ישעיהו
/65:1 איך בין געזוכט פֿון די װאָס האָבן מיך ניט געבעטן; איך בין געפונען פון זיי אַז
איך האָב מיך ניט געזוכט: איך האָב געזאָגט: זע, אָט איז מיר, צו אַ פֿאָלק װאָס איז ניט געװען
גערופן מיט מיין נאָמען.
/65:2 איך האָב אױסגעשפּרײט מײַנע הענט אַ גאַנצן טאָג צו אַ װידערשפּעניקע פֿאָלק װאָס
גייען אויף אַ וועג וואָס איז ניט גוט, נאָך זייערע אייגענע מחשבות;
/65:3 אַ פֿאָלק װאָס דערצערנט מיך תּמיד אין מײַן פּנים; אַז
מ׳מאכט זבח אין גערטנער, און קטורת אויף מזבחות פון ציגל;
/65:4 װאָס פֿאַרבליבן צװישן די קבֿרים, און בלײַבן אין די מאָנומענטן, װאָס עסן
דאָס פֿלײש פֿון חזירים, און זאַמל פֿון אומװערדיקײט איז אין זײערע כּלים;
/65:5 װאָס זאָגן: שטײ בײַ דיר, גענענט ניט צו מיר; װאָרום איך בין הײליקער װי
דו. דאָס זײַנען אַ רויך אין מײַן נאָז, אַ פֿײַער װאָס ברענט אַ גאַנצן טאָג.
/65:6 זע, פֿאַר מיר איז געשריבן: איך װעל ניט שװײַגן, נאָר װעל
גמול, אפילו שכר אין זייער בוזעם,
/65:7 אײַערע זינד, און די זינד פֿון אײַערע עלטערן אינאיינעם, זאָגט דער
יהוה, װאָס האָבן גערויכערט אױף די בערג, און מיך געשלאָגן
אויף די בערג, דעריבער וועל איך מאָס זייער ערשטע אַרבעט אין זייער
בוזעם.
/65:8 אַזױ האָט געזאָגט גאָט: אַזױ װי דער נײַער װײַן געפינט זיך אין דער דעק, און אײנער
זאָגט: זאָלסט עס ניט פאַרניכטן; װאָרום אַ ברכה איז אין אים: אַזױ װעל איך טאָן מיט מײַן
צוליב קנעכט, כּדי איך זאָל ניט פֿאַרטיליקן זיי אַלע.
/65:9 און איך װעל אַרױסגײן אַ זאָמען פֿון יעקבֿ, און פֿון יהודה
ירש פוּן מײַנע בערג, און מײַנע אויסדערוויילטע וועלן עס ירשענען, און מײַנע
קנעכט װעלן דאָרטן װױנען.
/65:10 און שרון װעט זײַן אַ שאָף, און דער טאָל עכור אַ אָרט.
פֿאַר די רינדער צו ליגן אין, פֿאַר מיין מענטשן וואָס האָבן מיך געזוכט.
/65:11 אָבער איר זײַט די װאָס פֿאַרלאָזן גאָט, װאָס פֿאַרגעסן מײַן הײליקן באַרג,
װאָס מאַכן אַ טיש פֿאַר יענעם זעל, און װאָס מאַכן אַ געטראַנקאָפּפֿער
צו דער נומער.
/65:12 דרום װעל איך אײַך צײלן צו דער שװערד, און איר זאָלט זיך אַלע בוקן צו
די שחיטה: מחמת אַז איך האָב גערופֿן, האָט איר ניט געענטפֿערט; ווען איך האב גערעדט,
איר האָט ניט געהערט; אָבּער האָבּן געטאָן שלעכטס פאַר מײַנע אויגן, און האָבּ דאָס אויסגעקליבּן
אין װאָס איך האָב ניט געפֿעלט.
