ישעיהו
/5:1 אַצונד װעל איך זינגען צו מײַן ליבהאָבער אַ געזאַנג פֿון מײַן ליבהאָבער, אָנרירן צו זײַן
ווייַנגאָרטן. מיין באליבטע האט א ווייַנגאָרטן אין אַ זייער פרוכטיק בערגל:
/5:2 און ער האָט זי באַפֿעסטיקט, און האָט אױסגענומען אירע שטײנער, און האָט זי געפֿלאַנצט
מיט דעם אױסדערװײלטן װײַנשטאָק, און האָט געבױט אַ טורעם אין מיט אים, און אױך
האָט געמאַכט אין איר אַ ווינעפּרעסס, און ער האָט געקוקט אַז עס זאָל אַרויסברענגען
ווייַנטרויבן, און עס האָט געבראכט ווילד ווייַנטרויבן.
/5:3 און אַצונד, איר באַװױנער פֿון ירושָלַיִם, און מענער פֿון יהודה, משפּטן, איך בעט
דו, צווישן מיר און צווישן מיין ווייַנגאָרטן.
/5:4 װאָס מע האָט מער געקאָנט טאָן מיט מײַן װײַנגאָרטן, דאָס האָב איך ניט געטאָן
עס? דעריבער, ווען איך געקוקט אַז עס זאָל ברענגען ווייַנטרויבן, געבראכט
                       עס אַרויס ווילד ווייַנטרויבן?
/5:5 און אַצונד גײט צו; איך װעל אײַך זאָגן װאָס איך װעל טאָן מיט מײַן װײַנגאָרטן: איך װעל
נעם איר איר גדר, און עס זאָל געגעסן ווערן; און ברעכן זיך
           איר מויער, און זי וועט צעטרעטן ווערן;
/5:6 און איך װעל זי פֿאַרװיסט װערן; אָבער דאָרט
װעלן אַרױפֿגײן דאָרן און דערנער: איך װעל אױך באַפֿױלן די װאָלקן װאָס
                  זיי רעגן נישט אויף אים קיין רעגן.
/5:7 װאָרום דער װײַנגאָרטן פֿון גאָט פֿון צבֿאות איז דאָס הױז פֿון ישׂראל, און דער
מענער פֿון יהודה זײַן ליבלעכער פֿלאַך, און ער האָט געזוכט אַ משפּט, אָבער זע
דריקונג; פֿאַר גערעכטיקייט, אָבער זע אַ געשריי.
/5:8 װײ צו די װאָס פֿאַרבינדן הױז צו הױז, װאָס לײגן פֿעלד צו פֿעלד ביז
עס איז נישטאָ קיין אָרט, זיי זאָלן געשטעלט ווערן אַליין אין מיטן דער
                                                                      ערד!
/5:9 אין מײַנע אױערן האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות: פֿאַר אמת, װעלן זײַן אַ סך הײַזער
וויסט, אפילו גרויס און שיין, אָן איינוואוינער.
/5:10 יאָ, צען אַקער װײַנגאָרטן װעלן געבן אײן באט, און דאָס זאָמען פֿון אַ
                              הומר זאָל געבן אַן אֵיפֿה.
/5:11 װײ צו די װאָס שטײען אױף פֿרי אין דער פֿרי, זײ זאָלן נאָכיאָגן
שטאַרק טרינקען; וואָס פאָרזעצן ביז נאַכט, ביז ווייַן אָנצינדן זיי!
/5:12 און די האַרפּ און די פֿידל, דער טױט, און דער פֿײַער, און װײַן, זײַנען אין זײערע.
יוֹם-טוֹבוֹת, אָבּער זיי האָבּן נישט אכטונג געבּן די מַעשׂים פוּן ה\', אוּן נישט אכטונג אויף די
                             אָפּעראַציע פון זיין הענט.
/5:13 דרום איז מײַן פֿאָלק אַרײַנגעגאַנגען אין געפֿאַנגענשאַפֿט, װײַל זײ האָבן ניט
וויסן, און זייער כבוד מענטשן זענען הונגעריק, און זייער המון
                                אויסגעטריקנט פון דאָרשט.
/5:14 דרום האָט זיך דער גענעם זיך אױסגעגרײט, און האָט געעפֿנט איר מױל פֿון דרױסן
מאָס: און זייער פּראַכט, און זייער המון, און זייער שטאָלץ, און ער
וואָס פרייט זיך, וועט אַראָפּנידערן אין איר.
