ישעיהו
/37:1 און עס איז געװען, װי דער מלך חִזקִיָהו האָט עס געהערט, האָט ער צעריסן זײַן
מלבושים, און זיך צוגעדעקט מיט זאק, און איז ארײן אין הױז פון
                                                               דער האר.
/37:2 און ער האָט געשיקט אֶליָקים, װאָס איז געװען איבערן הױזגעזינט, און שבֿנה דעם שרײַבער.
און די עלטסטע פֿון די כהנים פֿאַרדעקט מיט זאַק, צו ישעיהו דעם
                               דער נביא דער זון פון אמוץ.
/37:3 האָבן זײ צו אים געזאָגט: אַזױ האָט געזאָגט חִזקִיָהו: דער טאָג איז אַ טאָג פֿון
צרה , און פון שטראף , און פון חילול השם , ווארום די קינדער זענען געקומען
די געבורט, און עס איז קיין שטאַרקייַט צו ברענגען אַרויס.
/37:4 אפֿשר װעט יהוה דײַן גאָט הערן די װערטער פֿון רַבֿשָקען, װאָס דער
דער מלך פֿון אשור האָט געשיקט זײַן האַר צו חרף דעם לעבעדיקן גאָט, און
װעט שטראף די װערטער װאָס יהוה דײַן גאָט האָט געהערט: פֿאַר װאָס הײב
     העלף דײַן תּפֿילה פֿאַר דעם איבערבלײַב.
/37:5 זײַנען געקומען די קנעכט פֿון מלך חִזקִיָהון צו ישעיהו.
/37:6 און ישעיהו האָט צו זײ געזאָגט: אַזױ זאָלט איר זאָגן צו אײַער האַר: אַזױ
זאָגט גאָט: זאָלסט ניט מורא האָבן פֿאַר די װערטער װאָס דו האָסט געהערט,
מיט װאָס די קנעכט פֿון דעם מלך פֿון אשור האָבן מיך געשלאָגן.
/37:7 זע, איך װעל שיקן אױף אים אַ קלאַנג, און ער װעט הערן אַ קלאַנג, און
קער זיך אום צו זײַן אײגענעם לאַנד; און איך װעל אים פֿאַלן דורך דער שװערד אין זײַן האַנט
                                                     אײגענעם לאנד.
/37:8 און רַבֿשָק האָט זיך אומגעקערט, און האָט געפֿונען דעם מלך פֿון אשור קריגנדיק אַקעגן
לִבְנָה: װאָרום ער האָט געהערט, אַז ער איז אַװעקגעגאַנגען פֿון לכיש.
/37:9 און ער האָט געהערט זאָגן װעגן תרחקה דעם מלך פֿון כּוֹת: ער איז אַרױסגעגאַנגען.
צו מאַכן מלחמה מיט דיר. און אַז ער האָט דאָס געהערט, האָט ער געשיקט שלוחים צו
                                            חזקיהו האט געזאגט:
/37:10 אַזױ זאָלט איר רעדן צו חִזקִיָהון דעם מלך פֿון יהודה, אַזױ צו זאָגן: זאָל ניט דײַן גאָט;
אויף וועמען דו פאַרזיכערט, פאַרפירן דיך, אַזוי צו זאָגן: ירושלים וועט ניט זיין
  געגעבן אין דער האַנט פון דעם מלך פון אשור.
/37:11 זע, דו האָסט געהערט װאָס די מלכים פֿון אשור האָבן געטאָן צו אַלע לענדער.
דורך צעשטערן זיי גאָר; און זאָלסט מציל זײַן?
/37:12 האָבן די געטער פֿון די פֿעלקער מציל געװען זײ װאָס מײַנע עלטערן האָבן
חרובֿ, ווי גוֹזן, און חרן, און רָזף, און די קינדער פֿון עדן
              וואָס זענען געווען אין טעלאַססאַר?
/37:13 װוּ איז דער מלך פֿון חַמת, און דער מלך פֿון אַרפַד, און דער מלך פֿון דעם?
