ישעיהו
/32:1 זע, אַ מלך װעט קיניגן אין גערעכטיקײט, און האַרן װעלן הערשן אין
                                                                  משפּט.
/32:2 און אַ מענטש װעט זײַן װי אַ באַהאַלטונג פֿון װינט, און אַ געהײסן פֿון
דער שטורעם; װי טײכן װאַסער אין אַ טרוקענעם אָרט, װי דער שאָטן פֿון אַ גרױסן
                                    שטיין אין אַ מיד לאַנד.
/32:3 און די אױגן פֿון די זעען װעלן ניט טונקען, און זײערע אױערן
                                     וואָס הערן וועלן הערן.
/32:4 אױך דאָס האַרץ פֿון דעם אױסגלײַכן װעט פֿאַרשטײן װיסן, און די צונג פֿון
די שטאַמלער זאָלן זײַן גרייט צו רעדן קלאָר.
/32:5 דער שלעכטער מענטש װעט מער ניט גערופֿן װערן אַ פֿרײלעכער, און דער טרײבל װעט ניט געזאָגט װערן
                                           זיין ברייטהאַרציק.
/32:6 װאָרום דער שלעכטער מענטש רעדט שלעכטס, און זײַן האַרץ װעט אַרבעטן
זינד, צו טאָן צביעות, און צו זאָגן אַ טעות קעגן גאָט, צו
מאַכן ליידיק די נשמה פון די הונגעריק, און ער וועט מאַכן די טרינקען פון די
                                    דאָרשטיק צו פאַרלאָזן.
/32:7 און בײז זײַנען די כּלים פֿון דעם טױט, ער טראַכט אױס שלעכטע מחשבות.
צו צעשטערן דעם אָרעמאַן מיט ליגנעריש ווערטער, אַפֿילו ווען דער אָרעמאַן רעדט
                                                                    רעכט.
/32:8 אָבער דער פֿרומער האָט אױסגעטראַכט ליבעראַלע זאַכן; און דורך ליבע זאַכן זאָל ער
                                                                  שטיין.
/32:9 שטײט אױף, איר רואיקע װײַבער; הערט מײַן קָול, איר אָפּגעלאָזן
                    טעכטער; געבן אויער צו מיין רייד.
/32:10 פֿיל טעג און יאָרן זאָלט איר דערשראָקן, איר אומזיכערע װײַבער, פֿאַר די
ווינטידזש וועט פאַרלאָזן, די זאַמלונג וועט ניט קומען.
/32:11 ציטערט, איר רואיקע װײַבער; זייט דערשראקן, איר אומזיכערע: פּאַס
דו, און מאַכן דיך נאַקעט, און גאַרטל זאַק אויף דיין לענדן.
/32:12 זײ װעלן קלאָגן אױף די שפּינען, אױף די ליבלעכע פֿעלדער, אױף די
                                       פרוכטיק ווייַנשטאָק.
/32:13 אױף דעם לאַנד פֿון מײַן פֿאָלק װעלן אַרױפֿגײן דערנער און בעקן; יאָ, אויף
 אַלע הייזער פון פרייד אין דער פרייד שטאָט:
/32:14 װײַל די פּאַלאַצן װעלן פֿאַרלאָזן װערן; זאָל דער המון פֿון דער שטאָט
זיין לינקס; די פֿעסטונגען און טורעמס װעלן זײַן פֿאַר הײלן אױף אײביק, אַ פֿרײד פֿון װילד
                     אײזלען, אַ פֿיטערונג פֿון שאָף;
/32:15 ביז דער גײַסט װערט אױסגעגאָסן אױף אונדז פֿון דער הײך, און דער מדבר װערט אַ
פרוכטיק פעלד, און דאָס פרוכטבאַר פעלד זאָל זיין גערעכנט פֿאַר אַ וואַלד.
/32:16 דענצמאָל װעט װױנען אַ משפּט אין דער מדבר, און גערעכטיקײט װעט בלײַבן אין
                                        דאָס פרוכטבאַר פעלד.
/32:17 און די אַרבעט פֿון גערעכטיקײט װעט זײַן שלום; און די ווירקונג פון
גערעכטיקייט שטילקייט און פארזיכערונג אויף אייביק.
/32:18 און מײַן פֿאָלק װעט זיצן אין אַ פֿרידלעכער װױנונג און אין זיכער
            װוינונגען, און אין שטילע רוען ערטער;
/32:19 װען עס װעט האָגל, נידערנדיק אױפֿן װאַלד; און די שטאָט וועט זיין נידעריק
                                         אין אַ נידעריק אָרט.
/32:20 װױל ביסטו װאָס זײט בײַ אַלע װאַסערן, װאָס שיקט אַהין די
                                  פֿיס פֿון אָקס און אײזל.