ישעיהו
/52:1 דערװעק, װעק; טו זיך, ציון, מיט דײַן שטאַרקייט; שטעל אויף דיין שיין
מלבושים, ירושָלַיִם, די הײליקע שטאָט, װאָרום װײַטער װעט מער ניט זײַן
קומט אַרײַן אין דיר דער אומבאַשניטן און דער אומרײן.
/52:2 שאָקל דיך אָן פֿון שטױב; שטיי אויף, און זע, איר ירושלים: לױז
פֿון די בונדן פֿון דײַן האַלדז, געפֿאַנגענע טאָכטער ציון.
/52:3 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט: אומזיסט האָסטו אײַך פֿאַרקױפֿט; און איר
זאָל אױסגעלײזט װערן אָן געלט.
/52:4 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: מײַן פֿאָלק איז פֿריִער אַראָפּגעגאַנגען קײן מִצרַיִם
וואוינען דארט; און אשור האָט זײ געדריקט אָן סיבה.
/52:5 און אַצונד, װאָס האָב איך דאָ, זאָגט גאָט, װאָס מײַן פֿאָלק איז גענומען געװאָרן
אַוועק פֿאַר גאָרנישט? די, וואָס הערשן איבער זיי, מאַכן זיי וויינען, זאָגט דער
האר; און מײַן נאָמען װערט שטענדיק פֿאַרשמאַכט יעדן טאָג.
/52:6 דרום װעט מײַן פֿאָלק װיסן מײַן נאָמען, דרום װעלן זײ װיסן אין
יענעם טאָג אַז איך בין דער וואָס רעדט: זע, דאָס בין איך.
/52:7 װי שײן זײַנען די פֿיס פֿון דעם װאָס ברענגט גוטס אױף די בערג
בשורה, וואָס גיט אַרויס שלום; וואָס ברענגט אַ גוטן בשורה, דאָס
אַרויסגעבן ישועה; וואָס האָט געזאָגט צו ציון: דײַן גאָט איז קיניגן!
/52:8 דײַנע װעכטער װעלן אױפֿהײבן דעם קָול; מיט דעם קָול צוזאַמען זאָלן זיי
זינגט, װאָרום אויג צו אויג װעלן זײ זען, װען גאָט װעט אומקערן
ציון.
/52:9 ברײַט זיך אַרײַן אין פֿרײד, זינגט צוזאַמען, איר װיסטע ערטער פֿון ירושלים, װאָרום
גאָט האָט געטרייסט זײַן פֿאָלק, ער האָט אױסגעלײזט ירושלים.
/52:10 גאָט האָט אױסגעטראָגן זײַן הײליקן אָרעם פֿאַר די אױגן פֿון אַלע פֿעלקער; און
אַלע עקן פֿון דער ערד װעלן זען די ישועה פֿון אונדזער גאָט.
/52:11 גײט אַװעק, גײט אַװעק, גײט אַרױס פֿון דאָרטן, רירט ניט אָן קײן אומרײן; גיין
איר פֿון צווישן איר; זייט רײן, װאָס טראגט די כּלים פֿון דעם
האר.
/52:12 װאָרום מיט אײַל זאָלט איר ניט אַרױסגײן, און ניט גײן מיט אַ אַנטלױף, װאָרום גאָט װעט
גיי פאר דיר; און דער גאָט פֿון ישׂראל װעט זײַן פֿאַר אײַך.
/52:13 זע, מײַן קנעכט װעט זיך פֿאַרהיטנדיק טאָן, ער װעט דערהױבן װערן און
געהויבן, און זיין זייער הויך.
/52:14 אַזױ װי פֿיל האָבן זיך געחידושט פֿון דיר; זיין וויזע איז געווען אַזוי צעשטערט מער ווי אַלע
מענטש, און זיין געשטאַלט מער ווי די קינדער פון מענטשן.
/52:15 און ער װעט שפּריצן פֿיל פֿעלקער; די מלכים זאָלן פאַרמאַכן זייער מויל
ווארים דאס וואס מען האט זיי נישט דערציילט וועלן זיי זען; און דאס
וואָס זיי האָבן ניט געהערט וועלן זיי באַטראַכטן.
