ישעיהו
/34:1 גענענט, איר פֿעלקער, צו הערן; און הערט, איר מענטשן: לאָזן די ערד
הערן, און אַלץ וואָס איז אין איר; די וועלט, און אַלץ וואָס קומט אַרויס
                                                                 פון עס.
/34:2 װאָרום דער גרימצאָרן פֿון גאָט איז אױף אַלע פֿעלקער, און אױף זײַן גרימצאָרן
אַלע זײערע חיל: ער האָט זײ פֿאַרטיליקט, ער האָט זײ מציל געװען
                                                      צו דער שחיטה.
/34:3 און זײערע דערשלאָגענע װעט אַרױסגעװאָרפֿן װערן, און פֿון זײער שטינקען װעט אַרױפֿגײן
זײערע פגים, און די בערג װעלן צעלאָזן װערן מיט זײער בלוט.
/34:4 און דער גאַנצער חיל פֿון הימל װעט צעלאָזן װערן, און די הימלען װעלן זײַן
צונױפֿגעװיקלט װי אַ מגילה, און זײער גאַנצער חיל װעט אַראָפּפֿאַלן, װי די
אַ בלאַט פֿאַלט אַראָפּ פֿון דעם װײַנשטאָק, און װי אַ פֿײַגפֿאַל פֿון דעם פֿײַגבוים.
/34:5 װאָרום מײַן שװערד װעט געבאָדן װערן אין הימל;זע, זי װעט אַראָפּנידערן
ידוּמע, און אויף די מענטשן פון מיין קללה, צו דין.
/34:6 די שװערד פֿון גאָט איז פֿול מיט בלוט, פֿעט װערט זי מיט פֿעטס;
און מיט בלוט פֿון שעפּסן און בעק, מיט דעם פֿעט פֿון די נירן
װידערס, װאָרום אַ קרבן האָט גאָט אין בוזרח, און אַ גרױסע שחיטה אין
                                          דאָס לאַנד אידומיע.
/34:7 און די אײניקאָרן װעלן אַראָפּנידערן מיט זײ, און די אָקסן מיט די
בוללס; און זײער לאַנד װעט אײַנגעװײקט װערן מיט בלוט, און זײער שטױב װערט געמאַכט
                                                פעט מיט פעטקייט.
/34:8 װאָרום דאָס איז דער טאָג פֿון גאָטס נקמה, און דאָס יאָר פֿון גמול.
                                    פאר די מחלוקת פון ציון.
/34:9 און אירע טײַכן װעלן פֿאַרקערט װערן אין פּעך, און איר שטױב
צו שוועבל, און איר לאַנד וועט ווערן אַ ברענען פּעך.
/34:10 נאַכט און ניט טאָג זאָל ער ניט פֿאַרשלאָשן װערן; איר רויך זאָל אַרױפֿגײן
אויף אייביק: פון דור צו דור וועט עס ליגן וויסט; קיינער וועט נישט
                     גײ דורכגײן אױף אײביק און אײביק.
/34:11 אָבער דער קאָרמער און דער ביטער זאָל עס אַרבן; די אַול אויך און די
דער ראָב וועט וואוינען אין איר, און ער וועט אויסשטרעקן אויף אים די שורה פון
                בלבול, און די שטיינער פון לײדיקײט.
/34:12 זײ װעלן רופֿן אירע איידעלע צו דער מלוכה, אָבער קײנער װעט ניט זײַן
דאָרטן, און אַלע אירע האַרן װעלן גאָרנישט זײַן.
/34:13 און דערנער װעלן אַרױפֿגײן אין אירע פּאַלאַצן, נעגלען און ברעמלען אין די
אירע פעסטונגען, און עס וועט זיין א וואוינונג פון שלאנגן, און א
                                          פּלאַץ פֿאַר אַולז.
/34:14 און די װילדע חיה פֿון מדבר װעלן זיך טרעפֿן מיט די װילדע חיה פֿון
הַאי, וְהַסְטִיר יִזְרַע אֶל חֲבֵרוֹ; די געשריי אויך
װעט דאָרטן רוען, און זיך געפֿינען אַן אָרט פֿון רו.
/34:15 דאָרטן װעט מאַכן די גרױסע אַױל איר נעסט, און װעט לײגן און אױסברעכן, און אײַנזאַמלען.
אונטער איר שאָטן: דאָרטן וועלן זיך אײַנזאַמלען די געווירציק, איטלעכער
                                                    מיט איר פּאָר.
/34:16 זוכט איר פֿון דעם בוך פֿון גאָט, און לײענט: קײנער פֿון די דאָזיקע זאָל ניט
פֿאַרלאָזן, קיינער וועט ניט פעלן איר פּאָר: פֿאַר מיין מויל עס האָט באַפֿוילן, און זיין
                    גײַסט האָט עס זיי אײַנגעזאַמלט.
/34:17 און ער האָט געװאָרפֿן אױף זײ דעם גוֹרל, און זײַן האַנט האָט עס צעטײלט
זיי דורך שורה: זיי וועלן עס ירשענען אויף אייביק, פון דור צו
                   דָור זאָלן זיי וואוינען אין איר.