הושע
/4:1 הערט דאָס װאָרט פֿון גאָט, איר קינדער פֿון ישׂראל, װאָרום גאָט האָט אַ
מחלוקת מיט די איינוואוינער פון דעם לאַנד, ווייַל עס איז קיין אמת,
ניט רחמנות, און ניט וויסן פון גאָט אין דער ערד.
/4:2 מיט שװערן, און מיט ליגן, און הרגענען, און גנבֿענען, און באַגאַנגען.
ניעף, זיי ברעכן אויס, און בלוט רירט בלוט.
/4:3 דרום װעט טרויערן דאָס לאַנד, און איטלעכער װאָס זיצט אין איר
וועט פארלאפן מיט די בהמות פון פעלד, און מיט די עופות פון
הימל; יאָ, אויך די פיש פון ים וועלן אוועקגענומען ווערן.
/4:4 אָבער זאָל קײנער ניט שטרעבן, און ניט באַשטראָפן דעם אַנדערן, װאָרום דײַן פֿאָלק איז אַזױ װי זײ
וואָס שטרעבן מיט דעם כהן.
/4:5 דרום װעסטו פֿאַלן אין טאָג, און אױך דער נבֿיא װעט פֿאַלן
מיט דיר אין דער נאַכט, און איך וועל צעשטערן דיין מוטער.
/4:6 מײַן פֿאָלק איז פֿאַרטיליקט פֿון פֿעלד פֿון וויסן, װײַל דו האָסט
פארווארפן וויסן, איך וועל אויך דיך אָפּוואַרפן, אַז דו וועסט זיין ניט
כֹּהן צו מיר: װײַל דו האָסט פֿאַרגעסן די תּוֹרה פֿון דײַן גאָט, װעל איך אױך
פֿאַרגעסן דײַנע קינדער.
/4:7 אַזױ װי זײ האָבן זיך געמערט, אַזױ האָבן זײ געזינדיקט צו מיר; דרום װעל איך
טוישן זייער כבוד אין בושה.
/4:8 זײ עסן די זינד פֿון מײַן פֿאָלק, און זײ האָבן געמאַכט זײער האַרץ אױף זײער
אומרעכט.
/4:9 און עס װעט זײַן אַזױ װי פֿאָלק, אַזױ װי אַ כֹּהן, און איך װעל זײ באַשטראָפֿן פֿאַרן
זײערע װעגן, און שכר זײ זײערע מעשׂים.
/4:10 װאָרום זײ װעלן עסן און האָבן ניט גענוג; זײ װעלן זנות, און
זאָלן ניט מערן, װײַל זײ האָבן אָפּגעלאָזן זיך צו היטן צו גאָט.
/4:11 זנות און װײַן און נײַ װײַן נעמען אַװעק דאָס האַרץ.
/4:12 מײַן פֿאָלק פֿרעגט אַן עצה בײַ זײער פֿעלד, און זײער שטעקן זאָגט צו
זיי: וואָרעם דער גייסט פון זנות האָט זיי פאַרטראָגן, און זיי האָבן
אַ זוֹנה איז געגאַנגען פֿון אונטער זײער גאָט.
/4:13 זײ שלאַכטן אױף די שפּיץ בערג, און זײ ברענען װײַרױך אױפֿן
בערג, אונטער דעמבלען, און טאָפּאָלן, און עלם, װײַל זײער שאָטן איז
גוט: דרום װעלן אײַערע טעכטער זנות, און אײַערע װײַבער
וועט מזנה זיין.
/4:14 איך װעל ניט באַשטראָפן אײַערע טעכטער, װען זײ זױנען, און אײַערע ניט
ספּאַוסאַז ווען זיי טוען ניעף: פֿאַר זיך זענען אפגעשיידט מיט
זוֹנות, און זײ שלאַכטן מיט זנות; דרום דאָס פֿאָלק װאָס טוט
ניט פֿאַרשטיין וועט פאַלן.
/4:15 אױב דו, ישׂראל, זױערט, זאָל יהודה ניט באַליידיקן; און קומען
ניט קײן גִלגָל, און איר גײט ניט אַרױפֿ קײן בֵית־אָבן, און זאָלסט ניט שװערן, גאָט
לעבט.
/4:16 װאָרום ישׂראל האָט זיך אומגעקערט װי אַ אָפּגעקערטע קוך, אַצונד װעט גאָט פֿיטערן
זיי ווי אַ לאַם אין אַ גרויס אָרט.
/4:17 אפֿרים איז פֿאַרבונדן מיט די אָפּגעטער, לאָז אים אַלײן.
/4:18 זײער געטראַנק איז זױער, זײ האָבן תּמיד זנות געטאָן, איר
שרים מיט בושה טאָן ליבע, געבן יי.
/4:19 דער װינט האָט זי אײַנגעבונדן אין אירע פֿליגלען, און זײ װעלן זיך שעמען
צוליב זייערע קרבנות.
