הושע
/7:1 װען איך װאָלט געהיילט ישׂראל, איז געװען די זינד פֿון אפֿרים
אנטפלעקט, און די רשעות פון שומרון: וואָרעם זיי טוען שקר;
און דער גנבֿ איז אַרײַן, און די מחנה גזלנים האָט אױסגערױבט.
/7:2 און זײ באַטראַכטן ניט אין זײער האַרצן װאָס איך געדענק זײער גאַנצן
רשעות: אַצונד זײערע מעשׂים האָבן זײ אַרומגערינגלט; זיי זענען פריער
                                                         מיין פּנים.
/7:3 זײ פֿרײען דעם מלך מיט זײער רשעות, און די פֿירשטן מיט
                                                         זײערע ליגן.
/7:4 זײ זײַנען אַלע נואפים, װי אַן אױװן פֿאַרהײַצט פֿון דעם בעקער, װאָס טוט אױפֿהערן
פון אויפהײבן נאכדעם װי ער האט געקנעטן דעם טײג, ביז עס װערט פארזײצט.
/7:5 אין טאָג פֿון אונדזער מלך האָבן אים די האַרן קראַנק געמאַכט מיט לאגלען
ווייַן; ער האט אויסגעשטרעקט די האנט מיט שפעט.
/7:6 װאָרום זײ האָבן געגרײט זײער האַרץ װי אַן אױװן, װען זײ ליגן אין
װאַרט: זײער בעקער שלאָפֿט די גאַנצע נאַכט; אינדערפרי ברענט עס ווי א
                                               פלאַמינג פייַער.
/7:7 זײ זײַנען אַלע הײס װי אַן אױװן, און האָבן פֿאַרצערט זײערע ריכטער; אַלע זייער
מלכים זענען געפאלן: עס איז קיינער צווישן די וואס רופט צו מיר.
/7:8 אפֿרים, ער האָט זיך פֿאַרמישט צװישן פֿאָלק; אפרים איז א שטיקל נישט
                                                      אויסגעדרייט.
/7:9 פֿרעמדע האָבן פֿאַרצערט זײַן שטאַרקײט, און ער װײס עס ניט;יאָ, גרױ
הערן זענען דאָ און דאָרט אויף אים, אָבער ער ווייסט ניט.
/7:10 און דער שטאָלץ פֿון ישׂראל זאָגט עדות אױף זײַן פּנים, און זײ האָבן זיך ניט אומגעקערט
צו יהוה זײער גאָט, און זאָלסט אים ניט זוכן פֿאַר דעם אַלץ.
/7:11 אױך אפֿרים איז װי אַ נאַרישע טױב אָן האַרצן; זײ רופֿן קײן מִצרַיִם.
                                         זיי גייען קיין אשור.
/7:12 אַז זײ װעלן גײן, װעל איך אױסשפּרײטן אױף זײ מײַן נעץ; איך וועל זיי ברענגען
אַראָפּ ווי די פויגל פון די הימל; איך וועל זיי שטראפן ווי זייער
                                                עדה האָט געהערט.
/7:13 װײ צו זײ! װאָרום זײ זײַנען אַנטלאָפֿן פֿון מיר: אומקום צו זײ!
װײַל זײ האָבן פֿאַרטראָגן קעגן מיר, כאָטש איך האָב זײ אױסגעלײזט,
            נאָך זיי האָבן גערעדט ליגן קעגן מיר.
/7:14 און זײ האָבן ניט געשריען צו מיר מיט זײער האַרצן, װען זײ האָבן געװײנט
פֿאַר תּבֿואה און װײַן זײַנען זײ אײַנגעזאַמלט, און זײ האָבן װידערשפּעניקט
                                                             קעגן מיר.
/7:15 כאָטש איך האָב געבונדן און געשטארקט זײערע אָרעמס, װײַזטו זײ זיך
                                                  שאָדן קעגן מיר.
    /7:16 זײ קערן זיך אום, אָבער ניט צום העכסטן;
זײערע פֿירשטן װעלן פֿאַלן דורכן שװערד פֿון גרימצאָרן פֿון זײער צונג: דאָס
      זאָל זײַן זײער לײַט אין לאַנד מִצרַיִם.