ישעיהו
/57:1 דער צדיק גײט אונטער, און קײנער לײגט עס ניט צום האַרצן, און רחמנותדיקע מענטשן.
מען נעמט אוועק, קיינער האלט נישט אז מען נעמט אוועק פון די צדיקים
דאָס שלעכטס צו קומען.
/57:2 אין שלום קומט ער, איטלעכער אין זײערע בעטן װעלן זײ רוען
גיין אין זיין יושר.
/57:3 אָבער גענענט אַהער, איר קינדער פֿון דער מכשף, זאָמען פֿון דעם
דער ניעף און די זונה.
/57:4 קעגן װעמען שפּירט איר זיך? קעגן וועמען מאַכט איר אַ ברייט מויל,
און ציען אויס די צונג? זענט איר ניט קינדער פון עבירה, אַ זאָמען פון
שקר,
/57:5 פֿאַרלענדט אײַך מיט אָפּגעטער אונטער יעדן גרין בױם, הרגעט די
קינדער אין די טאָל אונטער די קליפס פון די פעלז?
/57:6 צװישן די גלאַטע שטײנער פֿון טײַך איז דײַן חלק; זיי, זיי זענען דיינע
גוֹרל: אַפילו צו זיי האָסטו געגאָסן אַ געטראַנקאָפּפֿער, האָסטו מקרב געווען אַ
פלייש קרבן. זאָל איך באַקומען טרייסט אין די?
/57:7 אױפֿן הױכן און הױכן באַרג האָסטו געשטעלט דײַן בעט, אַהין
ביסט אַרױפֿגעגאַנגען צו שלאַכטן.
/57:8 אױך הינטער די טירן און די טירזײַלן האָסטו אױפֿגעשטעלט דײַן דערמאָנונג;
װאָרום דו האָסט זיך אַנטפּלעקט פֿאַר אַן אַנדערן פֿון מיר, און ביסט אַרױפֿגעגאַנגען;
האָסט זיך פֿאַרברייטערט דײַן געלעגער, און דיר געשלאָסן אַ בונד מיט זיי; דו
האט ליב געהאט זייער בעט וואו דו האסט עס געזען.
/57:9 און ביסט געגאַנגען צום מלך מיט זאַלב, און האָסט געמערט דײַן
בשמים, און דײַנע שלוחים האָסט שלח ווײַט, און האָט פֿאַרשוועכט
דיך אפילו ביז גיהנום.
/57:10 דו ביסט מיד פֿון דער גרױסקײט פֿון דײַן װעג; און דו האסט ניט געזאגט: דארטן
איז ניט קיין האָפֿענונג: דו האָסט געפֿונען דאָס לעבן פֿון דײַן האַנט; דעריבער ביסטו געווען
ניט טרויעריק.
/57:11 און פֿאַר װעמען האָסטו מוֹרא געהאַט אָדער מוֹרא געהאַט, װאָס דו האָסט געלעגן, און
האָסט מיך ניט געדאַכט, און האָט עס ניט אַרײַנגעלייגט צו דײַן האַרצן? האב איך נישט געהאלטן מיין
שלום פון אַלט, און דו מעסט מיך ניט?
/57:12 איך װעל דערצײלן דײַן גערעכטיקײט, און דײַנע מעשים; װאָרום זײ װעלן ניט
נוץ דיר.
/57:13 אַז דו שרײַסט, זאָלן דײַנע מחנות דיך מציל זײַן; אָבער דער ווינט וועט
טראג זיי אלע אוועק; נישטיקײט װעט זײ נעמען, אָבער דער װאָס לײגט זײַנע
פאַרזיכערן זיך אויף מיר וועט אַרבן די ערד, און וועט ירשענען מיין הייליק באַרג;
/57:14 און װעט זאָגן: הײב אױף, הײב אױף, גרײט דעם װעג, נעם אױף דעם װעג.
אַ שטערונג פֿון דעם וועג פֿון מײַן פֿאָלק.
/57:15 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט דער הויכער און דער הױכער װאָס באַװױנט אױף אײביק, וועמענס
דער נאָמען איז הייליק; איך וווין אין דער הויך און הייליק אָרט, אויך מיט אים וואָס איז
פוּן אַ רוּחַ חֲצוֹרָה אוּן עֲנָוָה, לְהַחַיֵּי אֶת רוּחַ פוּן דִי עָנָיו, און
אויפצולעבן דאס הארץ פון די צערודערטע.
/57:16 װאָרום ניט אױף אײביק װעל איך קריגן, און איך װעל ניט שטענדיק צער זײַן;
גײַסט זאָל פֿאַרלאָזן פֿאַר מיר, און די נפֿשות װאָס איך האָב געמאַכט.
/57:17 װאָרום דער זינד פֿון זײַן גײַסטקײט בין איך געװען צער, און איך האָב אים געשלאָגן;
מיר , און ער איז געווען צארן , און ער איז געגאַנגען אויף דעם וועג פון זיין האַרץ .
/57:18 איך האָב געזען זײַנע װעגן, און װעל אים היילן;איך װעל אים אױך פֿירן, און איך װעל אים פֿירן
קום צוריק צו אים און צו זיינע אבלים.
/57:19 די פֿרוכט פֿון די ליפּן באַשאַף איך; שלום, שלום צו דעם וואָס איז ווייַט אַוועק, און
צו דעם וואָס איז נאָענט, זאָגט גאָט; און איך װעל אים היילן.
/57:20 אָבער די רשָעים זײַנען װי דער צערודערטער ים, װען ער קען ניט רוען, זײַן האַנט
װאַסער האָט אַרױפֿגעװאָרפֿן מיז און שמוץ.
/57:21 קײן שלום איז ניט, זאָגט מײַן גאָט, צו די רשָעים.
