ישעיהו
/26:1 אין יענעם טאָג װעט געזונגען װערן דאָס דאָזיקע געזאַנג אין לאַנד יהודה; מיר האָבן אַ
שטאַרק שטאָט; ישועה וועט גאָט באַשטימט פֿאַר ווענט און בולוואַרקס.
/26:2 עפֿנט די טױערן, כּדי זאָל דאָס צדיק פֿאָלק װאָס היטן דעם אמת
                                                       אַרייַן אין.
/26:3 װעסט אים היטן אין פֿרידלעכן פֿריד, װאָס זײַן זינען איז געבליבן אױף דיר;
                   װײַל ער פֿאַרזיכערט זיך אױף דיר.
/26:4 פֿאַרזיכער אײַך אױף גאָט אױף אײביק, װאָרום אױף יהוה גאָט איז אײביק.
                                                        שטאַרקייַט:
/26:5 װאָרום ער ברענגט אַראָפּ די װױנער אין דער הײך; די געהויבענע שטאָט לײגט ער
עס נידעריק; ער לײגט זי נידעריג ביז צו דער ערד; ער ברענגט עס אַפֿילו צו די
                                                                  שטויב.
/26:6 דער פֿוס װעט אים טרעטן, די פֿיס פֿון די אָרעמע, און די טרעפּ
                                                פון די נויטפאַל.
    /26:7 דער װעג פֿון דעם צדיק איז גערעכטיקײט;
                                                 דרך פון די רעכט.
/26:8 יאָ, אין דעם װעג פֿון דײַנע געזעצן, גאָט, האָבן מיר געווארט אויף דיר; די
פאַרלאַנג פון אונדזער נשמה איז צו דיין נאָמען און צו דערמאָנונג פון דיר.
/26:9 מיט מײַן זעל האָב איך דיך געבענקט אין דער נאַכט; יאָ, מיט מיין גייסט
אין מיר וועל איך דיך פרי זוכן, ווארים ווען דיינע משפּטים זענען אין דער
ערד, די באוווינער פון דער וועלט וועלן לערנען גערעכטיקייט.
/26:10 זאָל באַװיזן װערן חן צו דעם רשָעים, אָבער ער װעט ניט לערנען גערעכטיקײט.
אין לאַנד פון יושר וועט ער טאָן אומרעכט, און ניט זען
                                   די הערלעכקייט פון גאָט.
/26:11 גאָט, אַז דײַן האַנט איז אױפֿגעהױבן, װעלן זײ ניט זען, נאָר זײ װעלן זען.
און זאָלסט זיך שעמען פֿאַר זײער קנאה אױף דעם פֿאָלק; יאָ, דײַן פֿײַער
                               פֿײַנט װעלן זײ פֿאַרצערן.
/26:12 גאָט, דו װעסט אונדז באַשטעלן שלום, װאָרום דו האָסט אויך געטאָן אַלע אונדזערע
                                              אַרבעט אין אונדז.
/26:13 יהוה אונדזער גאָט, אַנדערע האַרן אַחוץ דיר האָבן געװעלטיקט איבער אונדז;
נאָר דורך דיר װעלן מיר דערמאָנען דײַן נאָמען.
/26:14 טױטע זײַנען זײ, זײ װעלן ניט לעבן; זיי זענען נפטר, זיי וועלן נישט
שטײ אױף: דרום האָסטוּ זײ באַזוכט און פֿאַרטיליקט, און זײ אַלע געמאַכט
                                            זכרון צו אומקומען.
/26:15 האָסט געמערט דאָס פֿאָלק, גאָט, האָסט געמערט דאָס פֿאָלק;
דו ביסט געערלעכט, דו האָסט עס אַוועקגענומען ביז אַלע עקן פון דעם
                                                                      ערד.
/26:16 גאָט, אין נױט האָבן זײ דיך געזוכט, אַ תּפֿילה האָבן זײ אױסגעגאָסן
                 דייַן שטראָף איז געווען אויף זיי.
/26:17 אַזױ װי אַ טראָגעדיק װײַב װאָס דערנענטערט זיך צו דער צײַט פֿון איר געבורט,
איז אין וויי, און שרייט אין איר יסורים; אַזױ זײַנען מיר געװען אין דײַנע אױגן, אָ
                                                                      האר.
/26:18 מיר זײַנען געװען טראָגעדיק, מיר האָבן געליטן, אַזױ װי עס איז געװען
האָט אַרויסגעבראַכט ווינט; מיר האָבן ניט געטאָן קיין ישועה אויף דער ערד;
און די איינוואוינער פון דער וועלט זענען נישט געפאלן.
/26:19 דײַנע טױטע װעלן לעבן, צוזאַמען מיט מײַן טױטן װעלן זײ אױפֿשטײן.
דערוועקט און זינגט, איר וואוינען אין שטויב, וואָרעם דיין טוי איז ווי דער טוי פון
קרײַטעכץ, און די ערד װעט פֿאַרטריבן די מתים.
/26:20 קום, מײַן פֿאָלק, גײ אַרײַן אין דײַנע קאַמערן, און פֿאַרשלאָס דײַנע טירן אַרום.
דיך: באַהאַלטן זיך ווי עס איז געווען פֿאַר אַ קליין מאָמענט, ביז די צארן
                                                     זײ ן איבעריק .
/26:21 װאָרום זע, גאָט גײט אַרױס פֿון זײַן אָרט צו באַשטראָפֿן די באַװױנער.
פֿון דער ערד פֿאַר זײער זינד: אױך די ערד װעט זי אַנטפּלעקן
בלוט, און זאָל מער ניט צודעקן אירע דערשלאָגענע.