             שטאָט פון ספרוואַים, הענאַ, און יוו?
/37:14 און חִזקִיָהו האָט אױפֿגענומען דעם בריװ פֿון דער האַנט פֿון די שלוחים
לײענט עס, און חִזקִיָהו איז אַרױפֿגעגאַנגען אין הױז פֿון גאָט, און האָט עס אױסגעשפּרײט
                                                         פֿאַר גאָט.
/37:15 און חִזקִיָהו האָט מתפּלל געװען צו גאָט, אַזױ צו זאָגן:
/37:16 יהוה פֿון צבֿאות, גאָט פֿון ישׂראל, װאָס זיצט צװישן די כּרובֿים,
דו ביסט דער גאָט, אפילו דו אַליין, פון אַלע די מלכות פון דער ערד.
                            האָסט געמאַכט הימל און ערד.
/37:17 נײַג דײַן אויער, גאָט, און הערט; עפֿענען דײַנע אױגן, גאָט, און זעט:
און הערן אַלע װערטער פֿון סנחריב, װאָס האָט געשיקט צו חרף דעם
                                                     לעבעדיק גאָט.
/37:18 פֿאַר אמת, גאָט, די מלכים פֿון אשור האָבן פֿאַרװיסט אַלע פֿעלקער,
                                            און זייערע לענדער,
/37:19 און זײ האָבן אַרײַנגעװאָרפֿן זײערע געטער אין פֿײַער, װאָרום זײ זײַנען ניט געװען קײן געטער, נאָר די
מעשׂה פֿון מענטשן, האָלץ און שטײן; דרום האָבן זײ זײ פֿאַרטיליקט.
/37:20 און אַצונד, יהוה אונדזער גאָט, העלץ אונדז פֿון זײַן האַנט, אַז אַלע
די מלכות פון דער ערד קענען וויסן אַז דו ביסט דער האר, אַפֿילו דו נאָר.
/37:21 האָט ישעיהו דער זון פֿון אָמוצן געשיקט צו חִזקִיָהון, אַזױ צו זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט דער
יהוה גאָט פֿון ישׂראל, װאָרום דו האָסט מתפלל געװען צו מיר אױף סנחריב
                                                      מלך פון אשור:
/37:22 דאָס איז דאָס װאָרט װאָס גאָט האָט גערעדט אױף אים; די בתולה,
די טאָכטער פֿון ציון, האָט דיך פֿאַראַכט, און דיך געלאַכט; די
די טאָכטער פֿון ירושלים האָט צו דיר געשאָקלט מיטן קאָפּ.
/37:23 װעמען האָסטו געשאַנד און געשלאָגן? און קעגן וועמען האסטו
האָט דערהויבן דײַן קָול, און האָט אױפֿגעהױבן דײַנע אױגן אין דער הײך? אפילו קעגן די
                                                         קדוש ישראל.
/37:24 מיט דײַנע קנעכט האָסטו געשאַנד צו גאָט, און האָסטו געזאָגט: דורך דעם
פֿיל מײַנע רײַטװעגן בין איך אַרױפֿגעגאַנגען צו דער הײך פֿון די בערג, צו
די זייטן פון לבנון; און איך װעל פֿאַרשניטן אירע הויכע צעדערן, און
זיינע אויסגעקליבטע יאָדלע ביימער, און איך וועל קומען אין זיין הייך
       געמאַרק, און דער וואַלד פֿון זײַן כרמל.
/37:25 איך האָב געגראָבן, און געטרונקען װאַסער; און מיט מיינע פֿיסלעך האָב איך
אַלע טײַכן פֿון די באַלעגערטענע ערטער האָבן פֿאַרטריקנט.
/37:26 האָסט ניט געהערט פֿון לאַנג צוריק, װי איך האָב עס געטאָן; און פון אלטע צייטן,
אַז איך האָב עס געשאַפֿן? אַצונד האָב איך געמאַכט, אַז דו
זאָל זיין צו לייגן וויסט פארטיידיקט שטעט אין חורבן הויפנס.