/5:15 און דער שלעכטער מאַן װעט אַראָפּגעבראַכט װערן, און דער גיבור װעט זײַן
דערנידעריקט, און די אויגן פֿון די געהויבענע וועלן דערנידעריקט ווערן.
/5:16 אָבער יהוה פֿון צבֿאות װעט דערהויבן װערן אין משפּט, און דער הײליקער גאָט.
        וועט געהייליקט ווערן אין גערעכטיקייט.
/5:17 און די שעפּסן װעלן פֿיטערן לױט זײער שטײגער, און די װיסטענישן פֿון
                                די פעטע װעלן פֿרעמדע עסן.
/5:18 װײ צו די װאָס שלעפּן אומרעכט מיט שנורן פֿון נישטיקײט, און זינדיקן אַזױ װי זי.
                            געווען מיט אַ וואָגן שטריק:
/5:19 װאָס זאָגן: זאָל ער גיך מאַכן, און צואײַלן זײַן אַרבעט, כּדי מיר זאָלן זי זען;
און זאָל דערנענטערן די עצה פֿון דעם קדוש פֿון ישׂראל און קומען, אַז
                                             מיר זאלן וויסן עס!
/5:20 װײ צו די װאָס רופֿן שלעכטס גוט, און גוטס שלעכטס; וואָס שטעלן פינצטערניש פֿאַר
ליכט, און ליכט פֿאַר פינצטערניש; וואָס שטעלן ביטער פֿאַר זיס, און זיס פֿאַר
                                                                  ביטער!
/5:21 װײ צו די חכמים אין זײערע אױגן, און קלוגע אין זײערע אױגן
                                                                       sight!
/5:22 װײ צו די שטאַרקע צו טרינקען װײַן, און שטאַרקע מענער
                                        מישן שטאַרק טרינקען:
/5:23 װאָס באַרעכטיקן די רשָעים פֿאַר שכר, און נעמען אַװעק די גערעכטיקײט פֿון
                                                 די צדיק פון אים!
/5:24 דרום אַזױ װי דאָס פֿײַער פֿאַרצערט דעם שטער, און די פֿלאַם פֿאַרלענדט דעם
שפּײַז, אַזױ װעט זײַן זײער װאָרצל אַזױ װי פֿאַרפֿאַלקײט, און זײער קווייט װעט גײן
ארויף ווי שטױב, װײַל זײ האָבן פֿאַרװאָרפֿן די תּוֹרה פֿון גאָט פֿון צבֿאות,
און פֿאַראַכט דאָס װאָרט פֿון דעם קדוש פֿון ישׂראל.
/5:25 דרום איז דער צאָרן פֿון גאָט אָנגעצונדן אױף זײַן פֿאָלק, און ער
האָט אױסגעשטרעקט זײַן האַנט אַקעגן זײ, און האָט זײ געשלאָגן; און
די בערג האבן געציטערט, און זײערע פגים זײנען צעריסן געװארן אין מיטן
גאסן. פֿאַר אַלע דעם, זיין כּעס איז ניט אָפּגעקערט, אָבער זיין האַנט איז
                                           נאָך אויסגעשטרעקט.
/5:26 און ער װעט אױפֿהײבן אַ פֿאָן צו די פֿעלקער פֿון דער װײַטן, און װעט שיסן
צו זיי פֿון דעם עק פֿון דער ערד, און זע, זיי וועלן קומען מיט
                                           גיכקייַט געשווינד:
/5:27 קײנער װעט ניט מיד װערן און ניט שטראָפֿן צװישן זײ; קיינער וועט נישט שלאפן און נישט
שלאָף; און דער גאַרטל פֿון זײערע לענדן זאָל ניט אָפּגעלאָזן װערן, און ניט דער
         לאַטש פון זייער שיכלעך ווערן צעבראכן:
/5:28 זײערע פֿײַלן זײַנען שאַרף, און אַלע זײערע בױגן געבויגן, זײערע פֿערד די פּאָױען
װעלן גערעכנט װערן װי פֿעלן, און זײערע רעדער װי אַ שטורעם;
/5:29 װי אַ לײב װעט זײַן זײער ברום, װי יונגע לײבן װעלן זײ ברוםן;
יאָ, זײ װעלן ברוםן, און אָנכאַפּן דעם רױב, און װעלן עס אַװעקטראָגן
    זיכער, און קיינער וועט עס נישט מציל זיין.
/5:30 און אין יענעם טאָג װעלן זײ ברוםן אױף זײ אַזױ װי דאָס ברום פֿון די
ים: און אויב איינער קוקט צו דער ערד, זע פינצטערניש און טרויער, און די
                       ליכט איז פינצטער אין איר הימל.