ישעיהו
/48:1 הערט דאָס, הױז פֿון יעקבֿ, װאָס װערט גערופֿן מיטן נאָמען פֿון ישׂראל,
און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון די װאַסערן פֿון יהודה װאָס שװערן בײַם נאָמען
פֿון גאָט, און זאָלסט דערמאָנען דעם גאָט פֿון ישׂראל, אָבער ניט מיט אמת,
און ניט אין גערעכטיקייט.
/48:2 װאָרום זײ רופֿן זיך פֿון דער הײליקער שטאָט, און האַלטן זיך אױף דער
גאָט פֿון ישׂראל; גאָט פֿון צבֿאות איז זײַן נאָמען.
/48:3 די ערשטע זאַכן האָב איך דערצײלט פֿון אָנהײב; און זײ זײַנען געגאַנגען
אַרױס פֿון מײַן מױל, און איך האָב זײ דערצײלט; איך האָב זיי פּלוצלינג געטאָן, און זיי
געקומען צו פאָרן.
/48:4 װײַל איך האָב געװוּסט, אַז דו ביסט סתּירותדיק, און דײַן האַלדז איז אַן אײַזערנער זין;
און דיין קאָפּ קופּער;
/48:5 איך האָב דיר געזאָגט אַפֿילו פֿון אָנהייב אָן; איידער עס געקומען צו
פֿאַרבײַ איך האָב דיר עס געװיזן, טאָ זאָלסטו זאָגן: מײַן געץ האָט געטאָן
זיי, און מיין געשניצטע בילד, און מיין געגאָסן בילד, האָט זיי באַפֿוילן.
/48:6 האָסט געהערט, זעט דאָס אַלץ; און איר װעט עס ניט דערצײלן? איך האב געוויזן
דיך נײַע זאַכן פֿון דער צײַט, אַפֿילו באַהאַלטן, און דו האָסט ניט געטאָן
קענען זיי.
/48:7 זײ זײַנען באַשאַפֿן געװאָרן אַצונד, און ניט פֿון אָנהײב; נאך פארן טאג
ווען דו האסט זיי ניט געהערט; טאָמער זאָלסטו זאָגן: זע, איך האָב געוואוסט
זיי.
/48:8 יאָ, האָסט ניט געהערט; יאָ, דו האָסט ניט געוואוסט; יאָ, פֿון יענער צײַט
דײַן אויער איז ניט געעפֿנט געװאָרן, װאָרום איך האָב געװוּסט, אַז דו װעסט טאָן זײער
פארברעכן, און מען האט גערופן א פארברעכער פון בויך.
/48:9 פֿון װעגן מײַן נאָמען װעל איך אָפּהאַלטן מײַן כּעס, און פֿון מײַן לױב װעל איך
זאָלסט זיך אָפּהאַלטן פֿאַר דיר, כּדי איך זאָל דיך ניט אָפּשניידן.
/48:10 זע, איך האָב דיך ראַפינירט, אָבער ניט מיט זילבער; איך האב דיך איינגעקליבן
דער אויוון פון צרות.
/48:11 פֿון מײַן אײגענעם װעג, פֿון מײַן אײגענעם װעג, װעל איך עס טאָן;
מיין נאָמען זיין פּאַלוטאַד? און איך וועל ניט געבן מיין כבוד צו אן אנדערן.
/48:12 הערט צו מיר, יעקב און ישׂראל, מײַן גערופֿן; איך בין ער; איך בין דער ערשטער,
איך בין אויך דער לעצטער.
/48:13 און מײַן האַנט האָט געגרונדעט דער ערד, און מײַן רעכטער האַנט
האָט אויסגעשפּרייט די הימלען: אַז איך רוף צו זיי, שטייען זיי צוזאַמען.
/48:14 זאַמלט אײַך אַלע, און הערט; וואָס צווישן זיי האט דערקלערט
די זאכן? גאָט האָט אים ליב, ער װעט טאָן זײַן פֿאַרגעניגן
בבל, און זײַן אָרעם זאָל זײַן אױף די כַּשׂדים.
/48:15 איך האָב גערעדט; יאָ, איך האָב אים גערופֿן: איך האָב אים געבראַכט, און
ער װעט זײַן װעג באַגליקן.
/48:16 גענענט צו מיר, הערט דאָס; איך האב נישט גערעדט אין סוד פון די
אָנהייב; פֿון דער צײַט װאָס עס איז געװען, בין איך דאָרטן, און אַצונד, יהוה גאָט,
און זײַן גייסט האָט מיך געשיקט.
/48:17 אַזױ האָט געזאָגט גאָט, דײַן אױסלײזער, דער הײליקער פֿון ישׂראל; איך בין דער האר
דײַן גאָט, װאָס לערנט דיר צו נוץ, װאָס פירט דיך אױפֿן װעג
אַז דו זאָלסט גײן.
/48:18 װאָרום דו האָסט צוגעהערט צו מײַנע געבאָט! דעמאלט איז געווען דיין שלום
ווי אַ טייַך, און דיין גערעכטיקייט ווי די כוואליעס פון דעם ים.
/48:19 און דײַן זאָמען איז געװען אַזױ װי דער זאַמד, און די זאָמען פֿון דײַנע אינגעװײד.
דער גראַוואַל דערפון; זײַן נאָמען זאָל ניט פֿאַרשניטן װערן און ניט פֿאַרטיליקט װערן
פון פאר מיר.
/48:20 גײט אַרױס פֿון בבֿל, אַנטלױפֿט פֿון די כַּשׂדים, מיט אַ קָול פֿון
זינגט, זאָגט איר, זאָגט דאָס, זאָג עס ביזן עק פֿון דער ערד;
זאָגט איר: גאָט האָט אױסגעלײזט זײַן קנעכט יעקבן.
/48:21 און זײ האָבן ניט דאָרשט געװען, װען ער האָט זײ געפֿירט דורך די מדבר;ער האָט געפֿירט
דאָס װאַסער זאָל אַרױסגײן פֿון דעם פֿעלדז פֿאַר זײ;
די וואסערן האבן אויסגעגאסן.
/48:22 קײן שלום איז ניט, זאָגט גאָט, צו די רשָעים.