/37:27 דרום זײַנען זײערע באַװױנער געװען קלײן, זײ האָבן זיך דערשראָקן און געשלאָגן
פֿאַרשעמט: זיי זענען געווען ווי די גראָז פון דעם פעלד, און ווי די גרין קרייַטעכץ,
װי גראָז אױף די הײזער, און װי תּבֿואה, אײדער עס װערט אױסגעװאַקסן
                                                                אַרויף.
/37:28 אָבער איך װײס דײַן װױנונג, און דײַן אַרױסגײן, און דײַן אַרײַנגאַנג, און דײַן גרימצאָרן.
                                                             קעגן מיר.
/37:29 װײַל דײַן גרימצאָרן אױף מיר, און דײַן מהומה איז אַרױפֿגעגאַנגען אין מײַנע אױערן,
דרום װעל איך אַרײַנטאָן מײַן האַק אין דײַן נאָז, און מײַן צמר אין דײַנע ליפּן, און
איך װעל דיך אומקערן אױף דעם װעג װאָס דו ביסט געקומען.
/37:30 און דאָס װעט דיר זײַן אַ צײכן: איר זאָלט עסן דאָס יאָר אַזױ װי
וואקסט פון זיך; און דאָס צווייטע יאָר, דאָס וואָס שטאַמט פֿון דעם זעלבן;
און אין דריטן יאָר זאָלט איר זײען, און שנײַדן, און פֿלאַנצן װײַנגערטנער, און עסן דעם
                                                     פרוכט דערפון.
/37:31 און דאָס איבערבלײַב װאָס איז אַנטלױפֿן פֿון הױז פֿון יהודה װעט װידער נעמען
  וואָרצל אַראָפּ, און טראָגן פרוכט אַרויף:
/37:32 װאָרום פֿון ירושָלַיִם װעט אַרױסגײן אַ איבערבלײַב, און אַנטלױפֿן
פֿון באַרג ציון: די ברען פֿון גאָט פֿון צבֿאות װעט דאָס טאָן.
/37:33 דרום האָט גאָט אַזױ געזאָגט װעגן דעם מלך פֿון אשור: ער זאָל
זאָלסט ניט קומען אין דער דאָזיקער שטאָט, און ניט שיסן דאָרטן אַ פײַל, און ניט קומען פֿאַר איר
מיט שילדן, און ניט וואַרפן אַ באַנק קעגן אים.
/37:34 מיט דעם װעג װאָס ער איז געקומען, אין דעם װעט ער זיך אומקערן, און װעט ניט קומען
              אין דער דאָזיקער שטאָט, זאָגט גאָט.
/37:35 װאָרום איך װעל באַשיצן די דאָזיקע שטאָט, זי צו העלפֿן פֿון מײַן אײגענעם װעג און פֿון מײַן װעג
                                          קנעכט דָוִדן צוליב.
/37:36 איז אַרױסגעגאַנגען דער מלאך פֿון גאָט, און האָט געשלאָגן אין לאַגער פֿון דעם
אַשור הונדערט פֿינף און אַכציק טױזנט, און װען זײ זײַנען אױפֿגעשטאַנען
אי ן דע ר פרי , אט , זײנע ן ז ײ אל ע געװע ן טױטע .
/37:37 איז סנחריב דעם מלך פֿון אשור אַװעקגעגאַנגען, און איז געגאַנגען און האָט זיך אומגעקערט, און
                                       איז געזעסן אין נינוה.
/37:38 און עס איז געװען, װי ער האָט זיך געבוקט אין זײַן הױז פֿון נִשרוך
גאָט, אַז זײַנע זין אדרמלך און שָרֶזֶר האָבן אים געשלאָגן מיט דער שװערד;
און זײ זײַנען אַנטלאָפֿן קײן לאַנד אַרמעניע, און זײַן זון עשׂרהַדוֹן
                          האָט געקיניגט אין זײַן אָרט.