ישעיהו
/3:1 װאָרום זע, גאָט דער האַר פֿון צבֿאות נעמט אַװעק פֿון ירושלים
אוּן פוּן יְהוּדָה דֶער שְׁבִילָה אוּן דֶער שְׁטַאפְן, דִי גַאנְצֶע מִשְׁפָּחָה פוּן בְּרוֹיט, אוּן דֶער
גאַנץ בלייַבן פון וואַסער.
/3:2 דער גיבור, און דער מלחמה-מאַן, דער ריכטער, און דער נביא, און דער
חכמים און אלטע,
/3:3 דער הױפּטמאַן פֿון פֿופֿציק, און דער ערלעכן מאַן, און דער יעץ, און
דער כיטרע קינסטלעכער און דער רעדנער.
/3:4 און איך װעל געבן קינדער פֿאַר זײערע האַרן, און קינדער װעלן הערשן
זיי.
/3:5 און דאָס פֿאָלק װעט געדריקט װערן, איטלעכער בײַם אַנדערן, און איטלעכער
ביי זיין חבר: דאס קינד זאל זיך פירן מיט שטאלץ קעגן דעם
קדמונים, און די שטערונג קעגן די ערלעך.
/3:6 אַז אַ מאַן װעט אָנכאַפּן זײַן ברודער פֿון זײַן פֿאָטערס הױז,
אַזוי צו זאָגן: דו האָסט קליידער, זייט אונדזער הערשער, און זאָל זיין די דאָזיקע חורבה
אונטער דיין האַנט:
/3:7 אין יענעם טאָג װעט ער שװערן, אַזױ צו זאָגן: איך װעל ניט זײַן קײן געזינטער; פֿאַר אין מיין
הױז איז ניט ברױט און ניט קײן קלײד, מאַכט מיך ניט צו אַ הערשער פֿון פֿאָלק.
/3:8 װאָרום חרוב איז ירושלים, און יהודה איז געפֿאַלן, װײַל זײער צונג און
זײערע מעשׂים זײַנען קעגן גאָט, צו דערצערענען די אױגן פֿון זײַן פּראַכט.
/3:9 דער װײַזן פֿון זײער פּנים איז עדות אױף זײ; און זיי
דערקלערן זייער זינד ווי סדום, זיי באַהאַלטן עס ניט. וויי צו זייער נשמה! פֿאַר
זיי האָבן זיך באַלוינט שלעכטס.
/3:10 זאָג צו דעם צדיק, אַז אים װעט גוט זײַן, װאָרום זײ װעלן
עסן די פרוכט פון זייער מעשים.
/3:11 װײ צו די רשָעים! עס וועט זיין קראַנק מיט אים: פֿאַר זיין שכר
הענט זאָל מען אים געבן.
/3:12 מײַן פֿאָלק, קינדער זײַנען זײערע דריקער, און װײַבער הערשן איבער
זיי. מײַן פֿאָלק, די װאָס פֿירן דיך מאַכן דיך טועה און פֿאַרטיליקן
דער װעג פֿון דײַנע װעגן.
/3:13 גאָט שטײט אױפֿן טענה, און שטײט צו משפּטן דאָס פֿאָלק.
/3:14 גאָט װעט גײן אין אַ משפּט מיט די עלטסטע פֿון זײַן פֿאָלק, און
אירע פֿירשטן, װאָרום איר האָט אױפֿגעגעסן דעם װײַנגאָרטן; די צעלאָזן פון די
נעבעך איז אין אײַערע הײַזער.
/3:15 װאָס מײנט איר, אַז איר צעשלאָגט מײַן פֿאָלק, און מאָלט די פּנימער פֿון
די אָרעמע? זאָגט גאָט דער האַר פֿון צבֿאות.
/3:16 און גאָט האָט געזאָגט: װײַל די טעכטער פֿון צִיון זײַנען הויכער, און
גיין מיט אויסגעשטרעקטע האלדז און אומגעוואלדיגע אויגן, גיין און מיינס ווי
גײען זײ און מאַכן אַ קלאַנג מיט זײערע פֿיס;
/3:17 דרום װעט {dn גאָט} שלאָגן די קרוין פֿון קאָפּ פֿון דעם קאָפּ
טעכטער פֿון צִיון, און גאָט װעט אַנטפּלעקן זײערע סודות.
/3:18 אין יענעם טאָג װעט גאָט אָפּנעמען די גבֿורה פֿון זײער קלאַנג
צירונג אַרום זײערע פֿיס, און זײערע קלעפּלעך, און זײערע רײַנע רײדן װי
די לבנה,
/3:19 די קייטן, און די בענדער, און די מופלער,
/3:20 די הױפּלעך, און די צירונג פֿון די פיס, און די בענדער, און
טאַבלעץ, און די ירינגז,
/3:21 די רינגען, און נאָז בריליאַנטן,
/3:22 די פֿאַרענדערטלעכע קלײדער, און די מאנטלען, און די װײַבער, און
די שפּיציק פּינס,
/3:23 די גלעזער, און די לײַנען, און די קאַפּאָטן, און די פֿולער.
/3:24 און עס װעט זײַן, אָנשטאָט פֿון אַ זיסן ריח װעט זײַן
שטינקען; און אָנשטאָט אַ גאַרטל אַ רייע; און אַנשטאָט פון געזונט שטעלן האָר
בלאַסנאַס; און אָנשטאָט אַ מאָגן אַ גאַרטל פון זאַק; און ברענען
אַנשטאָט שיינקייט.
/3:25 דײַנע מענער װעלן פֿאַלן דורכן שװערד, און דײַנע גבורים אין מלחמה.
/3:26 און אירע טױערן װעלן קלאָגן און טרויערן; און זי װעט זיצן װי װיסט
אויף דער ערד.
