ישעיהו
/63:1 װער איז דער װאָס קומט פֿון אדום, מיט געפֿאַרבטע קלײדער פֿון בוֹצרָה? דאָס
וואָס איז פּראַכט אין זיין קליידונג, אַרומפאָרן אין זיין גרויסקייט
שטאַרקייט? איך וואָס רעדן אין גערעכטיקייט, שטאַרק צו ראַטעווען.
/63:2 פֿאַר װאָס ביסטו רױט אין דײַן קלײד, און דײַנע קלײדער אַזױ װי דער װאָס
טרעטן אין די ווייַן פעט?
/63:3 אַלײן האָב איך געטרעטן די װײַן; און פֿון דעם פֿאָלק איז ניט געװען
מיט מיר, װאָרום איך װעל זײ טרעטן אין מײַן כּעס, און זײ צעטרעטן אין מײַן גרימצאָרן
fury; און זײער בלוט װעט שפּריצן אױף מײַנע קלײדער, און איך װעל
פלעק אַלע מיין מלבושים.
/63:4 װאָרום דער טאָג פֿון נקמה איז אין מײַן האַרצן, און דאָס יאָר פֿון מײַן אױסגעלײזט
איז געקומען.
/63:5 און איך האָב געקוקט, און קײנער איז ניט געװען צו העלפֿן; און איך האָב זיך געחידושט אַז עס איז געווען
דערפֿאַר האָט מײַן אָרעם מיר געבראַכט ישועה; און מיין
צארן, עס האָט מיך געהאַלטן.
/63:6 און איך װעל פֿאַרטרעטן דאָס פֿאָלק אין מײַן כּעס, און זײ מאַכן שיכּור
מײַן גרימצאָרן, און איך װעל אַראָפּלאָזן זײער שטאַרקײט אױף דער ערד.
/63:7 איך װעל דערמאָנען די חן פֿון גאָט, און די לויב פֿון דעם.
גאָט, אַזױ װי אַלץ װאָס גאָט האָט געגעבן אונדז און די גרױסן
גוטסקייט צו דעם הױז פֿון ישׂראל װאָס ער האָט זײ געגעבן
לױט זײַנע רחמים, און לױט זײַנע פֿיל
חן־חסדים.
/63:8 װאָרום ער האָט געזאָגט: פֿאַרװאָס זײַנען זײ מײַן פֿאָלק, קינדער װאָס װעלן ניט ליגן;
ער איז געווען זייער גואל.
/63:9 אין זײער גאַנצן פּײַן איז ער געװען פּײַניק, און דער מלאך פֿון זײַן פּנים
אין זיין ליבשאַפט און אין זיין רחמנות האָט ער זיי אויסגעלייזט; און ער האָט געבאָרן
און זײ האָבן זײ געטראָגן אַלע טעג פֿון אַלט.
/63:10 אָבער זײ האָבן װידערשפּעניקט, און האָבן געצערנט זײַן הײליקן גײַסט, דרום האָט מען אים אומגעקערט
זײט זײער פֿײַנט, און ער האָט מלחמה געהאַלטן קעגן זײ.
/63:11 און ער האָט געדענקט די טעג פֿון אַלט, משהן און זײַן פֿאָלק, אַזױ צו זאָגן: װוּ?
איז ער, וואס האט זיי אויפגעהויבן פון ים מיט זיין פּאַסטעך
סטייַע? װוּ איז דער, װאָס האָט אַרײַנגעטאָן אין אים זײַן רוח?
/63:12 װאָס האָט זײ געפירט דורך דער רעכטער האַנט פֿון משהן מיט זײַן פּראַכטיקן אָרעם, צעטיילנדיק
דאָס װאַסער פֿאַר זײ, זיך צו מאַכן אַן אײביקן נאָמען?
/63:13 װאָס האָט זײ געבראַכט דורכן טיפֿן, װי אַ פֿערד אין מדבר, װאָס זײ
זאָל ניט שטאָמפּערן?
/63:14 אַזױ װי אַ בהמה גײט אַראָפּ אין טאָל, אַזױ האָט אים דער גײַסט פֿון גאָט געמאַכט
צו רו: אַזױ האָסטו געפירט דײַן פֿאָלק, זיך צו מאַכן פֿאַר אַ פּראַכטיקן נאָמען.
/63:15 קוק אַראָפּ פֿון הימל, און זע פֿון דער װױנונג פֿון דײַן הײליקײט
און פֿון דײַן פּראַכט: װוּ איז דײַן ברען און דײַן שטאַרקײט, דאָס געקלונגען
דײַנע געדערעם און פֿון דײַן רחמנות צו מיר? זענען זיי איינגעהאלטן?
/63:16 דו ביסט דאָך אונדזער פֿאָטער, כאָטש אבֿרהם איז אונדז אומוויסנדיק, און
ישׂראל קען אונדז ניט דערקענען: דו, גאָט, ביסט אונדזער פֿאָטער, אונדזער גואל;
דײַן נאָמען איז פֿון אײביק.
/63:17 גאָט, פֿאַר װאָס האָסטו אונדז געמאַכט פֿון דײַנע װעגן, און האָסט אונדז פֿאַרגליװערט.
הארץ פון דיין מורא? קער זיך אום פֿון װעגן דײַנע קנעכט, דײַנע שבֿטים
ירושה.
/63:18 דאָס פֿאָלק פֿון דײַן הײליקײט האָט עס פֿאַרמאָגט נאָר אַ קלײנע צײַט: אונדזער
דייַן הײליקטום האָבן זיך צעטרעטן פײַנט.
/63:19 מיר זײַנען דײַן, דו האָסט קײן מאָל ניט געװעלטיקט איבער זײ; מ׳האט זײ נישט גערופן
דײַן נאָמען.
