הושע
/10:1 אַ לײדיקער װײַנשטאָק איז ישׂראל, ער גיט אַרױס פֿרוכט צו זיך;
צו דער פֿיל פֿון זײַן פֿרוכט האָט ער געמערט די מזבחות; לויט
די גוטסקייט פון זיין לאַנד האָבן זיי געמאַכט שיינע בילדער.
/10:2 זײער האַרץ איז צעטײלט; אַצונד װעלן זײ געפֿונען װערן פֿאַרברעכער: ער װעט צעברעכן
אַראָפּ זײערע מזבחות, זײערע בילדער זאָל ער רױבן.
/10:3 װאָרום אַצונד װעלן זײ זאָגן: מיר האָבן ניט קײן מלך, װײַל מיר האָבן ניט מוֹרא געהאַט פֿאַר גאָט;
                           װאָס זאָל אונדז אַ מלך טאָן?
/10:4 זײ האָבן גערעדט װערטער, געשװאָרן פֿאַלש אין מאַכן אַ בונד: אַזױ
אַ משפּט שפּרינגט אַרױף װי אַ שפּײַז אין די פֿעלדער פֿון פֿעלד.
/10:5 די באַװױנער פֿון שומרון װעלן מוֹרא האָבן פֿון װעגן די קעלבער פֿון בֵית-אָפֿן;
װאָרום איר פֿאָלק זאָל טרויערן איבער איר, און אירע כּהנים
האָט זיך דערפֿרייט דערפֿון, פֿאַר זײַן כּבֿוד, ווײַל זי איז אַוועק פֿון אים.
/10:6 און עס זאָל געבראַכט װערן קײן אשור פֿאַר אַ מתּנה צו דעם מלך יָרבֿן.
אפֿרים וועט באַקומען בושה, און ישׂראל וועט זיך שעמען מיט זיין אייגענעם
                                                                      עצה.
/10:7 און שומרון, איר מלך איז פֿאַרשניטן געװאָרן װי אַ פּיצע אױפֿן װאַסער.
/10:8 און די בָמות פֿון אָון, די זינד פֿון ישׂראל, װעלן פֿאַרטיליקט װערן;
דאָרן און די דיסטעל זאָל קומען אַרויף אויף זייער מזבחות; און זײ װעלן זאָגן
צו די בערג, באַדעק אונדז; און צו די בערג: פאל אויף אונדז.
/10:9 ישׂראל, האָסט געזינדיקט פֿון די טעג פֿון גִבעָה; דאָרטן זײַנען זײ געשטאַנען.
די מלחמה אין גִבעָה אַקעגן די קינדער פֿון זינד איז ניט דערגאַנגען
                                                                      זיי.
/10:10 עס איז אין מײַן חשק זײ צו רײדן; און דאָס פֿאָלק װעט זײַן
האָט זיך אײַנגעזאַמלט קעגן זיי, ווען זיי וועלן זיך פֿאַרבינדן אין זייערע צוויי
                                                              פעראָוז.
/10:11 און אפֿרים איז געװען װי אַ קויה װאָס מע האָט געלערנט, און האָט ליב צו טרעטן די
פּאַפּשוי; אָבער איך בין אַריבערגעגאַנגען אױף איר שײנעם האַלדז: איך װעל מאַכן פֿאָרן אפֿרים;
יְהוּדָה עָשָׂה, אוּן יַעֲקֹב יַעֲקֹב אֶת-הַשָּׁלוֹת.
/10:12 זײט אײַך אין גערעכטיקײט, שניידט אין רחמנות; צעברעכן דיין ברען
ערד, װאָרום עס איז צײַט צו זוכן גאָט, ביז ער װעט קומען און רעגן
                                      גערעכטיקייט אויף דיר.
/10:13 איר האָט אַרײַנגעבראַכט רשעות, איר האָט געשניטן זינד; איר האָט געגעסן די
פֿרוכט פֿון ליגן, װײַל דו האָסט זיך פֿאַרזיכערט אױף דײַן װעג, אױף דער המון
                                                     דיינע גבורים.
/10:14 דרום װעט אױפֿשטײן אַ מהומה צװישן דײַן פֿאָלק, און צװישן אַלע דײַנע פֿעסטונגען
װערט צעלױבט, װי שַלמן האָט צעלױבט ביתרבל אין טאָג פֿון מלחמה: דער
די מאַמע האָט זיך צעשלאָגן אויף אירע קינדער.
/10:15 אַזױ װעט טאָן מיט דיר בית-אֵל פֿון װעגן דײַן גרױסער רשעות: אין אַ
אין פֿרימאָרגן זאָל פֿאַרשניטן װערן דער מלך פֿון ישׂראל.