ישעיהו
/42:1 זע מײַן קנעכט, װאָס איך האַלט אים אױף; מייַן אויסדערוויילטע, אין וועמען מיין נשמה
דערפרייען; איך האָב אַרויפֿגעטאָן מײַן גײַסט אויף אים: ער וועט אַרויסברענגען אַ משפּט
צו די גוים.
/42:2 ער זאָל ניט שרײַען און ניט אױפֿהײבן, און זײַן קָול זאָל ער ניט הערן אין דער ערד
גאַס.
/42:3 אַ געקראָכן שטאַנג װעט ער ניט צעברעכן, און דאָס רויכנדיקע פֿלאַקס װעט ער ניט צעברעכן
שטילן: ער וועט אַרויסברענגען אַ משפּט צום אמת.
/42:4 ער װעט ניט פֿאַרפֿאַלן און ניט דערמוטיקט װערן, ביז ער האָט באַשטימט אַ משפּט אין דעם
ערד: און די אינזלען וועלן ווארטן אויף זיין תורה.
/42:5 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר, דער װאָס האָט באַשאַפֿן די הימלען, און זײ אױסגעשטרעקט
אויס; דער װאָס האָט אױסגעשפּרײט די ערד, און דאָס װאָס גײט אַרױס פֿון איר; ער
וואָס גיט אָטעם צו די מענטשן אויף אים, און גייסט צו די וואָס גיין
אין:
/42:6 איך יהוה האָב דיך גערופֿן אין גערעכטיקײט, און איך װעל האַלטן דײַן האַנט.
און װעל דיך היטן, און דיך געבן פֿאַר אַ בונד פֿון פֿאָלק, פֿאַר אַ
ליכט פון די גויים;
/42:7 צו עפֿענען די בלינדע אױגן, אַרױסצוטראָגן די געפֿאַנגענע פֿון תּפֿיסה, און
די װאָס זיצן אין פֿינצטערניש פֿון דער תפיסה הױז.
/42:8 איך בין יהוה, דאָס איז מײַן נאָמען, און מײַן כּבֿוד װעל איך ניט געבן צו אַן אַנדערן.
און ניט מיין לויב צו געשניצטע בילדער.
/42:9 זע, די ערשטע זאַכן זײַנען געשען, און נײַע זאָג איך דערצײל;
איידער זיי שפּרינגט אַרויס, זאָג איך אייך וועגן זיי.
/42:10 זינג צו גאָט אַ נײַ געזאַנג, און זײַן לויב פֿון עק ערד;
איר װאָס גײט אַראָפּ צום ים, און אַלץ װאָס אין איר; די אינזלען און די
איינוואוינער דערפון.
/42:11 זאָל דער מדבר און אירע שטעט אױפֿהײבן זײער קָול, די
דערפער װאָס קדר באַװױנט, זאָלן זינגען די באַװױנער פֿון פֿעלדז,
זאָלן זײ שרײַען פֿון שפּיץ בערג.
/42:12 זאָלן זײ געבן כּבֿוד צו גאָט, און זאָגן זײַן לױב אין דער
אינזלען.
/42:13 גאָט װעט אַרױסגײן װי אַ גיבור, ער װעט דערװעקן קנאה װי
אַ מענטש פון מלחמה: ער וועט וויינען, יאָ, ברום; ער וועט גבור אויף זיין
שונאים.
/42:14 איך האָב לאַנג געהאַלטן שטיל; איך בין געווען שטיל, און ריפריינד
אַלײן: אַצונד װעל איך שרײַען װי אַ פֿרוי; איך וועל צעשטערן און
פרעסן גלײך.
/42:15 איך װעל מאַכן פֿאַרװיסטע בערג און בערג, און װעל פֿאַרטריקנט װערן אַלע זײערע קרײַטעכץ; און איך
װעל מאַכן די טײַכן אינדזלען, און איך װעל יבש די בריכות.
/42:16 און די בלינדע װעל איך ברענגען אױף אַ װעג װאָס זײ האָבן ניט געקענט; איך וועל זיי פירן
אין שטעגן וואָס זיי האָבן ניט געקענט: איך וועל מאַכן די פינצטערניש פריער
זיי, און קרום זאכן גלייַך. די דאזיקע זאכן וועל איך טאָן צו זיי, און
ניט פֿאַרלאָזן זיי.
/42:17 זײ װעלן זיך אומקערן, זײ װעלן זיך שטאַרק שעמען, װאָס פֿאַרזיכערן זיך
געשניצטע בילדער װאָס זאָגן צו די געגאָסענע בילדער: איר זײַט אונדזערע געטער.
/42:18 הערט, איר טויב; און קוק, איר בלינד, אַז איר זאלט זען.
/42:19 װער איז בלינד, אַחוץ מײַן קנעכט? אָדער טױב, װי מײַן שליח װאָס איך האָב געשיקט? וועלט געזונטהייט ארגאניזאציע
איז בלינד ווי דער שליםער, און בלינד ווי דער קנעכט פון ה\'?
/42:20 זעענדיק אַ סך, אָבער היטסטו ניט; עפן די אויערן, אבער ער
הערט ניט.
/42:21 גאָט האָט באַגערט פֿון זײַן גערעכטיקײט; ער װעט גרעםערן
די תורה, און מאך זי בכבוד.
/42:22 אָבער דאָס איז אַ פֿאָלק אַ באַראַבעװעט און אַ אױסרובֿ; זײ זײנען אלע אײנגעשלעפט
לעכער, און זײ זײַנען באַהאַלטן אין תּפֿיסה הײַזער;
גיט איבער; פֿאַר אַ רױב, און קײנער האָט ניט געזאָגט: קער צוריק.
/42:23 װער פֿון אײַך װעט דאָס צוהערן? ווער וועט הערן און הערן פֿאַר די
צייט צו קומען?
/42:24 װער האָט געגעבן יעקבן פֿאַר אַ רױב, און ישׂראל צו די גזלנים? האָט ניט גאָט,
ער קעגן וועמען מיר האָבן געזינדיקט? װאָרום זײ װעלן ניט גײן אין זײַנע װעגן,
און זיי זענען נישט געפאלגט צו זיין תורה.
/42:25 דרום האָט ער אױסגעגאָסן אױף אים דעם גרימצאָרן פֿון זײַן כּעס, און דעם
שטאַרקייט פֿון מלחמה, און עס האָט אים אָנגעצונדן רונד אַרום, אָבער ער האָט געוואוסט
נישט; און עס האָט אים פֿאַרברענט, אָבער ער האָט עס ניט געלײגט צום האַרצן.
