ישעיהו
/38:1 אין יענע טעג איז חִזקִיָהו קראַנק געװאָרן ביז טױט. און ישעיהו דער נביא
דער זון פֿון אָמוצן איז געקומען צו אים, און האָט צו אים געזאָגט: אַזױ האָט געזאָגט גאָט: שטעל!
דײַן הױז אין סדר, װאָרום דו װעסט שטאַרבן, און ניט לעבן.
/38:2 האָט חִזקִיָהו זיך אָפּגעקערט זײַן פּנים צו דער װאַנט, און האָט מתפּלל געװען צו גאָט.
/38:3 און ער האָט געזאָגט: געדענק אַצונד, גאָט, איך בעט דיך, װי איך בין געגאַנגען פֿריִער.
דיך אין אמת און מיט אַ גאַנץ האַרץ, און טאָן וואָס איז גוט
אין דיין אויגן. און חזקיהו האָט געװײנט.
/38:4 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געקומען צו ישעיהו, אַזױ צו זאָגן:
/38:5 גײ און זאָג צו חִזקִיָהון: אַזױ האָט געזאָגט יהוה, דײַן גאָט פֿון דָוִדן.
פֿאָטער, איך האָב געהערט דײַן תּפֿילה, איך האָב געזען דײַנע טרערן: זע, איך װעל
לייג צו דיין טעג פופצן יאָר.
/38:6 און איך װעל דיך מציל זײַן און די דאָזיקע שטאָט פֿון דער האַנט פֿון דעם מלך פֿון
אשור: און איך וועל באַשיצן די דאָזיקע שטאָט.
/38:7 און דאָס װעט דיר זײַן אַ צײכן פֿון גאָט, װאָס גאָט װעט טאָן
די דאָזיקע זאַך וואָס ער האָט גערעדט;
/38:8 זע, איך װעל װידער ברענגען דעם שאָטן פֿון די מעלות, װאָס איז אַראָפּגעגאַנגען
אין דער זון פון אָחז, צען גראד צוריק. אזוי האט די זון זיך אומגעקערט צען
מדרגות, מיט װעלכע מדרגות עס איז אראפגעפאלן.
/38:9 דאָס שריפֿט פֿון חִזקִיָהון דעם מלך פֿון יהודה, װען ער איז געװען קראַנק, און איז געװען
ער האט זיך ערהויפט פון זיין קראנקהייט:
/38:10 איך האָב געזאָגט בײַם פֿאַרשניטן פֿון מײַנע טעג: איך װעל גײן צו די טױערן פֿון דעם
קבר: איך בין צוגענומען פון די רעשט פון מיין יאָרן.
/38:11 איך האָב געזאָגט: איך װעל ניט זען יהוה, יהוה, אין דעם לאַנד פֿון דעם
לעבעדיק: איך וועל מער ניט זען אַ מענטש מיט די באוווינער פון דער וועלט.
/38:12 מײַן עלטער איז אַװעקגעגאַנגען, און איז אַװעקגעפֿאָרן פֿון מיר װי אַ פּאַסטעךס געצעלט;
האָבן אָפּגעשניטן ווי אַ וועווער מיין לעבן: ער וועט מיך אָפּשניידן מיט פּיננינג
קראנקהייט: פון טאג ביז נאכט וועסטו מאכן א סוף מיט מיר.
/38:13 איך האָב גערעכנט ביז מאָרגן, אַזױ װי אַ לײב, אַזױ װעט ער צעברעכן אַלע מײַנע בײנער;
פון טאָג ביז נאַכט וועסטו מאַכן אַ סוף מיט מיר.
/38:14 אַזױ װי אַ קראַנע אָדער אַ שװאַלב, אַזױ האָב איך געקלאַפּט, איך האָב געטרויערט װי אַ טױב;
אױגן פֿאַרלאָזן זיך מיט אַ קוק אַרױף: גאָט, איך בין געדריקט; אונטערנעמען פאר מיר.
/38:15 װאָס זאָל איך זאָגן? סײַ ער האָט צו מיר גערעדט, און אַלײן האָט עס געטאָן.
איך וועל גיין ווייך אַלע מיינע יאָרן אין דער ביטערניש פון מיין נשמה.
/38:16 גאָט, פֿון די דאָזיקע זאַכן לעבט מען, און אין אַלץ דאָס איז דאָס לעבן פֿון
מײַן גײַסט, אַזױ װעסטו מיך צוריקקריגן, און מיך מאַכן לעבן.
/38:17 זע, פֿון שלום האָב איך געהאַט אַ גרױסע ביטערונג, אָבער דו האָסט ליב מײַן
די נשמה האָט זי מציל געווען פון דער גרוב פון פאַרדאָרבונג, ווארים דו האסט ארויסגעווארפן מיין גאנצע
זינד הינטער דיין רוקן.
/38:18 װאָרום דער קבֿר קען דיך ניט לױבן, דער טױט קען דיך ניט פֿײַערן;
וואָס גייען אַראָפּ אין דער גרוב קענען ניט האָפֿן אויף דיין אמת.
/38:19 די לעבעדיקע, די לעבעדיקע, ער זאָל דיך לױבן, אַזױ װי איך טו הײַנט;
טאַטע צו די קינדער וועט מאַכן באקאנט דיין אמת.
/38:20 גאָט איז געװען גרײט מיך צו העלפֿן; דרום װעלן מיר זינגען מײַנע לידער צו דעם
סטרונע כלים אַלע טעג פון אונדזער לעבן אין דעם הויז פון גאָט.
/38:21 װאָרום ישעיהו האָט געזאָגט: זאָלן זײ נעמען אַ שטיק פֿײַגן און עס אַװעקלײגן פֿאַר אַ
טעלער אויף דעם קאָכן, און ער וועט געזונט.
/38:22 האָט אויך חִזקִיָהו געזאָגט: װאָס איז דער צײכן אַז איך װעל אַרױפֿגײן אין הױז?
פֿון גאָט?
