ישעיהו
/43:1 אָבער אַצונד אַזױ האָט געזאָגט גאָט װאָס האָט דיך באַשאַפֿן, יעקב, און דער װאָס
האָט דיך געשאַפֿן, ישׂראל, זאָלסט ניט מורא האָבן, װאָרום איך האָב דיך אױסגעלײזט, איך האָב גערופֿן
               דיך מיט דײַן נאָמען; דו ביסט מיינס.
/43:2 אַז דו גײסט דורכן װאַסער, װעל איך זײַן מיט דיר; און דורך
די טײַכן, זײ װעלן דיך ניט איבערפֿאַלן, װען דו גײט דורך דעם
פֿײַער, זאָלסט ניט פֿאַרברענט װערן; און די פֿלאַם זאָל ניט אָנצינדן
                                                                      דיר.
/43:3 װאָרום איך בין יהוה דײַן גאָט, דער הײליקער פֿון ישׂראל, דײַן גואל;איך האָב געגעבן.
מִצרַיִם פֿאַר דײַן אױסלײז, עטיאָפּיע און סבע פֿאַר דיר.
/43:4 זינט דו ביסט געװען טײַער אין מײַנע אױגן, ביסטו געװען אַ כבוד, און איך
האָבן דיך ליב, דעריבער וועל איך געבן מענטשן פֿאַר דיר, און מענטשן פֿאַר דיין
                                                                    לעבן.
/43:5 זאָלסט ניט מורא האָבן, װאָרום איך בין מיט דיר;איך װעל ברענגען דײַן זאָמען פֿון מזרח, און
                                           זאמלט דיך פון מערב;
/43:6 צו צפֿון װעל איך זאָגן: גיב אָפּ; און צו דָרום, היט זיך נישט צוריק: ברענג
מײַנע זין פֿון דער װײַטן, און מײַנע טעכטער פֿון די עקן פֿון דער ערד;
/43:7 איטלעכער װאָס װערט גערופֿן מיט מײַן נאָמען, װאָרום איך האָב אים באַשאַפֿן פֿאַר מײַן נאָמען
כבוד, איך האב אים געשאפן; יאָ, איך האָב אים געמאַכט.
/43:8 ברענג אַרױס די בלינדע װאָס האָבן אױגן, און די טױבן װאָס האָבן
                                                                אויערן.
/43:9 זאָלן פֿאַרזאַמלט װערן אַלע פֿעלקער, און די פֿעלקער זאָלן זײַן
פארזאמלט: ווער צווישן זיי קען דאָס דערקלערן און אונדז ווייַזן פריער זאכן?
זאָלן זײ אַרױסברענגען זײערע עדות, כּדי זײ זאָלן גערעכט זײַן, אָדער לאָזן
                      זיי הערן, און זאָגן: עס איז אמת.
/43:10 איר זײַט מײַנע עדות, זאָגט גאָט, און מײַן קנעכט װאָס איך האָב אױסדערװײלט;
כּדי איר זאָלט וויסן און מיר גלייבן, און פאַרשטיין אַז איך בין דער: פאַר מיר
קײן גאָט איז ניט געשאַפֿן געװאָרן, און נאָך מיר װעט ניט זײַן.
/43:11 איך בין יהוה; און חוץ מיר איז נישטא קיין גואל.
/43:12 איך האָב דערצײלט און מציל געװען, און איך האָב דערצײלט, װען ניט געװען
פֿרעמדער גאָט צװישן אײַך; דרום ביסטו מײַנע עדות, זאָגט גאָט,
                                               אַז איך בין גאָט.
/43:13 יאָ, אײדער טאָג בין איך געװען; אוּן סֶע אִיז גִיוֶוען נִיט קֵיין מִיט
פֿון מײַן האַנט: איך װעל אַרבעטן, און װער זאָל עס לאָזן?
/43:14 אַזױ האָט געזאָגט גאָט, אײַער אױסלײזער, דער הײליקער פֿון ישׂראל; פֿאַר דיין
צוליב דעם האָב איך געשיקט קיין בבל, און האָב אַראָפּגעבראַכט אַלע זייערע איידעלע, און
די כַּשׂדים, וועמענס געשריי איז אין די שיפן.
/43:15 איך בין יהוה, אײַער הײליקער, דער באַשעפֿער פֿון ישׂראל, אײַער מלך.
/43:16 אַזױ האָט געזאָגט גאָט, װאָס מאַכט אַ װעג אין ים, און אַ װעג אין ים.
                                         גוואַלדיקע וואסערן;
/43:17 װאָס ברענגט אַרױס רײַטװאָגן און פֿערד, חיל און מאַכט; זיי
װעלן זיך לײגן אינאײנעם, זײ װעלן ניט אױפֿשטײן: זײ זײַנען אױסגעשטאָרבן, זײ זײַנען
                                      אויסגעלאשן ווי שלעפּ.
/43:18 געדענקט ניט די ערשטע, און ניט באַטראַכט די אַלטע.
/43:19 זע, איך װעל טאָן אַ נײַ; אַצונד װעט עס אױספֿאַלן; זאָלט איר ניט
וויסן עס? איך וועל מאַכן אַ וועג אין דער מדבר, און טייַכן אין דער
                                                                    מדבר.
/43:20 די בהמה פֿון פֿעלד װעט מיך מכבד זײַן, די שלאנגן און די אַולז;
װאָרום איך גיב װאַסערן אין דער מדבר, און טײַכן אין דער מדבר, צו
    גיב צו מײַן פֿאָלק, מײַנע אויסגעקליבענע.
/43:21 דאָס דאָזיקע פֿאָלק האָב איך געשאַפֿן פֿאַר מיר; זײ װעלן דערצײלן מײַן לויב.
/43:22 אָבער דו האָסט מיך ניט גערופֿן, יעקב; אָבער דו ביסט מיד געוואָרן
                                                        מיר, ישׂראל.
/43:23 די קלײנע בהמות פֿון דײַנע בראַנדאָפּפֿער האָסטו מיר ניט געבראַכט;
און דו האָסט מיך ניט מכבד מיט דײַנע קרבנות. איך האב נישט געפֿירט
דיך צו דינען מיט אַ קרבן, און דיך ניט מיד מיט קטורת.
/43:24 האָסט מיר ניט געקױפֿט קײן זיסער שטעקן מיט געלט, און האָסט ניט אָנגעפֿילט
מיר מיט דעם פעט פֿון דײַנע שלאַכטאָפּפֿער, אָבער דו האָסט מיך געמאַכט צו דינען
    דײַנע זינד, האָסט מיך מיד מיט דײַנע זינד.
/43:25 איך בין דער װאָס מעקט אױס דײַנע פֿאַרברעכן פֿון מײַנע װעגן,
                   און וועט ניט געדענקען דיין זינד.
/43:26 געדענק מיך, לאָמיר זיך טענהן צוזאַמען;זאָגן דו, אַז דו ביסט.
                                              מעגסט זײן גערעכט.
/43:27 דײַן ערשטן פֿאָטער האָט געזינדיקט, און דײַנע מלמדים האָבן פֿאַרזינדיקט
                                                                      מיר.
/43:28 דרום האָב איך פֿאַרשװעכט די פֿירשטן פֿון הײליקטום, און איך האָב געגעבן
                   יעקב צו קללה, און ישראל צו חרפות.