/65:13 דרום האָט גאָט דער האַר אַזױ געזאָגט: זע, מײַנע קנעכט װעלן עסן, אָבער איר
וועט זיין הונגעריק: זע, מיין קנעכט וועלן טרינקען, אָבער איר וועט זיין
דאָרשטיק: זע, מײַנע קנעכט װעלן זיך פֿרײען, אָבער איר װעט זיך שעמען;
/65:14 זע, מײַנע קנעכט װעלן זינגען פֿון האַרצן, אָבער איר װעט שרײַען.
צער פון הארץ, און וועט וויינען פון צער פון גייסט.
/65:15 און אײַער נאָמען זאָלט איר איבערלאָזן פֿאַר אַ קללה פֿאַר מײַנע אױסדערװײלטן:פֿאַר גאָט
גאָט װעט דיך טײטן, און װעט רופֿן זײַנע קנעכט מיט אַן אַנדער נאָמען;
/65:16 אַז דער װאָס בענטשט זיך אױף דער ערד, זאָל זיך בענטשן אין גאָט
פון אמת; און דער װאָס שװערט אױף דער ערד זאָל שװערן בײַם גאָט פֿון
אמת; ווייל די פריערדיגע צרות ווערן פארגעסן, און ווייל זיי זענען
פארבארגן פון מיינע אויגן.
/65:17 װאָרום זע, איך באַשאַפן נײַע הימלען און אַ נײַע ערד, און די ערשטע װעלן
ניט געדענקט ווערן, און ניט קומען אין מיינונג.
/65:18 אָבער זאָלט אײַך פֿרײען און זיך פֿרײען אױף אײביק מיט דעם װאָס איך באַשאַף, װאָרום זע,
איך באַשאַפן ירושלים אַ פרייד, און איר מענטשן אַ פרייד.
/65:19 און איך װעל זיך פֿרײען אין ירושלים, און זיך פֿרײען מיט מײַן פֿאָלק, און דאָס קָול פֿון
קיין געוויין וועט מער ניט געהערט ווערן אין איר, און ניט דער קָול פֿון געשריי.
/65:20 עס װעט מער ניט זײַן פֿון דאָרטן קײן קינדער פֿון טעג, און אַ זקן װאָס
האָט ניט אָנגעפילט זיינע טעג, וואָרעם דער קינד וועט שטאַרבן הונדערט יאָר אַלט;
אָבער דער זינדיקער, וואָס איז הונדערט יאָר אַלט, וועט פאַרשאָלטן ווערן.
/65:21 און זײ װעלן בױען הײַזער, און װעלן זײ באַװױנען; און זײ װעלן פֿלאַנצן
ווייַנגאָרטן, און עסן די פרוכט פון זיי.
/65:22 זײ װעלן ניט בױען, און אַן אַנדערער באַװױנט; זיי זאָלן ניט פלאַנצן, און
אַן אַנדערער עסט, װאָרום אַזױ װי די טעג פֿון אַ בױם זײַנען די טעג פֿון מײַן פֿאָלק, און
מײַנע געקליבענע װעלן געניסן פֿון דעם װערק פֿון זײערע הענט.
/65:23 פֿאַר אומגליק זאָלן זײ זיך ניט מיען, און ניט אַרױסברענגען פֿאַר אַ צרה; װאָרום זײ זײַנען
דאָס זאָמען פֿון דעם ברוך ה\', און זייער זאָמען מיט זיי.
/65:24 און עס װעט זײַן, אײדער זײ רופֿן, װעל איך ענטפֿערן; און
בשעת זיי רעדן נאָך, איך וועל הערן.
/65:25 דער װאָלף און דער לאַם װעלן פֿיטערן צוזאַמען, און דער לײב װעט עסן שטרוי
װי דער אָקס, און שטױב װעט זײַן דער שלאַנגס פֿלײש. זיי וועלן נישט
שאַטן און ניט פֿאַרטיליקן אין מײַן גאַנצן הײליקן באַרג, זאָגט גאָט.
