױף
מוֹלֵד, און אויף גיך בהמות, צו מײַן הייליקן באַרג ירושלים, זאָגט דער
גאָט, אַזױ װי די קינדער פֿון ישׂראל ברענגען אַרײַן אַ קרבן אין אַ רײן כּלי
דאָס הױז פֿון גאָט.
/66:21 און איך װעל אױך נעמען פֿון זײ פֿאַר כּהנים און פֿאַר לוִיִים, זאָגט דער
האר.
/66:22 װאָרום אַזױ װעלן די נײַע הימלען און די נײַע ערד װאָס איך װעל מאַכן
בלײַבט פֿאַר מיר, זאָגט גאָט, אַזױ װעט דײַן זאָמען און דײַן נאָמען
בלייבן.
/66:23 און עס װעט זײַן, פֿון אײן נײַ לבנה צו אַנדערן, און פֿון
איין שבת צום אנדערן, וועט קומען אלע פלייש זיך בוקן פאר מיר, זאגט
דער האר.
/66:24 און זײ װעלן אַרױסגײן, און אָנקוקן די לײַב פֿון די מענער װאָס האָבן
האָבן איבערגעטראָגן קעגן מיר: פֿאַר זייער וואָרעם וועט ניט שטאַרבן, און ניט וועט
זײע ר פײע ר װער ט אויסגעלאשן ; און זײ װעלן זײַן אַ שנאה פֿאַר אַלע לײַבער.
